En uzun ihtiyaç kredisi vadesi 36 ay. 50 bin çekseler ellerindeki 20 binle de ucu ucuna bir ev düzüp evlenirler onun da geri ödemesi 2000 lira olur. 2000 kira 2000 kredi 1500 faturalar 5500 lira gitti aylık. Maaş 7 bin olsun diyelim 1500 liraya ne yiyip içecekler? Konu sahibi çalışmadan çok zor.İkinci seçenek - Bankadan uzun vadeli kredi çekeceksiniz. Tüm masrafları kredi ile karşılayacaksınız. Ödemeleri de mümkün olduğunca düşük tutacaksınız (tabii bu durumda daha fazla faiz ödeyeceksiniz).
Ben de aynen birinci seçenekteki gibi düşünüyorum, bir yandan beklemek de istemiyorum ama fikrimce başka seçenek de yok ama o beklemeye hiç gerek olmadığını söylüyor, benim de kafam karıştı ve acaba ben mi abarttım diye sizlere danışmak istedim, ikinci seçenekse bize uygun değilİki seçenek görüyorum ben sizin durumunuz için:
Birinci seçenek - Siz çalışmaya başlayana kadar evliliği erteleyeceksiniz. Eve iki maaş girince hem eşya borcu hem geçim olur.
İkinci seçenek - Bankadan uzun vadeli kredi çekeceksiniz. Tüm masrafları kredi ile karşılayacaksınız. Ödemeleri de mümkün olduğunca düşük tutacaksınız (tabii bu durumda daha fazla faiz ödeyeceksiniz).
valla söylenecek çok şey var da dönüp beni bulur diye kimse hakkında diyemiyorum artık bişeyAhahha dayı gibi dayı
Artık herşey pahalı marka vs almicam zaten diyor ama Bimdeki kumtel markalı beyaz eşyalar bile ne kadardan başlıyor... bu çok büyük bi masraf20 bine beyaz eşyaları bile alamazlar. Daha bunun koltuğu, yatağı, dolabı, halısı, perdesi var oğlu var.
En uzun ihtiyaç kredisi vadesi 36 ay. 50 bin çekseler ellerindeki 20 binle de ucu ucuna bir ev düzüp evlenirler onun da geri ödemesi 2000 lira olur. 2000 kira 2000 kredi 1500 faturalar 5500 lira gitti aylık. Maaş 7 bin olsun diyelim 1500 liraya ne yiyip içecekler? Konu sahibi çalışmadan çok zor.
Evlendiğimde çalışmıyordum. Sözde kpss sonucuma göre atanacaktım. Sonra atanamadım. Tekrar tekrar hazırlandım olmadı. Bekarken ve anne baba evindeyken sınava çalışmakla evliyken sınava çalışmak aynı şey olmuyor. Evlenirken çalışmadığım için kendi aileme,eşime,eşimin ailesine yani herkese karşı o kadar ezildim ki. Ailem yapması gerekenleri yaptı. Ama çıkıpta ben şu eşyayı istiyorum şu ayakkabıyı alıcam gibi isteklerim olmadı. Kendi param olmadığından hiçbir şeye hakkım olmadığını düşündüm. Evlendim. Eşimin ailesi yaptıkları her şeyi tek tek yüzüme vurdular. Bu arada evlenmeyi onların aşırı ısrarı üzerine yapmıştım yoksa çalışmadan evlilik asla düşünmüyordum. Ama öyle iyi niyetli yaklaştılar ki aman kızım ne önemi var biz yaparız hiçbir şeyi sorun etme canım cicim. Sonra her şey tek tek önüme geldi. Napabilirim çalışmıyordum dediğimde ailen yapacaktı dediler. Ben bu konuda travmalıyım yani :) o yüzden her genç kıza tavsiyem evlenmeden çalışması ve birikim yapması olur.Doğru diyorsunuz, haklısınız ama insan yuva kurmak istiyor, hayaller kuruyor işte hemen :)
Ben de aynen birinci seçenekteki gibi düşünüyorum, bir yandan beklemek de istemiyorum ama fikrimce başka seçenek de yok ama o beklemeye hiç gerek olmadığını söylüyor, benim de kafam karıştı ve acaba ben mi abarttım diye sizlere danışmak istedim, ikinci seçenekse bize uygun değil
teşekkür ederim yorumunuz için
anneniz ve sizin adınıza üzüldüm, evleneceği kişi için deaynı benim dayım. vallahi aynısı. senelerce beraber yaşadık, sormasın kimse o nasıl bi yaşam tarzı diyebir ailenin aşırı iyi niyetli, herkesin sömürdüğü bir üyesi olur ya hani, işte o benim annemdi. gerçi yaptığı şeyin adı başka da biz iyi niyet diyelim... annemin sayesinde 30 küsür yaşına kadar çalışmadan ekmek elden su gölden yaşadı. tek fatura bile ödemedi. her konu hakkında sallardı, hayatın zerresini bilmezdi. asla dünyadan haberi yoktu, ekşi sözlükte gördüğü şeyleri bize satmaya kalkardı o derece bir insan düşün. hakikaten insan ev geçindirmiyorsa hayatı asla bilmiyor. çalışıyor olsa bile bilmiyor. ne zaman ki masrafları senden başka karşılayacak insan yok, o zaman anlıyorsun. sallayıp duruyordu yok ben işe en az 10 bin maaşla girerim, 6 ay içinde kapıya araba çekerim, birikim yapar 5 sene sonra ev alırım falan diyordu. şimdi o da evlilik arefesinde, işe başlayalı 2 ay oldu. işi yaşadığı şehirde bulamadı, taşındı kızın yanına. 5000 falan alıyor o da asgari ücret arttığı için yani. asgari 3000 olsa kimse ona 5000 vermezdi o rezil eğitim hayatı ve tembelliği ile. şimdi şeytanın pabucunu tersten görüyor. bu ülkede yaşanmaz falan diyormuş muhtemelen kafayı sıyırıp coin'e girer, bir iki kazanınca özgüven patlaması yaşar, kredi çekip coin'e basar ve büyük batar diye düşünüyorum kendisiyle alakalı. kız tarafı düğün istiyormuş. annem uzaklaşmaya başladı, kapısını çalar da para isterler diye çekti kendini insan ayçiçek yağı için market kavgasına şahit olunca, pazardan yarım kilosu 10 liraya biber alınca anlıyor gerçekleri.
