Evleneceğim peki ya işim ?

İsimden ayrılacak olsam evlendigim yerde de çalışırim sınava. Ha kendi evimde ha evlendigim yerdeki evimde. Ben işimden ayrılma konusunda aklım karışık
Valla ben öyle görmedim çevremde. Evlenince eviyle ilgilenmeye dalan mı ararsınız, yeni gittiği memlekette gezmeye vakit ayıran mı, sürpriz şekilde hamile kalan mı... ben ev işlerini annenizin yapacağını varsayarak konuştum bunların yanısıra
 
Ailenize maddi destekte mi bulunuyorsunuz? Çünkü ben neden karşı çıktıklarını anlamakta güçlük çekiyorum. Siz kamuya geçmek istiyorsunuz ve ailenizden bir beklentiniz olmadan işten çıkıp ders çalışacaksınız. Bu durumda ailenizin tamam demesi lazım, özeldeki işiniz yüksek maaşlı garanti bir iş değilmiş. Siz işten çıkıp ailenizin eline baksanız gene bir nebze anlayacağım ama kendi başınızın çaresine bakacaksınız. Evlenmek istediğiniz erkek arkadaşınız ile ilişkiniz sağlammış, işi de garanti ve iyiymiş. Siz yanına gidince ders çalışmanız için sizi de destekleyecekmiş. Ailenizin erkek arkadaşınızın sizin iş bulana kadar geçiminizi sağlaycağına dair şüphelerinin de olmaması lazım. Sizin ve erkek arkadışınızın yaptığı plan gayet mantıklı, ailenizin planında bir sıkıntı var.
 
Ne yaparsanız yapın isi bırakıp gitmeyin. Uzaktan ilişki 3 yil yürür. Ben 10 yıl uzaktan iliski yaşadım bunun 1 senesi evli olaraktı isten sebep. Evlenince kpss çalışmanızda suan calistiginiz halde calismanizdan bile kotu hale gelebilir. Kendi evinde insan rahata alışıyor. Keyfini cikariyor. 3 yıl az bir sure zaten covid sebebiyle suan yapsaniz bile dugun dernek keyfini alamayacaksınız. Evlenmeue karar verdiysniz çalışıp 3 yıl içinde para kenara atıp kpss kasmaniz en mantiklisi olacaktır. Ben kendi evimde de yemek icmek halleden çoğunlukta yalniz yasayan biriydim,o zaman her sey daha kolaydı. Kendi kararinizi verip ders calisiyor gerekirse yemegi gecistiriyorsunuz ancak evlenince ortak bir kararda durmaniz gerekiyor. Bunu evlenip yuksek lisans tezini hala bitirememis biri olarak söylüyorum.
 
Simdi poncik poncik sevgililik yasiyorsunuz ya... evlenince oyle olmuyor iste.. o poncik poncik seyler bitiyor. Sen saniyorsun ki hep boyle olacak. Ayni evin icine girince rutinlesiyor hersey.
Kariyerini, gelecegini bir erkege gore ayarlaman hayatta yapacagin en buyuk yanlis olur.
 
Simdi poncik poncik sevgililik yasiyorsunuz ya... evlenince oyle olmuyor iste.. o poncik poncik seyler bitiyor. Sen saniyorsun ki hep boyle olacak. Ayni evin icine girince rutinlesiyor hersey.
Kariyerini, gelecegini bir erkege gore ayarlaman hayatta yapacagin en buyuk yanlis olur.
Evlilik yaşamadan ne kadar anlatsan da anlaşılması zor. Ben evlenmeden önce insanların nasış boşandığına hayretle bakardım. Birbirlerini o kadar seviyorlar, çocuk yapıyorlar nasıl boşancak raddeye geliyorlar diye. Ama insan işte, her şey oluyor, insanlar duygular değişiyor/dönüşüyor...Anlatması çok zor.
 
