- 2 Temmuz 2013
- 4.288
- 9.038
- 358
- Konu Sahibi Ceylinimdeceylinim
-
- #81
bu arada balkonu neden yıkıyorsunuz? En azından deterjansız su ile yıkayın. Su kaynaklarımız çok kısıtlı, deterjan ile kış vakti kirletmek mantıklı değil.
Siz de yapmayın arkadaşım, siz yaptıkça daha fazlasını isteyecek ve kendisi zamanla yaptığı o 1-2 işi de bırakacak. Bu adamlar kadınlara hiç acımaz..Siz kendinizi düşünün, şimdi bir düzene soktunuz soktunuz sonra iyicene iş işten geçmiş olacak maalesefHerkese merhaba.
Evlendim ve bazı konularda gerçekten yorulduğumu hissediyorum.
Sizlerden yorum almak istiyorum.
1 seneye yaklaştık evleneli ve ev işleri hususunda anlaşılmadığımı düşünüyorum.
İkimizde kamuda çalışıyoruz ve ben nöbetli çalışıyorum. Başta bu işleri konuştuğumuzda yemek işi bende olur bulaşık çamaşır eşimde olur silme süpürme ortak olur diye konuştuk. Eşim yıllarca tek yaşamış biri olduğu için sorun çıkacağını hiç düşünmedim ama şimdi bakınca evdeki her şey bana kalmış durumda.
Dün ben çalışıyordum eşim evdeydi önceki günden ben yemekleri yapıp dolaba koymuştum eşim yemekleri yemiş ben işten gelince bi tost yapar yeriz dedim tostu yaptım yedik ben çok sürmeden uyudum. Sabah kalkmamla ilk gördüğüm şey dün yıkanan temiz çarşafın kirli balkonda boylu boyuna uzanması. Onu kaldırdım yatağı toplayıp banyoya girdim çıktıktan sknra lavaboyu tuvaleti çamaşır suyuyla yıkadım peşine mutfağa girdim dün ki tostun bulaşıkları tezgahta, tezgahın her yeri çay lekesi.
Eve bakıyorum önceki gün benim bıraktığım gibi .
Geçen haftalarda balkonu yıkayacaktım ben yıkarım sen kendini yorma dedi balkonlar olduğu gibi duruyor.
Düşündüm ben izin günlerimde evi temizler banyoyu tuvaleti yıkar yemeği yapar belki gün içinde 2 saat ancak kendime ayırırım, maniküre gideceğim güya 2 haftadır fırsat bulamadım. Eşim ne yaptı dün yemek hazırdı onu yedi kendi çamaşırlarını attı makineye (hepsini karışık attığı ve renkleri karıştırdığı için kendi çamaşırlarımı ben atıyorum) sonra tüm gün yattı.
Bunları düşününce o kadar sinirlendim ki ben neden evin her şeyine koşuyor ve evdeki tüm yükü sırtlanmak zorunda bırakılıyorum.
Bu konuda kaç kere konuştuk her seferinde haklısın deyip 2-3 gün dikkat ediyor sonrası yine aynı. Bazı nöbet çıkışlarında o kadar yorgun oluyorum ki makyajla uyuyorum oturduğum yerde bunu eşimde biliyor demiyor mu bir işin ucundan tutayım 15 dk eve bir süpürge tutayım. Her seferinde benim hatırlatmam mı gerekiyor.
Gerçekten öyle sinirlendim ki sizlerle paylaşmak yorum almak istedim .
Yapma bacım sen de.Sonra her şey senin görevin haline gelir.Daha çocuk falan da olacak bir sürü iş bu daha ne ki.Bu fragggmaaaaannnHerkese merhaba.
Evlendim ve bazı konularda gerçekten yorulduğumu hissediyorum.
Sizlerden yorum almak istiyorum.
1 seneye yaklaştık evleneli ve ev işleri hususunda anlaşılmadığımı düşünüyorum.
İkimizde kamuda çalışıyoruz ve ben nöbetli çalışıyorum. Başta bu işleri konuştuğumuzda yemek işi bende olur bulaşık çamaşır eşimde olur silme süpürme ortak olur diye konuştuk. Eşim yıllarca tek yaşamış biri olduğu için sorun çıkacağını hiç düşünmedim ama şimdi bakınca evdeki her şey bana kalmış durumda.
