Şaka yapıyor olmasınız herhalde.Çocuk istiyoruz hatta o benden fazla istiyor
Bence gayet güzel bir çözüm. İstediğiniz yere gitme hakkı ve çalışma hakkı kazanıyorsunuz karşılığında. Koltuk başlarından pis kürdan toplamama da bonus.boşanmayı düşündüm ama çözüm değil ki
Boşanın demiyorum ama siz boşanmayı isteyip mutsuz olacağınızı düşünüp boşanmıyorsanız büyük hata yapıyorsunuz. Bu adamla bir ömür boyu mutsuz olmaktansa, bir süre mutsuz kalıp sonra hayata devam etmeniz daha mantıklı. Böyle bir durumda kesinlikle çocuk düşünmemelisinizÇok bunaldim boşanmayı düşündüm ama çözüm değil ki yine mutsuz olucam
Erkekler evliliğin ilk zamanlarında biraz geri zekalı oluyorlar,
Böyle söylediğimizde kızıyorlar ama kendileri de biliyor maddi özgürlüğün ne kadar önemli olduğunu. Bu özgürlüğe sahip olamayan kadınlar gerektiği zaman rest çekip gidemiyorlar23 yaşında bir insan henuz maddi özgürlüğünü kazanamamisken neden evlenir?
Sorunun çözümü için sorgulanması gereken ilk şey bu bence
Böyle tipleri çok arıyor musunuz gerçekten.1 yıllık evliyim, 23 yaşındayim. Esimle baştan herşeyi konuştum ilerde sorun yaşamayalım diye konuşarak anlaşarak severek evlendik. Evlendikten sonra çok değişti bana ev işlerinde hiç yardımcı olmuyor ki ben sadece ondan arkasını toplamasını istiyorum kürdanını bile kanepenin başına koyuyor ben almasam orada günlerce kaliyor. Nişanlıyken el ele çarşıda gezerdik şimdi elimi tutmuyor "ben el ele tutuşup gezecek adam değilim" diyor nişanlıyken gezerdik diyorum "o zaman öyle şimdi böyle" diyor. Evlenmeden önce değişmenden korkuyorum dedim "şimdi ne yapiyosam sonra da yaparım değişmem" dedi ama tam tersi oldu. Bi yere çıkıp gezelim diyorum "ne işimiz var" diyor, kendi ailesine haftada 5 gün bile gittigimiz oluyor ama benim ailem (şehir dısında) bir kere arayip nasılsınız diye sormadı. Çocuk istiyoruz hatta o benden fazla istiyor ama ben yapmaya korkuyorum çünkü o zaman daha çok yorulucam ve bana yine yardimci olmucak. Ayrica bazen ümidimi kaybedip bu evliliğin sonunu göremiyorum o yüzden de bi çocuğu heba etmek istemiyorum.
Çalisiyim diyorum izin vermiyor, canim sıkıldığında çarşıya gidiyim iki mağaza gezip geliyim diyorum tek başıma bir yere göndermiyor.
Sevgililerimle gezip tozmadım kocamla yaparım herşeyi diye benimde gezip tozmaya hakkım var heveslerim var içimde kalan şeylere var daha 23 yaşındayım ama 50 yasinda gibi sürekli evde otur ev işi yap bir yere cikma. Karsıma alip konustum kac kere anlamiyor hep üste cikiyor ne yapsam anlatamiyorum. Çok bunaldim boşanmayı düşündüm ama çözüm değil ki yine mutsuz olucam, düzelir diye bekliyorum sabrediyorum dua ediyorum. Ne yapacami bilmiyorum yardim edin???
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?