Neden zorunda? Kendime yapar yerim ki zamanında yapmışlığımda vardır.. bırak evi b.k götürsün ki götürmüşlüğü vardır.. bi zaman sonra mecbur söylenmeden yardım ediyo ha bu arada ben ev hanımıyım çalışmıyorum.. eşim bugün öğlen işten geldi evi süpürdü sağolsun bende kenarları bi sildim şimdi hazırlanıp dışarı çıkcaz.. yüksek ihtimalle onunda hoşuna gitmiyo bunları yapmak ama oflasa da poflasa da yapcak biliyo artık zamanla oturuyo bazı şeyler..Hoş diyorsunuz da bende bir buçuk yıllık evliyim, belirttiğiniz gibi eşimde tam türk erkeği yontulmamış odun da diyebilirim kendisine. Bir şeyi kaç kere söyleyebilirsiniz ki, yardım et yardım et yardım et diye, ettiği zamanlarda da zaten tantana ediyorsa ofluyorsa pufluyorsa adamın yapısı buysa siz ne derseniz deyin aynıysa değişmiyorsa o zaman ne olacak ? Konu sahibi gibi mecbur her işin altına kendinizi atıyorsunuz çünkü o yemek yapılmak zorunda, o ev illa ki temizlenmek zorunda..
Neden zorunda? Kendime yapar yerim ki zamanında yapmışlığımda vardır.. bırak evi b.k götürsün ki götürmüşlüğü vardır.. bi zaman sonra mecbur söylenmeden yardım ediyo ha bu arada ben ev hanımıyım çalışmıyorum.. eşim bugün öğlen işten geldi evi süpürdü sağolsun bende kenarları bi sildim şimdi hazırlanıp dışarı çıkcaz.. yüksek ihtimalle onunda hoşuna gitmiyo bunları yapmak ama oflasa da poflasa da yapcak biliyo artık zamanla oturuyo bazı şeyler..
Aklıma Yasemin yalçının kakılmış tiplemesinin bi skeci geldi.bu söylediklerini yapabilmem için seninki gibi bi koca lazım diyordu ya sonunda o hesap valla.arkadaş güzel anlatmışta bide öyle koca lazım değil miİyi de sizin karşınızda yine laftan anlayan şekle sokabileceğiniz değişime açık bi adam varmış.Herşeye hayır dese sorun çıkarsa yapmıyorum dese devamlı yılmadan burnunuzdan getirse napabilirdiniz?ya boşanırdınız ya böyle çekerdiniz.Yani karşınızda beklentilerinizi bilen ve gören bi adam varmış şanslısınız.
Çok haklısınO kadar doldum ki biraz içimi dökmek istiyorum...
Az önce instagramda bekar arkadaşlarımdan birinin spor yaptıktan sonra içtiği kahveyle olan fotoğrafını görmemle birlikte yaşlar boşaldı gözümden...Bi anda sinirlerim boşaldı sanırım.
Düşünüyorum da bekarken ne mutluymuşum.Yemeğimi yiyip odama çekilmek, canım istediğinde çıkıp gezmek, faturaları düşünmeden yaşamak, para derdi olmadan, eş, çocuk, akşam ne pişirsem, şu gün temizlik vakti vs gibi düşünceler olmadan ne kadar mutluymuşum.Evlenmek sadece daha çok sorumluluk ve doğal olarak mutsuzluk getirdi.Ne acelem vardı da evlendim üstüne bi de çocuk yaptım.
Bebeğimin doğmasıyla birlikte eşimle aramızdaki tüm ipler koptu...Hiçbi şekilde sorumluluk almayan, devamlı zorlamak gereken, bişeyi zorla yapsa da binbir laf eden kronik mutsuz bi insan...Sürekli yesin içsin yatsın, vizyonsuz, amaçsız günü kurtaran bomboş bi adam.
Evlilikte anladım ki insan anlatmaktan çok anlaşılmak istiyormuş.Zaten anlatma işi rutine dönünce birbirinin başını yiyen iki insandan başka bişey kalmıyo geriye.Karşınızda sizi anlayan,zor zamanınızı gören ve siz istemeden destek olan biri yoksa hiçbi zaman aile olamıyomuşsunuz.Biz de aile olamadık maalesef.
Ve anladım ki siz sorumluluk aldıkça yaptığınız tüm fedakarlıklar göreviniz sanılıyormuş ve nankör insan asla değişmiyormuş...Ve içinizde bi kere bişeyler bitti mi o ev artık size zindan oluyomuş...
Allah aşkına bi insanın yaşadığı yeri temizlemesi bi insana yardım etmek olarak görülebilir mi? Ev işleri benim görevim, bebek bakmak benim görevim, para getirmek benim görevim, MTV ödeme zamanını bilip onu bile halletmek benim görevim.Ben ne ara bu kadar eşek oldum indiremiyorum sırtımdan.