Dün ben çalışıyordum eşim evdeydi önceki günden ben yemekleri yapıp dolaba koymuştum eşim yemekleri yemiş ben işten gelince bi tost yapar yeriz dedim tostu yaptım yedik ben çok sürmeden uyudum. Sabah kalkmamla ilk gördüğüm şey dün yıkanan temiz çarşafın kirli balkonda boylu boyuna uzanması. Onu kaldırdım yatağı toplayıp banyoya girdim çıktıktan sknra lavaboyu tuvaleti çamaşır suyuyla yıkadım peşine mutfağa girdim dün ki tostun bulaşıkları tezgahta, tezgahın her yeri çay lekesi.
Eve bakıyorum önceki gün benim bıraktığım gibi .
Geçen haftalarda balkonu yıkayacaktım ben yıkarım sen kendini yorma dedi balkonlar olduğu gibi duruyor.
Düşündüm ben izin günlerimde evi temizler banyoyu tuvaleti yıkar yemeği yapar belki gün içinde 2 saat ancak kendime ayırırım, maniküre gideceğim güya 2 haftadır fırsat bulamadım. Eşim ne yaptı dün yemek hazırdı onu yedi kendi çamaşırlarını attı makineye (hepsini karışık attığı ve renkleri karıştırdığı için kendi çamaşırlarımı ben atıyorum) sonra tüm gün yattı.
Bunları düşününce o kadar sinirlendim ki ben neden evin her şeyine koşuyor ve evdeki tüm yükü sırtlanmak zorunda bırakılıyorum.
Bu konuda kaç kere konuştuk her seferinde haklısın deyip 2-3 gün dikkat ediyor sonrası yine aynı. Bazı nöbet çıkışlarında o kadar yorgun oluyorum ki makyajla uyuyorum oturduğum yerde bunu eşimde biliyor demiyor mu bir işin ucundan tutayım 15 dk eve bir süpürge tutayım. Her seferinde benim hatırlatmam mı gerekiyor.
Gerçekten öyle sinirlendim ki sizlerle paylaşmak yorum almak istedim .
Kendi yaşadığı evi de pis miydi? Erkekler bu konuda çok çakal oluyor.baştan yapmayayım ki bu şekilde alışıp gitsin diye özellikle yapıyorlar.Herkese merhaba.
Evlendim ve bazı konularda gerçekten yorulduğumu hissediyorum.
Sizlerden yorum almak istiyorum.
1 seneye yaklaştık evleneli ve ev işleri hususunda anlaşılmadığımı düşünüyorum.
İkimizde kamuda çalışıyoruz ve ben nöbetli çalışıyorum. Başta bu işleri konuştuğumuzda yemek işi bende olur bulaşık çamaşır eşimde olur silme süpürme ortak olur diye konuştuk. Eşim yıllarca tek yaşamış biri olduğu için sorun çıkacağını hiç düşünmedim ama şimdi bakınca evdeki her şey bana kalmış durumda.
Dün ben çalışıyordum eşim evdeydi önceki günden ben yemekleri yapıp dolaba koymuştum eşim yemekleri yemiş ben işten gelince bi tost yapar yeriz dedim tostu yaptım yedik ben çok sürmeden uyudum. Sabah kalkmamla ilk gördüğüm şey dün yıkanan temiz çarşafın kirli balkonda boylu boyuna uzanması. Onu kaldırdım yatağı toplayıp banyoya girdim çıktıktan sknra lavaboyu tuvaleti çamaşır suyuyla yıkadım peşine mutfağa girdim dün ki tostun bulaşıkları tezgahta, tezgahın her yeri çay lekesi.
Eve bakıyorum önceki gün benim bıraktığım gibi .
Geçen haftalarda balkonu yıkayacaktım ben yıkarım sen kendini yorma dedi balkonlar olduğu gibi duruyor.
Düşündüm ben izin günlerimde evi temizler banyoyu tuvaleti yıkar yemeği yapar belki gün içinde 2 saat ancak kendime ayırırım, maniküre gideceğim güya 2 haftadır fırsat bulamadım. Eşim ne yaptı dün yemek hazırdı onu yedi kendi çamaşırlarını attı makineye (hepsini karışık attığı ve renkleri karıştırdığı için kendi çamaşırlarımı ben atıyorum) sonra tüm gün yattı.
