Edit : arkadaşlar yaptığımı savunmuyorum, bana büyük bir trawma oldu. Kimseye anlatamadığım şeyleri dökmek istedim, psikoloğa gidipte anlatamam. Bende eskiden yerden yere vuruyordum bunu yapanları. Hala da yanlış buluyorum tabiki. Amacım içimdeki ağırlığı buraya atmak.
2 yıl çalıştığım yerde 2 yıl ayrıl barış ilişkimiz oldu. Öncesinde yadırgadığım birşeydi ama duygusal olarak ve psikolojik olarak zayıf bi insandım zaten bunun yenilgisine uğradım. Büyük bir boşluktaydım işe bile zor girmiştim onun sayesinde 2 yıl çalışabildim. Hem hayatımdaki boşluğu dolduruyordu iş ve ilişki hemde kurtulmam gereken bir dünyaydı orası. Karısıyla fotoğraflarına dayanamıyordum bu yüzden bakmıyordum ama bir şekilde karşıma çılıyordu. Evli olduğunu unutmaya çalışıyordum ilişki boyunca. O da beni seviyordu ama ben seni zorlamıyorum gidebilirsin bana bağlanma diyordu hep. Dediğim gibi psikolojik olarak zayıf biriyim 2 haftalık ilişki yüzünden bile 1 yılım mahfolmuştu eskiden. Herneyse, işimide sevmiyordum aslında sırf boşluğa düşmemek için çalışıyordum sonunda işe de ilişkiyede sabrım kalmadı ve işi bıraktım. Bir anda hayatım değişti o gün. 1,5 yıl oldu hayata küstüm. Yeni iş arayamıyorum aynı şeyleri yaşamaktan duygularıma yenik düşmekten korkuyorum. Ve bunları hiç kimseye anlatamadım arkadaşlarımdan uzaklaştım bu yüzden.
2 yıl çalıştığım yerde 2 yıl ayrıl barış ilişkimiz oldu. Öncesinde yadırgadığım birşeydi ama duygusal olarak ve psikolojik olarak zayıf bi insandım zaten bunun yenilgisine uğradım. Büyük bir boşluktaydım işe bile zor girmiştim onun sayesinde 2 yıl çalışabildim. Hem hayatımdaki boşluğu dolduruyordu iş ve ilişki hemde kurtulmam gereken bir dünyaydı orası. Karısıyla fotoğraflarına dayanamıyordum bu yüzden bakmıyordum ama bir şekilde karşıma çılıyordu. Evli olduğunu unutmaya çalışıyordum ilişki boyunca. O da beni seviyordu ama ben seni zorlamıyorum gidebilirsin bana bağlanma diyordu hep. Dediğim gibi psikolojik olarak zayıf biriyim 2 haftalık ilişki yüzünden bile 1 yılım mahfolmuştu eskiden. Herneyse, işimide sevmiyordum aslında sırf boşluğa düşmemek için çalışıyordum sonunda işe de ilişkiyede sabrım kalmadı ve işi bıraktım. Bir anda hayatım değişti o gün. 1,5 yıl oldu hayata küstüm. Yeni iş arayamıyorum aynı şeyleri yaşamaktan duygularıma yenik düşmekten korkuyorum. Ve bunları hiç kimseye anlatamadım arkadaşlarımdan uzaklaştım bu yüzden.
Son düzenleme:
