Evlatlık

accessdenied · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Neden, kardeşi olsaydı onunla ilgilenip oynamayacak mıydı?

Beklentiyle yaklastiginiz surece olmaz o is. Kardesi olsaydi onla oynayacakti. Ama kimse ona oynamak konusunda mecburiyet getirmeyecekti. Varligi icin bedel odemek zorunda birakilmayacakti. 2 gun oynamak istemese 3. Gun noluyo demeye baslayacaksiniz once icinizden sonra disinizdan. Savas magduru cocuga yardim tabii ki edin. Koruyun himaye edin. Ama karsiliksiz yapamiyosaniz yapmayin cunku sizin beklentlnlze cevap veremezse o evde varliginin anlami yok size gore

philosophy · 4 Eylül 2016

MissCherryBlossom .!.:
Diğer çocuğu kendi çocuğunuzla olması için istiyorsunuz. Diğer çocuğu asla kendi çocuğunuz gibi görmeyeceksiniz. Eskiler böyle, evde tutulan ama evlat görülmeyen kimsesiz çocuklara besleme derlermiş. Yukarda birisi barınaktan kedi köpek alır gibi yazmışsınız demiş katılıyorum. Aldığınız çocuğa ilgi sevgi veremiceksiniz gibi, çünkü amacınız o çocuğa ailelik değil kendi çocuğunuza yardım olması. O çocuk kendini sürekli dışarda hissedecek. Siz sürekli kardeşinle oyna ilgilen dedikçe kendinin bir kıymeti olmadığını orda sizin çocuğunuz için bulunduğunu anlicak.

Almayın bence çocuğa yazık olur.

Normalde evlatlık alan aileler kendi çocuğu olmayan kişilerdir, çok küçük bir bebek alırlar ve kendi çocukları gibi büyütmezler, kendi çocukları olduğuna inanırlar. Ve ağır basan duygu kendi evlat hasretlerini dindirmektir, atıyorum 10 yaşında ailesini savaşta kaybetmiş, çok büyük acılar çekmiş Suriyeli bir çocuğu kim evlatlık alır? Ya da hangi niyetlerle alır, ya da öyle bir çocuğun başına neler gelebilir? Ben bu durumda nasıl yazık edebilirim o çocuğa bilemedim, ama öyle şeyler yazmışsınız ki gerçekten korkunç bir fikirmiş hissine kapıldım, iyi bir fikir olmayabilir belki ama besleme almak veya bir köpek almak gibi bakmamıştım olaya.

sapsik58 · 4 Eylül 2016

Basta cok cok imrendim ve gulumsedim okurken yazinizi.
Ama sanirim siz o ikinci cocugu sorunsuz ve problemsiz dusunuyosunz aklinizda. Oysaki 1 down syndromlu cocugunuzun zorlgunu siz bilirsiniz. Bitane daha istemek mantikli olmaz gibi. Siz o ikinci cocugu kendi kiziniza faydali olarak gruyosunz. Dogrudur. Ama peki sizin durumunuz? Kaldiramazsin. Onun yerine cocugunuzu aktivitelere yazdirin. Her gun alin kiznizi goturun getirin. Sonra aksam eve gelin. Sonra sabah yine gidin. Cok cok fedakar bi annesiniz burdan bakinca. Usenmeden yaparsiniz bunu. Ama yani sonucta o faydali cocuklarin ortamini evlat edinmedende yaparsiniz. Aksam eve gelirsiniz yine kizinizla. Bir cocugun bakim sorumlulugu sadece...Eger ikinci cocuk istiyosanizda " savastaki cocuklara sicak bi ev vermek istiyorum" dusuncesiyle alin alicaksaniz. Sirf kizniza iyi gelicek diye degil. Cunku iyi geliceginden emin degilsiniz.