Bunları düşününce o kadar sinirlendim ki ben neden evin her şeyine koşuyor ve evdeki tüm yükü sırtlanmak zorunda bırakılıyorum.
Bu konuda kaç kere konuştuk her seferinde haklısın deyip 2-3 gün dikkat ediyor sonrası yine aynı. Bazı nöbet çıkışlarında o kadar yorgun oluyorum ki makyajla uyuyorum oturduğum yerde bunu eşimde biliyor demiyor mu bir işin ucundan tutayım 15 dk eve bir süpürge tutayım. Her seferinde benim hatırlatmam mı gerekiyor.
Gerçekten öyle sinirlendim ki sizlerle paylaşmak yorum almak istedim .
Evleneli bir buçuk yıl oldu . Benimde eşim 18 yaşından beri tek yaşıyor sevgiliyken kendisi bana yemek yapar getirirdi ederdi evlendik ilk ay ben nasıl.hevesli hevesli ev isi yapıyorum kendi evim ya düzenli de olmak hoşuma gidiyor açıkçası ama aynı zamanda çalışıyorum. Aynı saatte işe gidiyoruz aynı saatte çıkıyoruz bir ay geçti bakıyorum ben de çalışıyorum eşim de ama eve geliyoruz ben önce üstümü bile değiştirmeden dolaba koşuyorum yemeklik malzeme çıkarmaya o koşuyor tv kumandasına. Sonra ikinci ay ben söylemeye basladim sen şunu yap ben bunu yapayım diye söyleyince yapiyordu ama ben buna da sinir olmaya başladım çünkü aynı şeyler yani söylemekten bıktım. 4. Ayda bıraktım herseyi. 3 gün ne yemek yaptım ne çamaşır yıkadım ne bulaşık topladım ne çöp attım. sonunda giyecek üniforması olmayınca önce çamaşırları yıkadı sonra kupalar kirli.oldugu için makineyi yerleştirip çalıştırdı kahve makinesini temizledi . O yapmaya başlayınca bence kalkıp yardım ettim hiç bir şey söylemeden. Suan O bi ise elini sürmeden ben asla bir seu yapmıyorum. Şükür 7 8 aydır ben söylemeden yapıyor ama yemek yedik diyelim masayı kaldirirken o kalkıp bir tabak götürmeden kalkmam telefonla oynarim masada. Yavaş yavaş egitiliyorlarHerkese merhaba.
Evlendim ve bazı konularda gerçekten yorulduğumu hissediyorum.
Sizlerden yorum almak istiyorum.
1 seneye yaklaştık evleneli ve ev işleri hususunda anlaşılmadığımı düşünüyorum.
İkimizde kamuda çalışıyoruz ve ben nöbetli çalışıyorum. Başta bu işleri konuştuğumuzda yemek işi bende olur bulaşık çamaşır eşimde olur silme süpürme ortak olur diye konuştuk. Eşim yıllarca tek yaşamış biri olduğu için sorun çıkacağını hiç düşünmedim ama şimdi bakınca evdeki her şey bana kalmış durumda.
Dün ben çalışıyordum eşim evdeydi önceki günden ben yemekleri yapıp dolaba koymuştum eşim yemekleri yemiş ben işten gelince bi tost yapar yeriz dedim tostu yaptım yedik ben çok sürmeden uyudum. Sabah kalkmamla ilk gördüğüm şey dün yıkanan temiz çarşafın kirli balkonda boylu boyuna uzanması. Onu kaldırdım yatağı toplayıp banyoya girdim çıktıktan sknra lavaboyu tuvaleti çamaşır suyuyla yıkadım peşine mutfağa girdim dün ki tostun bulaşıkları tezgahta, tezgahın her yeri çay lekesi.
Eve bakıyorum önceki gün benim bıraktığım gibi .
Geçen haftalarda balkonu yıkayacaktım ben yıkarım sen kendini yorma dedi balkonlar olduğu gibi duruyor.