Aranızda ki durum çok önemli burada, bizim de doğu görevimiz var ve ben çalışmayacağım bu süre zarfında. Ama yine de acaba diyorum eşimle sorun olmadığı halde. Ben evden yapabileceğim işler yapıyorum ki tamamen çekilmemek adına.
Mesela 23-24 yaşında olsam 3 yıl beklerdim ama 30 yaşında 3 yıl beklemek zor gelebilirdi sanırım. Yani şunu da düşünürdüm, evlenicem 3 yıl sonra yaş 33 KPSS olmayacak belki, ee özel sektör de tatmin etmeyecek çocuk konusunda ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama ben hep isterdim kendi adıma 34-35 yaşında çocuk girişiminde bulunup ne zaman anne olacağım diye de düşünürdüm. Yıllardır özel sektör çalışanıyım ve verdiğinin karşılığını alamadığın nankör bi sistem. Bu yaşımda böyle diyorum ama daha genç olsam iş derdim. Ama gördüm ki çalışmak için yaşıyoruz. O nedenle artık eskisi gibi düşünmüyorum artık hayatta ki önceliğim işim değil. Önceden işime göre planlardım herşeyi. Şimdi istediğime göre planlayıp sonra işi ekliyorum ve daha huzurluyum. Kendimi köle gibi hissetmiyorum.
 
Cok iyi bir isiniz yokmuski zaten bu sartlari gittiginiz yerdede bulabilme ihtimaliniz var aileni haksiz buldum vazgecilmez bir pozisyonda isin varmis gibi davranmislr. Evlenir bir iki yil sadece kpss calismak en mantiklisi
 
Evlilik yaşamadan ne kadar anlatsan da anlaşılması zor. Ben evlenmeden önce insanların nasış boşandığına hayretle bakardım. Birbirlerini o kadar seviyorlar, çocuk yapıyorlar nasıl boşancak raddeye geliyorlar diye. Ama insan işte, her şey oluyor, insanlar duygular değişiyor/dönüşüyor...Anlatması çok zor.
Evet malesef. Oyle cok seviyorduk ki bir yolu olsa da birbirimizi cebimizde taşısak, hic ayrilmasak diyorduk...24 saat yetmiyor diyorduk. Sonsuza kadar hep oyle olacagiz diyorduk. Bitti sanki hic yasanmamis gibi..Geride kalp kirikliklari, acilar kaldi. Oglumuz var... Telefonu kapattigim anda ozlemeye basladigim adamin simdi sesini bile duymak istemiyorum. Cok cok mecbur olmadikca, oglumun problemlei oldugunda mesajla gorusuyoruz... Bunu yasayan eminim ki sadece ben degilim. Ve ben bu adam icin yurtdisina doktora yapmaya gitmeyi bir kalemde sildim, valizim herseyim hazirdi oysa. Bir kalemde herseyden vazgectim. 12 yil evlilikten sonra o da baskasi icin ben ve oglumdan vazgecti...
Biliyorum konu sahibi de anlamayacak. Tipki ben herseyden vazgecerken insanlarin yapma dediklerini anlamadigim gibi....
 
Ben eş diyorum. Daha doğrusu dedim :) Ha bak samimi söyleyeyim kariyer anlamında hayat tatmin edici olmuyor hatta bazen kendimi bir çıkmazda gibi hissediyorum, hiç işim olmayacak gibi. Bir yandan evliyken ayrı bir rahata kavuşuyorsunuz kendi düzenini kurmak bir rahatlık veriyor bu rahatlık da ders çalışmaktan sizi alıkoyuyor. Ama bir yandan da sevdiğiniz adamla olmanın çok güzel yanları var. Bir yandan da kpss'ye ciddi bir hazırlık yapsam olabilir gözüyle bakıyorsunuz. Benim eşim de destekliyor istediğim eğitimi almamı, sınavlara girmemi. Ama evde sürekli bir erteleme halinde oluyorsunuz. Bu durum sizi ders çalışma disiplininden alıkoyuyor.
Yine de 35 yaşa kadar kamuya atanma ihtimali var, bir tanıdığım ev hanımı olarak evlendi bebeği oldu 2 yaşına girdi o da kpss ile atandı mesela yani disiplin oturtursanız olmayacak bir şey değil. Çocuk da kariyer de yapan var. Ve kesinlikle şunu söylüyorum mühim olan huzur. Daha az önce iki başlık gördüm iyi birer mesleği evi arabası olan kadınlar uygun eş bulamadıklarından yakınmışlar. İş bulunuyor da size uygun bir eş bulmak hakikaten zor oluyor. Ben kendimi biliyordum kolay kolay birine içim ısınmazdı ilk defa birine içim ısınınca bir çok şeyi geride bıraktım. Bu arada biz de uzun süre nişanlı kalmıştık, 4 sene gibi. Tamamen benim kendimi önce kamuya atanmaya şartlamamdan kaynaklanan bir bekleyiş oldu ama nasip de olmadı. Özelde de düşük ücretler ve uzun çalışma saatleri yıpratıcıydı. Derken boşuna beklemişiz 4 sene diye düşünüyorum şimdi.
 