philosophy · 4 Eylül 2016

accessdenied .!.:
Beklentiyle yaklastiginiz surece olmaz o is. Kardesi olsaydi onla oynayacakti. Ama kimse ona oynamak konusunda mecburiyet getirmeyecekti. Varligi icin bedel odemek zorunda birakilmayacakti. 2 gun oynamak istemese 3. Gun noluyo demeye baslayacaksiniz once icinizden sonra disinizdan. Savas magduru cocuga yardim tabii ki edin. Koruyun himaye edin. Ama karsiliksiz yapamiyosaniz yapmayin cunku sizin beklentlnlze cevap veremezse o evde varliginin anlami yok size gore

Bir ablanın kardeşine yaptığından daha fazla bir beklentim yok, hatta evde normal yaşantısını sürdürmesi bile bir model olmasıdır.

philosophy · 4 Eylül 2016

sapsik58 .!.:
Basta cok cok imrendim ve gulumsedim okurken yazinizi.
Ama sanirim siz o ikinci cocugu sorunsuz ve problemsiz dusunuyosunz aklinizda. Oysaki 1 down syndromlu cocugunuzun zorlgunu siz bilirsiniz. Bitane daha istemek mantikli olmaz gibi. Siz o ikinci cocugu kendi kiziniza faydali olarak gruyosunz. Dogrudur. Ama peki sizin durumunuz? Kaldiramazsin. Onun yerine cocugunuzu aktivitelere yazdirin. Her gun alin kiznizi goturun getirin. Cok cok fedakar bi annesiniz burdan bakinca. Usenmeden yaparsiniz bunu. Eger ikinci cocuk istiyosanizda " savastaki cocuklara sicak bi ev vermek istiyorum" dusuncesiyle alin alicaksaniz. Sirf kizniza iyi gelicek diye degil. Cunku iyi geliceginden emin degilsiniz.

Hay allah razı olsun, benim açımdan değerlendirmişsiniz olayı, sanki benim açımdan çok kolaymış gibi, evime hizmetçi alıyormuşum gibi yaklaşmış çoğu kişi. Evet riskli bir durum bence de, istediğim gibi çocuğumla uyum sağlayabilecek, sevebilecek bir çocuk denk gelmeyebilir.

philosophy · 4 Eylül 2016

brcozcelik .!.:
koruyucu aileliği araştırın öncelikle. ben tedavi ile hamile kaldım. o dönem eğer olmazsa çocuğumuz diye araştırmıştık. en azından çocuğu tanıma fırsatınız olur ve belli başlı bir sorumluluğu tam olarak yklemezsiniz omuzlarınıza. bir arkadaş zamanında beslemeler olurdu demiş, sizin isteğiniz buna yakın. yemeğini suyunu vereyim, okutup büyüteyim o da rol model olsun diyorsunuz ki bu EVLAT EDİNMEK değil. siz ki bir evlat sahibiniz buradaki bir çok kişi de öyle o nedenledir ki insanlar önce alacağınız çocuğun psikolojisini düşünüyor. çok bir şey söylemeye gerek yok internete yazın koruyucu ailelik diye araştırın ve öncelikle bu şekilde kapınızı açın, hem kendinizi hem çocuğu deneme şansınız olur. çocukla anlaşabilirseniz severseniz ve yukarıda dediğim gibi onu evlat edinmek isterseniz de kalıcı olarak alırsınız.

Evlat edinmek değil zaten, prosedürü çok bilmiyorum, koruyucu ailelik sanırım daha uygun istediğim şeye.

accessdenied · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Bir ablanın kardeşine yaptığından daha fazla bir beklentim yok, hatta evde normal yaşantısını sürdürmesi bile bir model olmasıdır.