Düşündüm ben izin günlerimde evi temizler banyoyu tuvaleti yıkar yemeği yapar belki gün içinde 2 saat ancak kendime ayırırım, maniküre gideceğim güya 2 haftadır fırsat bulamadım. Eşim ne yaptı dün yemek hazırdı onu yedi kendi çamaşırlarını attı makineye (hepsini karışık attığı ve renkleri karıştırdığı için kendi çamaşırlarımı ben atıyorum) sonra tüm gün yattı.
Bunları düşününce o kadar sinirlendim ki ben neden evin her şeyine koşuyor ve evdeki tüm yükü sırtlanmak zorunda bırakılıyorum.
Bu konuda kaç kere konuştuk her seferinde haklısın deyip 2-3 gün dikkat ediyor sonrası yine aynı. Bazı nöbet çıkışlarında o kadar yorgun oluyorum ki makyajla uyuyorum oturduğum yerde bunu eşimde biliyor demiyor mu bir işin ucundan tutayım 15 dk eve bir süpürge tutayım. Her seferinde benim hatırlatmam mı gerekiyor.
Gerçekten öyle sinirlendim ki sizlerle paylaşmak yorum almak istedim .
Helal Ben de aynı şeyleri yaşadım. 2 yıldır evliyim ve hem zihnen hem bedenen çok yoruldum. Bir iki kez iş yaparken ağladım hatta. Biz mi kendimizi fazla yoruyoruz, erkekler mi fazla rahat anlamıyorum. Benim eşim ev işlerini kendi kendine akıl edemiyordu.(Hiç tek yaşamadı, her şeyi annesi yapardı önceden klasik) Bulaşık, çamaşır dağ gibi de olsa onları yıkayayım demezdi. Ben söyleyince yapıyordu neyse ki. Evde yapılacak şeyleri sıralarsam yapıyor (yemek dışında, onu beceremiyor), ama her zaman benim söylemem de sürekli emir veriyormuşum gibi hissettiriyor bana. Son iki aydır hafta sonu iznim yok, ben çalışırken o evde dinleniyor. Ben de her seferinde iş vermeye başladım. Sonra bir baktım kendi kendine benim söylemediğim şeyleri de yapmaya başlamış. Hoşuma gittiAtaerkil zihniyette değilse sürekli söyleye söyleye anca alışıyorlar demek ki. Siz de böyle deneyin bir.
13 yıllık evliliigimden ve etrafımdaki evliliklerde gördüğüme göre erkek türüne göre çözüm seçenekleri degisiyor. Mesela bazı erkekler asla konuşmuyor bile bu konuları, direk senin görevin gibi görüyor. Bu şekilde eşi olan çok arkadaşım var. Bazı erkek de yapması gerektiğini biliyor ama kafası basmıyor, illa yönlendirilmek istiyor. Senin eşin bence bu kategoride. Bu nisbeten daha iyi. En azından konuşabiliyorsun.
Ama o da yine kadını yoruyor. Senin oturup düşünmen sürekli hatırlatman lazım. Benim eşim de seninkinin türünden. Ben de sürekli hatırlatmamak ve is kalmasın diye kendim yapmak zorunda kalmamak için daha planlı bir yol izledim. Baya haftalık temizlik çizelgesi yaptım. Buzdolabının üzerine yapıştırdım. Herkes kendine düşen işi yaptığında o gün için gidip karşısına tik atıyor. Ben sürekli hatırlatmak zorunda kalmıyorum. Sürekli düşünmek zorunda da kalmıyorum. Bi kere düşünüp planlıyorum sonrası takip herkesin kendi görevi. Tabii ki bazen yine aksayabiliyor. O zaman da sadece çizelgeyi gösteriyorum. Ayrıntılı tartışmaya gerek olmuyo.
Konusulabilen erkekler için bu yöntem bence en az yorucu olan. Arkadaşlarım arasında beni fazla kuralcı bulan oldu. Fakat bu arkadaşlarım her gün ne kadar yoğun olduklarından ve kocalarına sikayetlenip duruyoken ben çözümü buldum huzur içinde yoluma devam ediyorum
Tabii her evliliğin dinamiği farklı. Ama belki bi fikir olur diye paylaştım. İnan ki o listeyi yaparken başım çok ağrıdı ama uzun vadede kafam çok rahatladı. Erkek milletinin çoğu kendi başına bu tarz işleri düşünemiyor. Düşünme adımını aradan çıkarınca daha rahat takip edebiliyorlar işlerini.
Öte yandan konusulabilen tür değil de ilk başta bahsettiğim tamamen kadın görevi gibi gören bir koca türüne ise valla kusura bakmayin boşanmaktan başka çare yok. Kimseye hizmetçi olarak gelmedik bu dünyaya. Ve bu yaban erkekleri ne yapsan değişmez. Ama dediğim gibi sizinkinin bu tür olduğunu düşünmüyorum.
Eee onu da söyleseydin.Evet birkaç açık renkli kıyafetim mahvolunca ben ayırdım sadece siyahları atıyor. Kendi kıyafetleri çoğunlukla koyu renk o yüzden hepsini alır atar hiç bakmaz bile.
Ben eşimin eline ilk dik süpürgeyi verdiğim de hani biz açıyoruz ileri geri şeklinde supuruyoruz ya eşim halinin başından başlıyor sonuna kadar düz şekilde gidip sonra süpürgeyi yerden kaldırıp tekrar başa geçip sadece ileri şekilde kullanıyordu ahahahayy valla çok güldüm.o tür bu tür derken sanki bir hayvan türünden bahsediyorsunuz.çok garip değil mi ama? Bu adamlar mühendis, mimar, aşçı, matematik öğretmeni, psikolog,hemşire, doktor, kuaför... yenidoğan hemşiresi erkekler var mesela.7 aylık doğan bebeğin bakımını yapıyorlar.bu adamlar mı ev işlerini akıl edemiyor? Ortada çok büyük bir sahtekarlık var bence.yoksa da aşırı tuhaf.
bence asıl sorun kadınların yeni gelin hevesiyle ve evini cok sevmesinden ötürü eve girer girmez ev kadini rolünü ustlenmesi, nasil baslarsa oyle gider adamin da zevkle alismasiEvleneli bir buçuk yıl oldu . Benimde eşim 18 yaşından beri tek yaşıyor sevgiliyken kendisi bana yemek yapar getirirdi ederdi evlendik ilk ay ben nasıl.hevesli hevesli ev isi yapıyorum kendi evim ya düzenli de olmak hoşuma gidiyor açıkçası ama aynı zamanda çalışıyorum. Aynı saatte işe gidiyoruz aynı saatte çıkıyoruz bir ay geçti bakıyorum ben de çalışıyorum eşim de ama eve geliyoruz ben önce üstümü bile değiştirmeden dolaba koşuyorum yemeklik malzeme çıkarmaya o koşuyor tv kumandasına. Sonra ikinci ay ben söylemeye basladim sen şunu yap ben bunu yapayım diye söyleyince yapiyordu ama ben buna da sinir olmaya başladım çünkü aynı şeyler yani söylemekten bıktım. 4. Ayda bıraktım herseyi. 3 gün ne yemek yaptım ne çamaşır yıkadım ne bulaşık topladım ne çöp attım. sonunda giyecek üniforması olmayınca önce çamaşırları yıkadı sonra kupalar kirli.oldugu için makineyi yerleştirip çalıştırdı kahve makinesini temizledi . O yapmaya başlayınca bence kalkıp yardım ettim hiç bir şey söylemeden. Suan O bi ise elini sürmeden ben asla bir seu yapmıyorum. Şükür 7 8 aydır ben söylemeden yapıyor ama yemek yedik diyelim masayı kaldirirken o kalkıp bir tabak götürmeden kalkmam telefonla oynarim masada. Yavaş yavaş egitiliyorlar
Hallalalah ne iş yapıyor bu adam?Ben eşimin eline ilk dik süpürgeyi verdiğim de hani biz açıyoruz ileri geri şeklinde supuruyoruz ya eşim halinin başından başlıyor sonuna kadar düz şekilde gidip sonra süpürgeyi yerden kaldırıp tekrar başa geçip sadece ileri şekilde kullanıyordu ahahahtelefonumuz da akıllı yaşam uygulaması var çamaşır makinesinin kaç dakika kaldığını falan gösteriyor çamaşırları aşmak için banyoya gitmiş bir dakikası kaldı diye baktım uzun süredir orta da yok banyoya bir girdim klozetin üstüne çökmüş makineyle bakışıyo noldu diyorum tam 7 dakikadır bir dakika gösteriyor şerefsiz makine diue makineye vuruyordu ahaha
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?