yeri geldi biz peynirimiz bile olmadı ama bu karşılıklı idare etmeye bağlı bi durum. mesala bigün hiç paramız kalmadı son paramız 3 tl'di ve paylaştık. benimde 9 ay ocağım fırınım yoktu. elektirikli tek göz ocakta yemek yaptım. açıkcası her yemeğide pişirdim üzerinde. fırınım olmadığından tencerede fincan kek bile yaptım.
ilk zamanlar çok ağırıma gitmişti, babamın evinde hiç yokluk görmediğim için ağırıma giderdi evimi bomboş hiçbişeysiz görmek. sonra gördümki eşim çırpınıyor kendini hırpalıyor, elinden geleni yapıyor, kazancı belli işi belli. o çırpınmasa, sabahtan akşama binbir dertle o parayı kazanmasa belki suçlardım onu.
et kıyma alamadığımız zamanlarda eşime hiç demedim, ne alsa onu yaptım. arada bi kendim pazara çıktım onları kullandım. arada bir kendin çık eşine alacaklarını sayarsın, almalıyım dersin kırmadan,incitmeden. sen almıyosun ben alırım demeden..
Eşinizi seviyorsanız, kusurlarını görmezsiniz.
Ve benden size tavsiye, nolursa olsun eşinizi kimseye kötületmeyin. yani eşiniz haksız dahi olsa o anda haklıymış gibi savunmalısın. 3 yıldır eşime tek kelime ettirmedim aileme, kusurlu dahi olsa hep savundum haklıdır vardır bildiği dedim. ama döndüm eşime dedim bak sen şurda hata yapıyosun, eksiklerimiz var bütçemiz el verdikce alalım dedim. bi erkeğede maddi olarak eksiklik duygusu hissettirirseniz huzurunuz kalmaz haklı iken haksız olursunuz.
Karşılıklı bi durum yani bu arkadaşım, eşinizde gözünüze batan bişey var sanırım tam ifade edemiyosunuz bunu kendinizede başkasınada.