canım seni o kadar iyi anlıyorum ki.. ama sakın ama sakın umudunu kaybetme.. hayat hepimiz için türlü türlü mucizelerle dolu... sen inan, sadece dua et.. gerisi yüce rabbime bırak.. o senin için en iyi olanı önüne serecektir zaten.. hem bi kadın anne olabilmek için illaki doğurmak zorunda değil... yetimhaneler bizim gibi aşkla çocuk isteyenleri dört gözle bekleyen meleklerle dolu.. evet bizim kanımızdan olmayabilirler ama bizim canımızdan olmamaları için hiç bir neden yok.. büyük allahım bebeğime sağ salim kavuşmama izin verse bile ben ona bir kardeş evlat edinmeyi düşünüyorum açıkçası.. sen şimdi sana söylemesi kolay diyorsundur mutlaka... ama inan ben bunu evlendiğim ilk günden beri söylüyorum..
Allah bu mubarek günün hürmetine bütün ANNE olmak isteyenlerin duaları işitsin, tez zamanda dileklerini yerine getirsin inşallah..
sevgili bee09;yazdıklarına tüm kalbimle katılıyorum.belki de dile getiremeyenlere tercüman olmuşsun.ben 18 yıllık evliyim.aşılama tüp hepsi beraber 8 tedavi geçti başımdan.maddi manevi tüm zorluklarıyla.Beyazı'n neler hissettiklerini an be an çok iyi anlıyorum.tam sonuna gelirsin.nefesini tutarsın.ama birşey olur..yine tüm kapılar kapanır yüzüne,boğazın düğümlenir.insan içindesindir ağlayamazsın.tutmak zorundasındır kendini kimi kez.
ya tedavin ertelenir.ya dnegatiftir.ya da hiç başlayamazsın bile.o anda yok olmak istersin.sadece yok olmak.görünmez olmak.hiçkimseyi görmemek,çalan telefona bakmamak,kapıyı açmamak.hiçbirşey hiçbirşey yapmak istemezsin.çünkü o an kelimelerin tüm tesellilerin yetersiz olduğu bir andır.o şimdi dökülmeli,içindekileri akıtmalı.zaman onun için üzülme zamanı.ama geçicek.bizlerde de geçtiği gibi.o da güçlü olacak yeniden..ayağa kalkıcak...
bee09;ben de son kez bir deneme yapmak istedim.bunda da karşıma başka sorunlar çıktı en az 6 ay deneyemiyeceğim.kaldı ki denersem ola ki hamile kalırsamçok risklerim var.kör olma,beyin felci geçirme kendim engelli kalma yada olası bebeğimin de gelişim göstermemesi gibi.bunlar aklıma şu an gelenler.
vazgeçmek kolay değil tabiii ...bir kadının sevdiğine ortak yavrularını sunmasından vazgeçmesi.ama hayat işte.....artık ben de bir kız evlat edinmeyi düşünüyorum.birkaç aydan beri düşünüyorum.araştırıyorum.nette olsun başvuranlarla olsun...daha dün okuduğum bir yazıda diyordu ki.çocuk esirgemeyi gezenler yazmış.oraya giden herkese anne baba diye sesleniyorlarmış.her gördükleri bayana anne diye sesleniyorlarmış..kahroldum.içimiz sevgi ile doluyken neden bunu paylaşmayalım.? neden içimizde kalsın.artık bir değer üretmeliyim diye düşünüyorum.
SEVGİLİ BEYAZ
inan bunları acitasyon yapmak için yazmadım.tüm samimiyetimle özetledim.çok hassas konular bunlar.insan ne diyeceğini bilemiyor.incecik yer... kimseyi zerre kadar kırmak istemem.ama burası net ortamı.bazen gönülden yazıyorsun ama duyguyu geçiremediğin yanlış anlaşıldığın da olabiliyor. öfkeni nasıl dışa vurabiliyorsan onu yap.üzül ağla kız bağır çağır .istiyorsan bir şeyler de kır.iyi gelir.ama bitsin..ve inan ki bitecek..senin kaçıncı denemendi unutmuş olabilirim,çok arkadaşla yazışıyoruz.çok hikayeler var KK da.40 tan sonra da çok hamile kalanlar var.
ben şimdi o kadar istememe rağmen sağlığım sözkonusu olduğu için yeniden denermiyim bilmem.5 ay sonra belli olacak riskli tedaviye başlayabilecekmiyim yoksa asla deneyemezmiyim...
yalnız kalmak istemiyorum sevgimi paylaşmak istiyorum.bir kız çocuğuna sahip çıkmak istiyorum.cesaretim kuvvetlendiğinde görüşmeye gideceğim.
en yakın zamanda toparlanman dileğiyle..