İnanın ben de öyle süper marka bişey almadım. Hepimizin evinde olan sıradan orta direk markanın orta direk buzdolabını aldım fahiş fiyata çünkü beklesem iyice artacaktı, mecburen aldım. Her dakika alabildiğimiz şeyler olmadığı için de hani biraz sağlam, servisi garantisi vs olan şeyler baktık tabi ki. İki sene sonra değiştirme lüksüm yok çünkü.Artık herşey pahalı marka vs almicam zaten diyor ama Bimdeki kumtel markalı beyaz eşyalar bile ne kadardan başlıyor... bu çok büyük bi masraf
Teşekkür ederim yorumunuz için, inşaallah bundan sonrası hep dilediğinizce olur. Yeterli birikimim olmadığı için bende her şeyi gönlümce alıp edemem gibi düşünüyorumEvlendiğimde çalışmıyordum. Sözde kpss sonucuma göre atanacaktım. Sonra atanamadım. Tekrar tekrar hazırlandım olmadı. Bekarken ve anne baba evindeyken sınava çalışmakla evliyken sınava çalışmak aynı şey olmuyor. Evlenirken çalışmadığım için kendi aileme,eşime,eşimin ailesine yani herkese karşı o kadar ezildim ki. Ailem yapması gerekenleri yaptı. Ama çıkıpta ben şu eşyayı istiyorum şu ayakkabıyı alıcam gibi isteklerim olmadı. Kendi param olmadığından hiçbir şeye hakkım olmadığını düşündüm. Evlendim. Eşimin ailesi yaptıkları her şeyi tek tek yüzüme vurdular. Bu arada evlenmeyi onların aşırı ısrarı üzerine yapmıştım yoksa çalışmadan evlilik asla düşünmüyordum. Ama öyle iyi niyetli yaklaştılar ki aman kızım ne önemi var biz yaparız hiçbir şeyi sorun etme canım cicim. Sonra her şey tek tek önüme geldi. Napabilirim çalışmıyordum dediğimde ailen yapacaktı dediler. Ben bu konuda travmalıyım yani :) o yüzden her genç kıza tavsiyem evlenmeden çalışması ve birikim yapması olur.
Benim de hayallerim vardı, hepsi yüzüme tokat gibi çarptı :)
Gerçekten çok haklısınız, ben de aynı fikirdeyimNe yazık ki erkek arkadaşınızın 10 bin tl birikimi çok az.. ve buna güvenip nasıl evlilik hayali kuruyor şaşırdım doğrusu... demekki onunda hayatn zorluklarından haberi yok.. benim esimin bundan 1 2 yıl önce 60 70 bin birikime bile az dediği için 1 sene nişanlı gezmiştik daha çok birikim yapabilsin diye bizde 27 yaşında evlendik ama mezun olduğu gibi çalıştı ve nerdeyse sıfır sosyal hayatla sürekli biriktirdi ona rağmen 1 yıl nişanlı kaldık çünkü isin içine girince malesef hiçbirşey toz pembe olmuyor...
