- 11 Aralık 2017
- 1.488
- 770
- 38
- 32
- Konu Sahibi burcubahar0635
-
- #141
Sende çalış evine ve kendine destek ol o zaman
Sende çalış evine ve kendine destek ol o zamanO kadar doldum ki biraz içimi dökmek istiyorum...
Az önce instagramda bekar arkadaşlarımdan birinin spor yaptıktan sonra içtiği kahveyle olan fotoğrafını görmemle birlikte yaşlar boşaldı gözümden...Bi anda sinirlerim boşaldı sanırım.
Düşünüyorum da bekarken ne mutluymuşum.Yemeğimi yiyip odama çekilmek, canım istediğinde çıkıp gezmek, faturaları düşünmeden yaşamak, para derdi olmadan, eş, çocuk, akşam ne pişirsem, şu gün temizlik vakti vs gibi düşünceler olmadan ne kadar mutluymuşum.Evlenmek sadece daha çok sorumluluk ve doğal olarak mutsuzluk getirdi.Ne acelem vardı da evlendim üstüne bi de çocuk yaptım.
Bebeğimin doğmasıyla birlikte eşimle aramızdaki tüm ipler koptu...Hiçbi şekilde sorumluluk almayan, devamlı zorlamak gereken, bişeyi zorla yapsa da binbir laf eden kronik mutsuz bi insan...Sürekli yesin içsin yatsın, vizyonsuz, amaçsız günü kurtaran bomboş bi adam.
Evlilikte anladım ki insan anlatmaktan çok anlaşılmak istiyormuş.Zaten anlatma işi rutine dönünce birbirinin başını yiyen iki insandan başka bişey kalmıyo geriye.Karşınızda sizi anlayan,zor zamanınızı gören ve siz istemeden destek olan biri yoksa hiçbi zaman aile olamıyomuşsunuz.Biz de aile olamadık maalesef.
Ve anladım ki siz sorumluluk aldıkça yaptığınız tüm fedakarlıklar göreviniz sanılıyormuş ve nankör insan asla değişmiyormuş...Ve içinizde bi kere bişeyler bitti mi o ev artık size zindan oluyomuş...
Allah aşkına bi insanın yaşadığı yeri temizlemesi bi insana yardım etmek olarak görülebilir mi? Ev işleri benim görevim, bebek bakmak benim görevim, para getirmek benim görevim, MTV ödeme zamanını bilip onu bile halletmek benim görevim.Ben ne ara bu kadar eşek oldum indiremiyorum sırtımdan.
Bu kadar mutsuzsan boşan diyebilirsiniz.Maalesef boşanamam çünkü hayat boyu bana destek olan bi ailem olmadı, zaten biraz da onlardan kurtulmak için evlenmiştim.En az 2-3 sene daha bu cehennemdeyim...Ama artık taşıyamıyorum onca yükü.Eve gelip ben bugün yoruldum diyip eşek ölüsü gibi uyuyor.Çalıştığının yarısı da maaşındaki hacize gidiyor.Geri kalan para kendini geçindirmeye bile yetmez.Böyle bi adama sevgi saygı duyulur mu? Eve bunun yerine kedi köpek alsam en azından bana yük olmazdı.
Çok yorgunum, her gece kabuslar görüyorum psikiyatriye gitsem yardımı olur mu bilmiyorum ama son çarem o kaldı...
Kadın doğum iznindeymiş.Sende çalış evine ve kendine destek ol o zaman
Hahaha ilahi çok komik , ama dedikleriniz dikkate alsak keşke galiba , evlilik ; bekarların girmek istediği, evlilerin , çıkmak istediği bişeyÇoğumuzda evlilik pişmanlığı varken , ben hâlâ evlenmek için acele edenlere akıl sır erdiremiyorum , okuyorsunuz görüyorsunuz bu yazılanları açılan konuları niye evlenmek istiyorsunuzki , şimdiki aklım o zamanlar olsaydı asla ama asla evlenmezdim , valla ömrümü bekâr olarak geçirir prenses gibi yaşardım . İyi bi şey olsaydı adı " koca " değil " gonca " olurdu , isminde meymenet yok " koca " işte koca'ymış ...
Hahaha ilahi çok komik , ama dedikleriniz dikkate alsak keşke galiba , evlilik ; bekarların girmek istediği, evlilerin , çıkmak istediği bişey
Cvp vermek istedim sana :)herkesi neden evlilikten sogutuyorsunuz ki.ben 3 yıllık evliyim mutluyum. Koca maalesef terbiye edilmez terbiyelisi alınır ...benimkine evlenmeden önce de bir sürü sorumluluk vermiştim evlendikten sonra da ... annesi aktif çalışma hayatında olduğu için evlerine hep temizlikci abla gelmiş bize de geliyor olmasını yadirgamiyor .gömlek vs utusune hayatta el sürmem gider kendi utucuye verir gerekirse kendi ütüler. Utusuz gitse de umrumda değil .
İsyerinde dahi üstüme vazife olmayan işleri asla takip etmem. Çünkü siz ne kadar gereksiz sorumluluk alırsanız onlar size görev olarak geri döner.
Kocamın depozitolu bira şişeleri mutfakta sürünüyor bir haftadır kendi gidip goturmedikce orda duracak. Yani bu kadar fedakar olmayın .bakın ben yapmıyorum ve mutluyum. Çocuk olursa da tabiki ben daha çok ilgileneceğim ama kocamı da çocuğun işlerine alistiracagima inanıyorum. Evliligimde olmazsa olmaz görevim ise gidip yemek yapmak diğer olaylar hep ortak yapılıyor. Bu arada pasta börek çok mecbur kalmadıkça yapmam çünkü vaktim yok .
6 yıldır evliyim sporada giderim kahvemi de içerim arkadaşları
6 yıldır evliyim öncelikle onu belirteyim.. spora da giderim kahve mi de içerim.. kız erkek ayırmaksızon arkadaşlarımla zaman da geçiririm.. hergün ne yemek yapcam diye düşünmem canım isterse yaparım istemezse eşime yemekler sende ya dışarı çıkalım ya sen hazırla canım istemiyo derim.. hiç bir zaman ev işlerini yemek yapmayı görev edinmedim kendime evlenmeden öncede böyleydim gerçi.. çünkü ben de insanım ve ihtiyaçlarım var! Sosyalleşmek gibi.. dinlenmek gibi.. sene de en az 3 kere tatile gitmezsem ciddi sorun yaratırım şanslıyım ki eşim de sever gezmeyi.. yani mühim olan bekar hayatı yaşamak değil eşinle o hayatı ne kadar paylaşabiliyosun o önemli.. baştan kendi kişiliğini evliliğine yansıtmazsan herşey senden beklenir ve yorulursun.. bunun evlilikle ilgisi yoktur seninle ilgisi vardır.. ilk evlendiğim de eşimde tam bir tipik türk erkeğiydi anasının kuzusu bir bardak su bile ayağına gitmiş yıllarca annesi geyşa gibi hizmet etmiş ha kötü mü değil sadece tercih meselesi.. ama ben öyle değilim hayat müşterekse eğer işin ucundan tutmak zorunda.. evimize düzenli yardımcı geliyo ama onun dışında iş yapılcaksa o süpürüse ben silerim, çamaşırları ben ütülerim o yerlerine kaldırır, bulaşık makinesini ben doldururum o boşaltır gibi... Bence evlilik çok güzel bişey hayatı paylaşmak çok güzel.. ben 6 yıldır haaala her akşam eşimin gelme saatine yakın heyecan yaparım sen düşün gerisini..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?