Evlilik yaşamadan ne kadar anlatsan da anlaşılması zor. Ben evlenmeden önce insanların nasış boşandığına hayretle bakardım. Birbirlerini o kadar seviyorlar, çocuk yapıyorlar nasıl boşancak raddeye geliyorlar diye. Ama insan işte, her şey oluyor, insanlar duygular değişiyor/dönüşüyor...Anlatması çok zor.
doğru insana bağlı...10 yıldır tanıyorum 9 yıl olucak evliyim, çok çok mutluyum , çok seviyoruz birbirimizi. Birbirimize ilgimiz , alakamız , sohbetlerimiz azalmadı. Sevgiliyken o benim olduğum şehirde kaldı, sonra evlendik o görevde yükseldi doğuya gitti ben peşinden..sonra benim görevde yükselme sınavımla o peşimden.. Hatta 2 sene sonra daha da yükseği için yine yer değiştirme durumu var yine neresi olursa olsun yanında gideceğim. Sevginiz, saygınız varsa fedakarlık yapılmalı sevgi her zaman bulunmuyor. Sizin yerinizde olsam gider evlenir kpss çalışırdım , işinizden kpss kazanınca yine ayrılacaksınız zaten . Neresi bilmiyorum ama doğu da kötü bir yer değil
 
doğru insana bağlı...10 yıldır tanıyorum 9 yıl olucak evliyim, çok çok mutluyum , çok seviyoruz birbirimizi. Birbirimize ilgimiz , alakamız , sohbetlerimiz azalmadı. Sevgiliyken o benim olduğum şehirde kaldı, sonra evlendik o görevde yükseldi doğuya gitti ben peşinden..sonra benim görevde yükselme sınavımla o peşimden.. Hatta 2 sene sonra daha da yükseği için yine yer değiştirme durumu var yine neresi olursa olsun yanında gideceğim. Sevginiz, saygınız varsa fedakarlık yapılmalı sevgi her zaman bulunmuyor. Sizin yerinizde olsam gider evlenir kpss çalışırdım , işinizden kpss kazanınca yine ayrılacaksınız zaten . Neresi bilmiyorum ama doğu da kötü bir yer değil
Doğru insan sizi iş hayatınız konusunda da destekliyor, gelişiminizi destekliyor... Ne güzel bir yorum :) Dayanamayıp yorum yazmak istedim inşallah biz de sizin gibi uzun ve mutlu bir birliktelik yaşarız :KK200:
 
Doğru insan sizi iş hayatınız konusunda da destekliyor, gelişiminizi destekliyor... Ne güzel bir yorum :) Dayanamayıp yorum yazmak istedim inşallah biz de sizin gibi uzun ve mutlu bir birliktelik yaşarız :KK200:
çok teşekkür ediyorum. Evet destekler her zaman, ben sınava girdiğimde kendi sınavından daha heyecanla beklediğini gözlerinde gördüm, ne kadar emek verdiğimi biliyordu..Ben nereyi kazanırsam kazanayım tereddütsüz gelir benimle, ben de hiç düşünmeden gittim onunla, onsuz İstanbulu neyleyim.. Allah herkese mutlu huzurlu evlilik nasip etsin. Önemli olan evlenmek değil hayatı paylaşacağın sevdiğin insanla bir ömür paylaşmak için evlenmek. Ben ki evliliğe inanmayan 30 yaşında evlenen biriyim:) eşim olmasa asla başkasıyla evlenmezdim
 
Herkese merhaba,
İyi hafta sonları diliyorum. Bir konuda fikirlerinize ihtiyacım var.
İlk başlarda beraber olduğum sonra kendisinin atanması sebebi ile bir süredir uzaktan yürüttüğüm bir ilişkim var. Erkek arkadaşım ile iyi anlaşıyor, birbirimizi seviyoruz. Şu zamana kadar yaşadığımız büyük bir sorunumuz yok. İlişkim ile alakalı sorunum yok anlayacağınız.
Ben şuan Ankara'da yaşıyorum. Yaptığım işi çok seviyorum diyemem ama çalışma arkadaşlarımi ve çalıştığım ortamı seviyorum fakat her zaman aklımda bir gun kamuya geçmek var. Bu sebepten dolayı kpss çalışıyorum dönem dönem.Maaşim ise asgari ücretin biraz üstü.Dediğim gibi en büyük artısı çalışma ortamim.