Onlarında geçtim evlenseniz bile borsuz mümkün değil siz çalışmadan yasayamazsınız kira olmasa olurdu belki ama kirada var mecbur çalışmanız gerekicek e çocuk istiyorsunuz çocuk varken çalışmak çok zor olsada yapabileceginize emin olmanız gerek
beterin beteri var diye bahsettim zaten. yenge hanımı ben de hiç anlamadım şimdi kınamak da istemiyorum hayat bu ama aklım ermiyor benim. bi de 3 senedir falan birlikte onlar, uzak mesafe. bu sene aynı şehirdeler işte. erkek tarafında kuruş yok zaten, bizler anca kendimizi geçindiriyoruz. muhtemelen hatun kendi ailesine güveniyor. ailesi de iyi falan değil ama baba kendi işini yapıyor, iyi kötü bi arabaları var, evleri kendilerine ait falan. onun babası kendilerine kadar yapmış zamanında bişeyler. bizde o da yok. hiç özür dileme, leş herifin teki. ben kin duyan bir insan değilim ama bize çok saçma şeyler yaşattı. tabii tek hata onda değil, annemde de büyük hata var. yerimde başkası olsa annemin yüzüne bakmaz, bi şekilde kaçar kendini kurtarırdı. annem çok sağlık sorunu yaşadı, yalnız bırakamadım. ben yenge hanımdan ziyade ailesine şaşırıyorum, ben kızımın öyle bi herifle evlenmesini asla istemezdim.anneniz ve sizin adınıza üzüldüm, evleneceği kişi için dedayınız olduğu için özür dileyerek söylüyorum ama böyle biriyle hiç giremezdim bu yola, gelin adayı süper cesaretliymiş. Üstelik düğün masrafı da olacak, onların durumu benden kötü
onların bize aman aman büyük bir katkısı olamazherşeyi kendiniz alacaksanız yapamayabilirsiniz. aileleriniz yardım etmeyecek mi
yok olsa bana mutlaka söylerdi, bu konularda bir şey saklamaz ki zaten olsa beni rahatlatmak için anında söylerdiBen kredi çekmek istemediğinizi görmemişim. Bu durumda beklemekten başka seçenek yok zaten. Abarttığınızı düşünmüyorum kesinlikle. Ama acaba erkek arkadaşınızın sizinle paylaşmadığı bir maddi kaynağı olabilir mi? Tamamen sallıyorum, annesi söz vermiştir mesela ben sana para vereceğim diye. Veya bir arkadaşından borç alacaktır.
Burda iş size düşüyor ya elinizi tasin altına koyup çok seviyorum bu şekilde evlenelim hicbirsey istemiyorum diyip hemen çocuk yapıp çocukla çalışmayı göze alıcaksınız belkide en az 5 6 yıl aralıksız...Gerçekten çok haklısınız, ben de aynı fikirdeyim
Düğün kına derseniz biriktirdiğiniz (müstakbel eşinizle)o para anında gider ve daha da üstüne koymanız gerek çünkü mekanlar çok uçmuş vaziyetteHerkese merhaba, çook uzun zamandır hep takip ederim burayı ve keşke bazı acı tecrübelerimden önce de keşfetseydim der hayıflanırım. Beni sıkan birkaç konu var, sizlerden öneri, tavsiye, eleştiri ne varsa bekliyorum :)
27 yaşındayım, kpss için hazırlanan bir öğretmenim. Kreşte çalışıyordum fakat geçen hafta sınava çalışmak için istifa ettim. 1 yıldan uzun bir süredir ilişkim var, en başından beri planımız evlenmek fakat işi gücü ayarlamadan harekete geçemedik ve o sıra yine sınava hazırlanıyordum, bekleyelim dedik.
Sınav bu yıl olur mu bilemiyorum, her şey yolunda gitse bile en erken 1 yıl var işe girmeme ve ben daha fazla beklemek istemiyorum evlilik için, evet 27 yaş bazıları için erken bile olabilir ama benim için artık tam zamanı. Nasip olur da çocuğumuz olursa ona enerjim kalsın ve yaş farkımız az olsun istiyorum.
Şu an yalnızca 10bin gibi bir birikimim var ve onun da yaklaşık bu kadar birikimi var. Hayatımdaki kişi yeni bir işe başladı bir ilçede ama 5-6 ay kadar 5bin olacak maaşı, sonrasında da en fazla 6-7 olur. Üstelik ev tutması gerekecek, faturalar falan derken para kalır mı emin değilim. Ona kalsa birkaç aya ilişkimiz için adım atabiliriz. Evlenme masraflarını düşünüyorum ve hatta bu masraflar olmasa bile yine de bu paraların ve maaşının bize asla yeteceğini düşünmüyorum geçinmek için. Onun olur neden olmasın lafları bana çok hayal ürünü geliyor ve açıkçası sinirimi bozuyor. Gerçeklere körmüş gibi hissediyorum, ama bir yandan da ben mi abartıyorum diye düşünüyorum, gerçekten söylediği gibi bu yıl evlenip iyi kötü geçinebilir miyiz sizlere sormak istiyorum.
Bu arada şunları da ekleyeyim: Düğün, kına hevesim hiç olmadı, sadece nikah düşünüyoruz. Eşyalar için de minimum şekilde alıp edelim dedik.
Umuyorum karışık yazmamışımdır, okuyanlara ve yorum yapacak olanlara şimdiden çok teşekkür ederim :)
Sevgiler…
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?