Bu kadar mutsuzsan boşan diyebilirsiniz.Maalesef boşanamam çünkü hayat boyu bana destek olan bi ailem olmadı, zaten biraz da onlardan kurtulmak için evlenmiştim.En az 2-3 sene daha bu cehennemdeyim...Ama artık taşıyamıyorum onca yükü.Eve gelip ben bugün yoruldum diyip eşek ölüsü gibi uyuyor.Çalıştığının yarısı da maaşındaki hacize gidiyor.Geri kalan para kendini geçindirmeye bile yetmez.Böyle bi adama sevgi saygı duyulur mu? Eve bunun yerine kedi köpek alsam en azından bana yük olmazdı.
Çok yorgunum, her gece kabuslar görüyorum psikiyatriye gitsem yardımı olur mu bilmiyorum ama son çarem o kaldı...
Yok canım neden yanlış anlayayım. Benim 3 yaşında yeğenim var bebekliginden beri ayda bir kaç kez tüm gün bizim baktığımız oluyor. Eşim bebeğin tabii şimdi koca çocuk oldu altını temizler gazını çıkartır ona oyunlar kurup oynar yemeğini yedirir. Yani başkasının çocuğuna bunu yapan kendi çocuğuna da bakar herhaldeCvp vermek istedim sana :)
Yanlis anlama lutfen bunu belirteyim ilk önce asla elestirmek yada yanlışını düzeltemek degil amacım :)
Ama 3 yıl çok erken böyle düşünmek için bide çocugun olsun.ondan sonra da hala aynı fikirdemi yada aynı şartlarda mi olacak görüşlerin merak ediyorum
Konu sahibesi kadar olmayacak belki ama yine de degişecek bana göre
Yıllar sonra aklina gelirse yaz lütfen hayatinda ki degisiklikleri
Yazdığın her kelimeye katılıyorumBu sözü dinleyen nadir insanlardanım sanırım 37 oldum evlenmedim çokta mutluyum.
Malesef şu zamanın erkekleri sömürücü,gençliğini,bedeninizi,paranızı, duygularınızı,sinirlerinizi ve dahası sömüren yaratıklar gibiler.
Onun borcunu kapatmak için 2 yıl daha sabrediyorsanız evliliğinizdeki yanlıştan daha büyük yanlış olur bu.
Zararın neresinden dönülürse kardır, dünya hayalimizdeki ve planlarımızdaki kadar uzun değil. Kimse için kendimizi bir saniye daha üzmeye değmez.
Haklısınız..beğenmediğimi söylediğim için bile ailem surat yapıyo kendimi çok değersiz hissediyorum.adam üstelik yurtdışında ne zaman geleceği belli değil en azından çay içerim dedim ama whatsuotan yazıyo zihin olarak tanılıcakmışız lafa bak..böyle saçmalık mı olur.içime sinen gerçekten sevebileceğim biriyle evlenmek istiyorum..Beğenmediğiniz ve yaşı büyük olan biriyle evlenme zorunluluğunuz asla yok.
İnsanlar birbirini çok sevip de evleniyor ama sonra sorun üstüne sorun çıkıyor. Kaldı ki öğretmensiniz, ekonomik özgürlüğünüzün olduğu gibi herkes gibi fikir özgürlüğünüz de var.
Evlilik kararını verebilecek kapasitedeki bir insanın, sırf aile baskı yapıyor diye evlenmesi ne kadar mantıklı?
Ben de bir tanıdığımızın fikrine baksaydım kendimden yaşça çok büyük biriyle evliydim belki de ama şimdi iyiki iyiki iyiki! hiç istemeye bile gelmediler diyorum. Çünkü ben en başından beri istemedim.
İçinize sinmeyen biriyle evlenmek hayatınızı zindana çevirir. Yaşınız kaç olursa olsun, mutsuz olduğunuzda derdini kendiniz çekiyorsunuz.
Kötü bir evliliktense ömür boyu bekarlığı yeğlerim. Hiç bir zaman da evliliğe özenmedim.
Bekarlık gerçekten sultanlıktır. Atalarımız boşuna dememiş...
Eve geliyo yoruldum diyo e ben de yoruldum bütün gün çocuk baktım evi temizledim onca şey yaptım diyorum yüzüme boş boş bakıyo eee yani der gibisinden.İnanın çalışırken daha az yoruluyodum.
Kesinlikle o yanlışı yapmayın.Haklısınız..beğenmediğimi söylediğim için bile ailem surat yapıyo kendimi çok değersiz hissediyorum.adam üstelik yurtdışında ne zaman geleceği belli değil en azından çay içerim dedim ama whatsuotan yazıyo zihin olarak tanılıcakmışız lafa bak..böyle saçmalık mı olur.içime sinen gerçekten sevebileceğim biriyle evlenmek istiyorum..