Erkek arkadaşım memur, iyi bir işi var. Şuan doğunun büyük sayılacak bir şehrinde. Tayin için 3 yılı var.

Uzaktan ilişki yürütmek zor, bu sebeple ölçüp tartıp evlenmeye karar verdik. O gelemeyecegi için benim yanına gitmem gerekiyor. Ailem ise işimi bırakıp gitmem konusunda ciddi sorun çıkarıyorlar kendi açılarından haklı olarak. 3 yıl beklememi istiyorlar fakat uzaktan ilişkiyi 3 yıl yürütmek neredeyse imkansız.

Ben ise işimi bırakacağım için üzgünüm ama bu süreci kpss çalışarak geçirmeyi planlıyorum. Ekstra aklıma yatan bir iş bulursam da çalışacağım orada. Erkek arkadaşım kpss çalışmam konusunda da bir işe girip çalışmam konusunda da çok destekçi. Üreten bir kadın olmam konusunda inanılmaz destekci her zaman. Masami odami bile hazırlamış. İyi hissetmem için herşeyi yapıyor.

Bana gelecek olursak, çalışmak benim için çok önemli. Evde oturacak bir vizyonum yok. Bu nedenle aileme hak veriyorum fakat bu bir süreç olduğu için, ve iş arama kpss çalışma gibi uğraşlar edinecegim için daha sakinim. Özel sektörden bıkmış durumdayim. İlerimi özelde istemiyorum, fakat işsizlik de haliyle korkutuyor. Yani herkes kendi açısından haklı. İş bulunur iyi bir hayat arkadasi her zaman bulunmaz diyorum ama bir yandan da elbette aileme de hak veriyorum, üzülüyorum, başka bir şehirde bir süre yaşayacağım belirsizlik beni korkutuyor.
Önerileriniz nelerdir ?
Bi kere seçiminizi bir taraftan yapmalısınız yani ya evlenip çalışmadan kpss çalışacaksınız ki garantisi yok biliyorsunuz ne kadar zor olduğunu ya da evlenip bir işe gireceksiniz sizde çalışacaksınız.. Ama ben hem çalışayım hem kpss ye hazırlanayım atanayım kısmı çok zor.. Yapan var mıdır bilmiyorum vardır illa ki.. Onlar da bordo berelidir 😂 diğer bir seçenek işim var kendi ayaklarım üzerinde duruyorum iyi kötü kendimi götürüyorum doğu görevi bitsin öyle evleniriz de diyebilirsiniz. Ama süreç çok uzun o yüzden ne kadar mantıklı bilemiyorum ama evleneceğim diye bütün düzeninizi işinizi bırakıp orada iş bulamayıp kendinizi bir anda evde otururken bulabilirsiniz.. Kpss planınızı devreye sokarsınız ama dediğim gibi garantisi yok.. İş konusunda bilmiyorum seçici olacak mısınız ne düşünüyorsunuz.. Gitmeden araştırın bence çalışabileceğiniz bir iş var mı neler yapabilirsiniz.. Çünkü inanın çok zor hem psikolojik hem maddi anlamda kendinizi yetersiz hissedebilirsiniz.. Tabi ciddi ciddi herşeyden vazgeçip kpss çalışacağım derseniz hiç yoktan bağlandığınız bir fikriniz amacınız olur..
 
Sadece şunu söyleyebilirim. Atanmanız için 84 gibi bir puan gerekiyorsa hafta içi çalışıp haftasonu dersaneye gitmekle olacak bişey değil. Nişanlınıza da güveniyorsunuz nasılsa sizi destekleyeceği konusunda. Bence evlenin ama çocuk için acele etmeyin. Bir iki sene kpssye full enerjinizi verin ve atanın. Özel sektör gerçekten zor.
 