Sizin abla anlayisiniz, ailesini kaybetmis,psikolojisi yara almis bi cocugun, abla olarak verebilecegine esdeger olmayabilir. Bizim derdimiz bu durumda cocugun o eve gelis misyonunu tamamlayamamasindan oturu baski altina alinmamasi. Kizima hic ilgi gostermeyebilir bu durumda bile basimin ustunde yeri var diyebiliyo musunuz bence once ona cevap vermeniz gwrek

MissCherryBlossom · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Normalde evlatlık alan aileler kendi çocuğu olmayan kişilerdir, çok küçük bir bebek alırlar ve kendi çocukları gibi büyütmezler, kendi çocukları olduğuna inanırlar. Ve ağır basan duygu kendi evlat hasretlerini dindirmektir, atıyorum 10 yaşında ailesini savaşta kaybetmiş, çok büyük acılar çekmiş Suriyeli bir çocuğu kim evlatlık alır? Ya da hangi niyetlerle alır, ya da öyle bir çocuğun başına neler gelebilir? Ben bu durumda nasıl yazık edebilirim o çocuğa bilemedim, ama öyle şeyler yazmışsınız ki gerçekten korkunç bir fikirmiş hissine kapıldım, iyi bir fikir olmayabilir belki ama besleme almak veya bir köpek almak gibi bakmamıştım olaya.

Çok acılar çekmiş çocukları evlat alan insanlar var hanımefendi , Afrikalı çocukları, Aidsli çocukları, otizmli çocukları, uyuşturucu bağımlısı zenci annenin çocuğunu... ama o insanları siz anlayamazsınız çünkü sizin hayatta başka bir derdiniz var zaten:kızınız. Cidden insan sevgisi duyup evlatlık alan insanlar da var. Sizin yazım biçiminiz hala eve sevilecek kedi köpek alma kafasında. İnsanlar eve oynamak için köpek alsın = evlatlık almak kafasındasınız.

Savaş mağduru birine maddi olanak sunmak güzel ama duygusal bir şey sunmak istemiyorsunuz ki. O çocuk da adı üstünde çocuk sevgiye ilgiye ihtiyacı var ama tek mesajda da , evet ben o çocuğa da annelik yaparım, evladımdan ayırmam vb bir şey dememişsiniz , diyemezsiniz de çünkü öyle bir düşünceniz zaten yok. Çocuğu kendinize "evlat" etme amacınız yok , maddiyat sunma amacınız var buna da besleme etmek deniyor zaten.

Savaş mağduru bir çocuğun problemleri olacak onlarla başa çıkabilecek misiniz? Sizin için de sandığınız kadar kolay olmayabilir.

philosophy · 4 Eylül 2016

shot .!.:
Belki oynamayacaktı.
Her kardeş iyi mi geçiniyor?

Kaldı ki alacağınız çocuk kızınızı sevmeyebilir. Downlu olduğu için değil, sadece sevmeyebilir. O durumda "bu oynamıyor" diye götürüp değiştirme imkanınız olmayacak.

Evlatlık alacağınız çocuğa, kızınızla oynamayı görev olarak veriyorsunuz.

Evet sevmeyebilir, istemeyebilir, zaten bu yüzden fikrinizi sordum, benim açımdan ne gibi sakıncaları olabilir diye,illaki evlatlık alıcam diye diretmiyorum ben, ve sizin de beni ikna etmek zorundasınız ve evlatlık almamı engelleyerek bir çocuğun hayatını kurtaracakmışsınız gibi yaklaşmanıza gerek yok bence.

philosophy · 4 Eylül 2016

accessdenied .!.:
Sizin abla anlayisiniz, ailesini kaybetmis,psikolojisi yara almis bi cocugun, abla olarak verebilecegine esdeger olmayabilir. Bizim derdimiz bu durumda cocugun o eve gelis misyonunu tamamlayamamasindan oturu baski altina alinmamasi. Kizima hic ilgi gostermeyebilir bu durumda bile basimin ustunde yeri var diyebiliyo musunuz bence once ona cevap vermeniz gwrek

Tabiki hiç ilgi gösyermeyebilir,istemeyebilir, bunlar benim açımdan risk, şuan hiçbirşeye karar vermedim zaten bir anlık bir düşünce ve fikir almak istedim.

shot · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Evet sevmeyebilir, istemeyebilir, zaten bu yüzden fikrinizi sordum, benim açımdan ne gibi sakıncaları olabilir diye,illaki evlatlık alıcam diye diretmiyorum ben, ve sizin de beni ikna etmek zorundasınız ve evlatlık almamı engelleyerek bir çocuğun hayatını kurtaracakmışsınız gibi yaklaşmanıza gerek yok bence.