evet malesef öyle,tabiri caizse bir bayanla evliliği etinden sütünden yününden faydalanılan canlı gibi görüyorlar.Yazdığın her kelimeye katılıyorum
Şimdiki erkekler hem çocuklarını doğuracak hem ev işini eksiksiz mükemmel yapacak hem ailelerini idare edecek onlara maddi yardıma ses etmeyecek hem gönüllerini eğlendirip vir de üstüne para verecek somurulecek kadınlar arıyor
Bunların karşılığında kıllarını kipirdatmiyorlar
Ailenin desteğine ihtiyacın yok. Zaten evi sen gecindiriyorsun. Adamın sana zararı çok faydası yok. Karart gözünü boşan gitsin. Çocuk varsa mahkeme nafaka da bağlar. Isterse aç kalsın öpe öpe o nafakayı ödemek zorunda. Hoş ödemese bile yine kardasınız. O zamana kadar da yemeklerinizi bile ayrı yapın yiyin.ben olsam öyle yapardım.O kadar doldum ki biraz içimi dökmek istiyorum...
Az önce instagramda bekar arkadaşlarımdan birinin spor yaptıktan sonra içtiği kahveyle olan fotoğrafını görmemle birlikte yaşlar boşaldı gözümden...Bi anda sinirlerim boşaldı sanırım.
Düşünüyorum da bekarken ne mutluymuşum.Yemeğimi yiyip odama çekilmek, canım istediğinde çıkıp gezmek, faturaları düşünmeden yaşamak, para derdi olmadan, eş, çocuk, akşam ne pişirsem, şu gün temizlik vakti vs gibi düşünceler olmadan ne kadar mutluymuşum.Evlenmek sadece daha çok sorumluluk ve doğal olarak mutsuzluk getirdi.Ne acelem vardı da evlendim üstüne bi de çocuk yaptım.
Bebeğimin doğmasıyla birlikte eşimle aramızdaki tüm ipler koptu...Hiçbi şekilde sorumluluk almayan, devamlı zorlamak gereken, bişeyi zorla yapsa da binbir laf eden kronik mutsuz bi insan...Sürekli yesin içsin yatsın, vizyonsuz, amaçsız günü kurtaran bomboş bi adam.
Evlilikte anladım ki insan anlatmaktan çok anlaşılmak istiyormuş.Zaten anlatma işi rutine dönünce birbirinin başını yiyen iki insandan başka bişey kalmıyo geriye.Karşınızda sizi anlayan,zor zamanınızı gören ve siz istemeden destek olan biri yoksa hiçbi zaman aile olamıyomuşsunuz.Biz de aile olamadık maalesef.
Ve anladım ki siz sorumluluk aldıkça yaptığınız tüm fedakarlıklar göreviniz sanılıyormuş ve nankör insan asla değişmiyormuş...Ve içinizde bi kere bişeyler bitti mi o ev artık size zindan oluyomuş...
Allah aşkına bi insanın yaşadığı yeri temizlemesi bi insana yardım etmek olarak görülebilir mi? Ev işleri benim görevim, bebek bakmak benim görevim, para getirmek benim görevim, MTV ödeme zamanını bilip onu bile halletmek benim görevim.Ben ne ara bu kadar eşek oldum indiremiyorum sırtımdan.
Bu kadar mutsuzsan boşan diyebilirsiniz.Maalesef boşanamam çünkü hayat boyu bana destek olan bi ailem olmadı, zaten biraz da onlardan kurtulmak için evlenmiştim.En az 2-3 sene daha bu cehennemdeyim...Ama artık taşıyamıyorum onca yükü.Eve gelip ben bugün yoruldum diyip eşek ölüsü gibi uyuyor.Çalıştığının yarısı da maaşındaki hacize gidiyor.Geri kalan para kendini geçindirmeye bile yetmez.Böyle bi adama sevgi saygı duyulur mu? Eve bunun yerine kedi köpek alsam en azından bana yük olmazdı.
Çok yorgunum, her gece kabuslar görüyorum psikiyatriye gitsem yardımı olur mu bilmiyorum ama son çarem o kaldı...
:)) bu konudaki bütün mesajlarını sanki ben yazdım. Sadece meraktan soruyorum çalışıyor musun?Çok net boşardım.. neden çekeyim bir kere gelme şansım var şu dünyaya.. gözüm kimseyi görmez valla ben daha önce de söyledim bencilim önce ben sonra kocam.. laftan anlamasaydı da kendi bilirdi herşeye hayır demesi de bi seçenekti tabii ama kör değildi 5 yıl sevgiliydik o beni ben onu tanıdık öyle evlenmeye karar verdik.. ailesiyle anlaşamıyorum çünkü onlar biat kültürüyle büyümüş insanlar görüşmemeyi tercih ediyorum.. eşim de öyle bi aileden bana saygı duyan bi adam olarak çıkmış.. bizim en büyük şansımız birlilte büyüdük yaklaşık 11-12 yıldır beraberiz ve ne istediğimizi nasıl daha mutlu olduğumuzu biliyoruz..
Yok çalışmıyorum. Evdeyim ona rağmen paralamam kendimi kimse için..:)) bu konudaki bütün mesajlarını sanki ben yazdım. Sadece meraktan soruyorum çalışıyor musun?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?