Evet malesef. Oyle cok seviyorduk ki bir yolu olsa da birbirimizi cebimizde taşısak, hic ayrilmasak diyorduk...24 saat yetmiyor diyorduk. Sonsuza kadar hep oyle olacagiz diyorduk. Bitti sanki hic yasanmamis gibi..Geride kalp kirikliklari, acilar kaldi. Oglumuz var... Telefonu kapattigim anda ozlemeye basladigim adamin simdi sesini bile duymak istemiyorum. Cok cok mecbur olmadikca, oglumun problemlei oldugunda mesajla gorusuyoruz... Bunu yasayan eminim ki sadece ben degilim. Ve ben bu adam icin yurtdisina doktora yapmaya gitmeyi bir kalemde sildim, valizim herseyim hazirdi oysa. Bir kalemde herseyden vazgectim. 12 yil evlilikten sonra o da baskasi icin ben ve oglumdan vazgecti...
Biliyorum konu sahibi de anlamayacak. Tipki ben herseyden vazgecerken insanlarin yapma dediklerini anlamadigim gibi....
Yaşadıklarıniz çok üzücü, umarım şuan mutlu ve iyisinizdir 🙏 fakat benim durumum tam olarak böyle değil. İşim olmazsa olmaz vazgeçilmez bir iş değil aslında ve hep kamuya geçme durumum var. Yani ben biri için hayatımı bambaşka bir yöne evirmiyorum. Zaten ileride planladığım durumu biraz öne çekiyorum denilebilir. Yoksa yurtdışından doktora yapmak kadar hayatımın ortasında olacak bir konu olsa böyle düşünmezdim
 
Yaşadıklarıniz çok üzücü, umarım şuan mutlu ve iyisinizdir 🙏 fakat benim durumum tam olarak böyle değil. İşim olmazsa olmaz vazgeçilmez bir iş değil aslında ve hep kamuya geçme durumum var. Yani ben biri için hayatımı bambaşka bir yöne evirmiyorum. Zaten ileride planladığım durumu biraz öne çekiyorum denilebilir. Yoksa yurtdışından doktora yapmak kadar hayatımın ortasında olacak bir konu olsa böyle düşünmezdim
Benim sadece anlamadigim konu 3 sene sonra sevgilinizin tekrar baska yere tayin olmasi durumu varken (yani orada surekli kalmayacakmis zaten), sizin de kpss de atamanizin nereye cikacagi belirsizken (ki baska bir sehire atama olursa yine uzak olacaksiniz birbirinizden bir sure), evlenip orada kpss calisiyim ise gireyim (Ankara'ya gore orada is bulmak daha zordur) ya da evlenip evde kpss calisiyim (calisma hayatindan sonra evde olmak zor gelir insana, bayagi depresif bir durum cunku calisma hayatindan sonra) gibi birsey dusunuyorsunuz ama... ya bilmiyorum bana cok mantikli gelmiyor. Nişanlanırsiniz bu sure zarfinda. Nişandan sonra zaten evlilik hazirligi falan vakit aliyor zaten. Esyalar falan. Bu arada siz kpss ye hazirlanirsiniz. Yeriniz isiniz belli olur. O yere bir sefer tasinirsiniz esyalar sa oradan iraya sürüklenmez boylece. Sevgiliniz de oraya tayinini aldirir. Yeni hayatiniza bir yerde baslarsiniz. Bu daha mantikli bence. Neyse siz bilirsiniz. Ben sadece fikrimi soyledim. Mutluluklar dilerim. Hersey gonlunuzce olsun.
 
Simdi poncik poncik sevgililik yasiyorsunuz ya... evlenince oyle olmuyor iste.. o poncik poncik seyler bitiyor. Sen saniyorsun ki hep boyle olacak. Ayni evin icine girince rutinlesiyor hersey.
Kariyerini, gelecegini bir erkege gore ayarlaman hayatta yapacagin en buyuk yanlis olur.
Aslında kariyerimi bir erkeğe göre ayarlamak değil bu durum. Zaten kamuya geçmek istiyorum. Kariyerim şuan olduğum yerde bir ömür geçirmek üzerine kurulu değil. Kamuya geçmez isem evet devam edebileceğim bir iş ama her zaman özel sektörde olmak istemiyorum. Bunların dışında işsizlik psikolojisi korkutuyor. Gönül isterdi ki burada olsun ve ben de işime devam ederken bir şekilde kpss çalışayım. Bu çalışma şartlarında zor ama ne bileyim.
 
X