Fikrimizi sordunuz, fikrimi/zi söylüyorum/söylüyoruz. Kaldı ki "ablası olsa oynamaycak mıydı" diye sordunuz, ben de "hayır oynamayabilirdi" dedim. Bunda bir beis görmüyorum ama rahatsız oluyorsanız bundan sonra yazmam, sorun değil.

Savaştan kaçmış, 10 yaşında Suriyeli bir çocuğu himayenize aldığınızı düşünelim.

Bu çocuk evini bırakmış. Anne babasını savaşta kaybetmiş. Bilmediği bir ülkede, belki yarım yamalak bildiği bir dille yaşıyor.
Siz evinize alıyorsunuz. Evde küçük yaşta downlu bir kız çocuğu var.
Bu çocuğa rol model olması gerekiyor. Peki aldığınız çocuğun psikolojisi düzgün mü olacak sizce? Kaldı ki downlu bir çocuktan çekinebilir. Küçük çocuk bunlar, nasıl yaklaşması gerektiğini bilmez, yaklaşmak istemeyebilir. 10 yaşlarında, yabancı eve gelen bir çocuktan bahsediyoruz. Belki karakteri sizin birlikte yaşamak isteyeceğiniz bir yapıda değil. Belki çok zor bir çocuk, size bakım anlamında çok yük getirecek.

Her şey düşündüğünüz gibi gelişmeyebilir. Zor durumdan kurtacağınız bir çocuk psikolojik olarak yaralı olacaktır, tanımadığı bir çocuğa ablalık yapmaya uygun olmayabilir.

AklinYolu1 · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Bir ablanın kardeşine yaptığından daha fazla bir beklentim yok, hatta evde normal yaşantısını sürdürmesi bile bir model olmasıdır.

Tanidigim Ingiliz , ayni sizin durumda fakat oz olan bi abla bi kiz kardes var. Bu abla da annesinin babasinin ona kardesi icin haddinden daha fazla sorumluluk yukledigini ve cok sevmesine ragmen duygusal olarak cok fazla yiprandigindan bahseder durur. Hayatinin buyuk bolumu bosa gitmis .

O yuzden oz de olsalar kardeslik bagi da bi yere kadar. Anneler babalar cekmek zorunda evet ama kardesler degil.

oreiro · 4 Eylül 2016

Içinizdeki ses ne diyorsa doğrudur. Ona kulak verin. Yalnız ben yazınızı okurken çok duygulandım 4 yaşında oğlum var ve çok yaramaz bazen ona kızıyorum ama yaramaz olduğu için değil kendine zarar vermesinden korkuyorum. Sabrımızı takdir ederim. Inşallah bende daha sabırlı olucam.

accessdenied · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Tabiki hiç ilgi gösyermeyebilir,istemeyebilir, bunlar benim açımdan risk, şuan hiçbirşeye karar vermedim zaten bir anlık bir düşünce ve fikir almak istedim.

Universite ogrencileri oyun ablaligi yapiyodu, nette ilanlarini gormustum, bi de onu dusunun bence

philosophy · 4 Eylül 2016

MissCherryBlossom .!.:
Çok acılar çekmiş çocukları evlat alan insanlar var hanımefendi , Afrikalı çocukları, Aidsli çocukları, otizmli çocukları, uyuşturucu bağımlısı zenci annenin çocuğunu... ama o insanları siz anlayamazsınız çünkü sizin hayatta başka bir derdiniz var zaten:kızınız. Cidden insan sevgisi duyup evlatlık alan insanlar da var. Sizin yazım biçiminiz hala eve sevilecek kedi köpek alma kafasında. İnsanlar eve oynamak için köpek alsın = evlatlık almak kafasındasınız.

