Evli bi kadınım ama başkasından hoşlanıyorum

France-belleville38 .!.:

Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor

Genişletmek için tıkla...

France-belleville38 .!.:

Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayın

Genişletmek için tıkla...

France-belleville38 .!.:

Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor

Genişletmek için tıkla...

France-belleville38 .!.:

Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor

Genişletmek için tıkla...

France-belleville38 .!.:

Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor

Genişletmek için tıkla...