Evlatlık

philosophy

biraz aklın varsa delir
Kayıtlı Üye
14 Şubat 2011
1.983
1.553
133
Merhaba arkadaşlar, direk konuya giriyorum;benim dört yaşında down sendromlu bir kızım var. Açıkçası başka çocuk düşünmüyorum,hem kızımın bebekliğinde yaşadığım psikolojik süreç hem de (daha çok) çocuk büyütmenin zorlukları, aslında kalabalık bir ailem olsun düşüncesi hoşuma gitsede beni engelliyor, belki çok ilerde diyorum ama o zamanda hem yaşım ilerleyecek hem de Kızım bayağı büyümüş olacak cesaret edermiyim bilmiyorum. Ama bir yandan da kızımın yalnız büyüyor olması beni üzüyor, keşke diyorum bir ablası olsaydı çünkü kardeşten ziyade bir ablaya ihtiyacı var, onunla oyun oynayabilecek ve birşeyler öğretebilecek. Ve takip ettiğim yabancı aileler de çok yaygın, özellikle downlu çocuğu olan aileler bir tane de evlatlık alıp ikisini birlikte büyütüyor. Aslında bir ara onu da düşündüm, eğer bahçeli bir evde yaşasaydım ve eğitimleri açısından kendime güvenseydim downlu bir bebeği evlatlık edinmek isterdim.ama bikere toplumun bakış açısı böyle bir şeye hazır değil ve çevrem neredeyse çılgınlık olduğunu düşünecektir ama birsürü savaşta ailesini kaybetmiş kimsesiz çocuk var ülkemizde, onlardan birini evlatlık alsak,hem belki o çocuğun hayatı daha güzel olur hem de Kızım yalnız büyümek zorunda kalmaz, sizce nasıl fikir?
 
Sakın söylediklerimi yanlış anlamayın. Kızınızı çok sevdiğiniz belli, bu çok güzel bir şey. Ama sanki evlat edinecek çocuğu direkt bir görev için istiyormuşsunuz gibi geldi bana belki yanlış anlamış olabilirim. Evlat edindiğiniz çocuk problemli olabilir, ilgili bir çocuk olmayabilir hatta kızınızı sevmeyebilir. Her çocuk kendine özeldir. Bu yüzden belli gayelerle çocuk evlat edinilmesi bence sağlıklı değil. Çocuk sahibi olmak çok zor bir karar, iyi düşünün. Sağlık ve mutluluk dilerim kızınız ve size.
 
Fikir güzel tebrik ederim ama öz kardeş dusunseniz daha iyi bence ve yine bir çocuğa koruyucu ailelik yapabilir siniz
 
Ben evlatlik alma olayina karsiyim, tabi bu benim fikrim.bir cocuk daha istiyorsan kizinin buyugu olmasa da olur.dedigin sebeplerden dolayi hemen dusunmeyebilirsin ama sonra dusunsen cocugunun bir kardesi olur.kuzen falan yok mu ya da yasiti bir komsu cocugu onlarla da vakit gecirebilir
 
Bence şahane bir fikir
Benimde hayalimdir en azından koruyucu aile olmak
Ne yüce gönüllüsünüz mutlu oldum yazını okuyunca
 
bir çocuğu evlat edinmek sizi sadece hamilelik sürecinden kurtaracak,unutmayın.
bir başka çocuğu bağrınıza basabilecek kadar insani değerleri yüksek birisiniz,ne güzel :)
siz kabulleniyorsunuz ama çocuk bu duruma adapte olabilir mi? yani evlat edineceğiniz çocuk.
bebekken alabilirsiniz ama ileride bir sorun çıkmayacağının garantisi var mı?
 
Bence kardesi siz yapin.evlatlik almakta elbete guzel fikir ama bebeklikten itibaren sizde olmadigi icin size uyum saglarmi,cocugunuzu sever kardes gibi gorurmu bilemiyorum.
 
Evet, zaten evlatlık gibi değil de koruyucu ailelik gibi olabilir, prosedürü de çok bilmiyorum bu konuda ama, dediğiniz gibi riskli birşey.
 
Zor bir durum kendim için konuşacak olursam 1 çocuk 1 sorumluluk 2 çocuk kat kat fazlası sanırım evlatlık alma gücünü kendimde bulamazdım. Koruyucu ailelik ile ilgilendbilirsiniz. Genelde çocuklar anlaşırsa kalıcı hale gelebildiğini okumuştum
 
Evet, zaten evlatlık gibi değil de koruyucu ailelik gibi olabilir, prosedürü de çok bilmiyorum bu konuda ama, dediğiniz gibi riskli birşey.

Koruyucu aile olma fikri de evlatlık alma fikri de şahane fikirler. Kararınıza son derece saygı duyuyorum. Ama beklenti içindeyseniz bu sizi yıkabilir. Bu riski alamayacak durumdaysanız koruyucu aile olmak daha mantıklı gibi.
 

Başta ne hoş diye düşünmüştüm ama bu arkadaşın yorumuna hak verdim.
 
Yani mağdur olmuş bir çocuk ve yaşı büyük düşündüm , kendi çocuğum gibi olmayacağı aşikar elbette, yani hem karşı taraf bir yuva sahibi olur, bende tekrar doğurmaktan kurtulurum diye düşündüm ama karar verdiğim birşey değil, fikir almak istedim.
 
Bence bütün ilgini çocuğuna ver ve en iyi şekilde eğitip hayatını kolaylaştırmaya çalış ilerisi için evlatlıkta alma çocukta yapma benim fikrim
 
kendi çocuğunuz gibi davranamayacaksanız almayın ben derim.. diğer çocuk için büyük yıkım olur,bir nevi evlat ayrımcılığı olmaz mı sizce de?
 
Belki çok iyi niyetli bir düşünce ama sanki sırf kızınız için evlatlık alınacak gibi hissettim.
Şimdi melek kızınız ilgiye çok çok fazla ihtiyacı var.kiziniz belki o çocukla heran oynamak isteyecek o çocuk heran oynama istemeyecek,belki kızınız her dediği olsun isteyecek bu sefer diğer cocugun psokolojisi bozulacak bu gibi sebeplerden.

Belki kizinzla anlasamayacak yada kavga edecek sizde o cocuga istemeden de olsa bağırıp sinirleneceksiniz.

Normal bi hayatta olsaydı evlatlık çok güzel bi fikir ama sizin için çokta sağlıklı bi karar değil evlatlık olacak çocuk açısından
 
Kalabalık ailelerde büyüyen çocuklarla yalnız büyüyenlerin gelişimleri farklı oluyor, çünkü downlu çocuklar görerek öğreniyor bugün kızım 10 yaşındaki yeğenimle oynarken keşke bir ablası olsaydı dedim ve sonra neden olmasın dedim anlık bir fikir geldi ve sonra mantıklı geldi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…