Savaş mağduru birine maddi olanak sunmak güzel ama duygusal bir şey sunmak istemiyorsunuz ki. O çocuk da adı üstünde çocuk sevgiye ilgiye ihtiyacı var ama tek mesajda da , evet ben o çocuğa da annelik yaparım, evladımdan ayırmam vb bir şey dememişsiniz , diyemezsiniz de çünkü öyle bir düşünceniz zaten yok. Çocuğu kendinize "evlat" etme amacınız yok , maddiyat sunma amacınız var buna da besleme etmek deniyor zaten.

Savaş mağduru bir çocuğun problemleri olacak onlarla başa çıkabilecek misiniz?

Kimseye anneliğimi kanıtlamak zorunda olduğumu düşünmüyorum, siz benim yazdığım iki satır mesajla benim derdimi de, bakış açımı da çözmüş gibisiniz ama sadece fikir istedim sizden.

redvelvetcake · 4 Eylül 2016

siz kızınıza karsı cok hassassınız ama kızınızdan daha buyuk bir cocuk evlat edinirseniz zaten belli bir yasa gelmis olacak ve bazı degerleri gelismis olacak ya yeni cocuk kızınıza sizin kadar hassas yaklasmazsa? o zaman belki sorun yasayabilirsiniz cok iyi dusunmeniz lazım

sapsik58 · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Hay allah razı olsun, benim açımdan değerlendirmişsiniz olayı, sanki benim açımdan çok kolaymış gibi, evime hizmetçi alıyormuşum gibi yaklaşmış çoğu kişi. Evet riskli bir durum bence de, istediğim gibi çocuğumla uyum sağlayabilecek, sevebilecek bir çocuk denk gelmeyebilir.

Anliyorum ben sizi. Savastaki cocuklari secmek istemeniz aslinda " br tasla iki kus" olrak bakilabilir. Sizde oyle dusunuysunz. O yavruyada sicak bi ev vermek istiyosunz, ozellikle bu yuzden savas magduru diyosunz. Ve tabi yine kizinizada faydasi var. Bir tasla iki kus. Planinizsa sadece kizinizi dusunmek varsa " savastaki cocuklar" cumlesini belirtmezdiniz bence.

Benim korkularim sizden yana. Sorumluluk articak.
Yakinimda down syndromlu bi cocuklu aile var. Down syndrom cocuklarin ogrenmesi daha fazla zaman aliyor. Yasitlarindan geriden geliyor. O ailenin ardindan bi kizlari daha oldu, yani down syndromlu kizlari abla oldu. Hemen ardindan dogan kizlari ona yetisti ve ardindan ablasina destek oldu ogrenimde. Pek yakindan tanimiyorum tabi. Uzaktan gozlenimlerimle bunu gordum. O yuzden bence size en guzel secenek yeni bi hamilelik ve yeni bi cocuk.

philosophy · 4 Eylül 2016

shot .!.:
Fikrimizi sordunuz, fikrimi/zi söylüyorum/söylüyoruz. Kaldı ki "ablası olsa oynamaycak mıydı" diye sordunuz, ben de "hayır oynamayabilirdi" dedim. Bunda bir beis görmüyorum ama rahatsız oluyorsanız bundan sonra yazmam, sorun değil.

Savaştan kaçmış, 10 yaşında Suriyeli bir çocuğu himayenize aldığınızı düşünelim.

Bu çocuk evini bırakmış. Anne babasını savaşta kaybetmiş. Bilmediği bir ülkede, belki yarım yamalak bildiği bir dille yaşıyor.
Siz evinize alıyorsunuz. Evde küçük yaşta downlu bir kız çocuğu var.
Bu çocuğa rol model olması gerekiyor. Peki aldığınız çocuğun psikolojisi düzgün mü olacak sizce? Kaldı ki downlu bir çocuktan çekinebilir. Küçük çocuk bunlar, nasıl yaklaşması gerektiğini bilmez, yaklaşmak istemeyebilir. 10 yaşlarında, yabancı eve gelen bir çocuktan bahsediyoruz. Belki karakteri sizin birlikte yaşamak isteyeceğiniz bir yapıda değil. Belki çok zor bir çocuk, size bakım anlamında çok yük getirecek.

Her şey düşündüğünüz gibi gelişmeyebilir. Zor durumdan kurtacağınız bir çocuk psikolojik olarak yaralı olacaktır, tanımadığı bir çocuğa ablalık yapmaya uygun olmayabilir.

Şu yazdığınız mesaj sorduğum sorunun cevabı ama ilk mesajınız benim bu isteğimi sorgulamanız şeklindeydi, evet tekrar söylüyorum zaten artılarını, eksiklerini görebilmek için fikir istedim.

philosophy · 4 Eylül 2016

sapsik58 .!.:
Anliyorum ben sizi. Savastaki cocuklari secmek istemeniz aslinda " br tasla iki kus" olrak bakilabilir. Sizde oyle dusunuysunz. O yavruyada sicak bi ev vermek istiyosunz, ozellikle bu yuzden savas magduru diyosunz. Ve tabi yine kizinizada faydasi var. Bir tasla iki kus. Planinizsa sadece kizinizi dusunmek varsa " savastaki cocuklar" cumlesini belirtmezdiniz bence.

Benim korkularim sizden yana. Sorumluluk articak.
Yakinimda down syndromlu bi cocuklu aile var. Down syndrom cocuklarin ogrenmesi daha fazla zaman aliyor. Yasitlarindan geriden geliyor. O ailenin ardindan bi kizlari daha oldu, yani down syndromlu kizlari abla oldu. Hemen ardindan dogan kizlari ona yetisti ve ardindan ablasina destek oldu ogrenimde. Pek yakindan tanimiyorum tabi. Uzaktan gozlenimlerimle bunu gordum. O yuzden bence size en guzel secenek yeni bi hamilelik ve yeni bi cocuk.

Yeni bir hamilelik ve çocuk şuan düşünmüyorum açıkçası.

MissCherryBlossom · 4 Eylül 2016

philosophy .!.:
Kimseye anneliğimi kanıtlamak zorunda olduğumu düşünmüyorum, siz benim yazdığım iki satır mesajla benim derdimi de, bakış açımı da çözmüş gibisiniz ama sadece fikir istedim sizden.

Bakın fikrimde çocuktan bahsettim ama sizin taraftan da baktım.

Savaş mağduru çocuğun psikolojisi iyi olmayacaktır başa çıkabilecek misiniz yazdım.
Siz zaten Down sendromlu bir çocuğa annelik yapıyorsunuz , çok enerji, emek sarf ettiren bir iş. Eee , evde 2. bir çocuk olacak onun bakımı, ihtiyaçları da olacak. Nasıl başa çıkacaksınız? Çok yorulursunuz.

Bir de üstüne savaş mağduru olacak o çocuk neşeli mutlu mutlu şekilde oynamasını beklemeyin zaten. 2. çocuğun psikolojisinin düzelmesi için ilgi, sevgi vermeniz gerekiyor kendi kızınızın zamanından kısacak mısınız?

2. çocuğu bir zaman sonra yük olarak görmeye başlarsınız bu tabloda.

Benim fikrim , üniversiteli bir oyun ablası bulun haftada birkaç gün geldin. Evde başka bir çocuğun yaşaması kadar olmaz tabi ama yardımı olur.

Evlatlık

Nirvana

biraz aklın varsa delir

"Kafayi duvara toslayan emoji"

biraz aklın varsa delir

biraz aklın varsa delir

biraz aklın varsa delir

Nirvana

Nirvana

biraz aklın varsa delir

biraz aklın varsa delir

Hüseyin Şevki Topuz Fan Club

Nirvana

HAYAT KIZIM VE OĞLUMLA GUZEL

Nirvana

biraz aklın varsa delir

Ne mutlu Türk'üm diyene!

"Kafayi duvara toslayan emoji"

biraz aklın varsa delir

biraz aklın varsa delir

Nirvana

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency