evliliğim bitiyor

ah be kardeşim anneside sevse keşke sevmiyoki istemiyo çocuğu aklı fikri başka yerlerde anne demeye bin şahit lazım sadece kullanıyo çocuğu benim verdiğim sevginin yarısını bile vermemiştir ona
 
ah be kardeşim anneside sevse keşke sevmiyoki istemiyo çocuğu aklı fikri başka yerlerde anne demeye bin şahit lazım sadece kullanıyo çocuğu benim verdiğim sevginin yarısını bile vermemiştir ona
ahhh ahhh hep öyledir zaten,bu anneler de çocuklarını hiiiççç sevmez
 
özel değilse eğer eşiniz diğer bayandan neden boşanmış?
 
2 ayda değil bacım 1 yılda 2 ay oldu evleneli ama 1 yıldır görüşüyoruz sık sık
 
keşke sizin dediğiniz gibi olsa eşim beni küçük düşürüyo kızının yanında hiç umursamıyo dengede tutsa hiçbişey olmucak zaten
 
anne baba ayrı.
baba başka bir kadınla.
çocuk bir orda bir burda
annesi baska bişi diyor
babası baska bir şey..
ayrıca ergenlik bunlaımları basladı..
çok normal böyle davranması..
malesef çok zor.. ama alttan almak zorundasınız..
 
benim kırgınlığım eşimin bana hiçbir zaman destek olmaması size olmuş ama banada olsaydı böyle olmazdı bende kendi evladım gibi severdim kollardım onu
 
kızını sevmiyorum yerine, ben şöyle davranıyorum böyle yapıoyorum ama o beni sevemiyor deseydin daha iyi olurdu... birlikte pasta yapın, sinemaya gidin, resim yapın vs... değişecektir mutlaka...
 
daha önceki yorumları okumadınız sanırım?orda da sordum..nedir yani hırçınlık dediğiniz davranışlar örnek verirseniz daha iyi anlarız...ne oldu da sevginiz bitti yani ?
siz sadece gelinlik giyemedim düğün olmadı vs yazmışsınız..

eskiden çok iyiydik beraber eğlenirdik birsürü şey yapardık şimdi noldu anlamıyorum yaklaşmıyo bana çocuk eşimde uzak tutuyo gibi artık niye ben istenmeyen kişi olarak görülüyorum
çocuğunu sevmiyorum dediğiniz için olabilir mi? bunu demeden önce de belli etmiş olabilr misiniz? çocuklar "duygu radarı" dır. herşeyi hisssederler..söze gerk yokturm bazen..

yaklaşamadımki bida çocuğa annesi telefonla konuşturmadı bile faceden falanda silmiş bana msj attı benim çocuğumla konuşmucaksın diye ve daha birsürü şey küfür falan çıkmaza girdim iiyice
benim çocuğumu sevmiyoru,böyle olmayacak diyen kadına az bile yapmış kusura bakmayın..eşimden ayrılsam,o yeniden evlense ve kadın da çocuğumu istemese aynı şeyleri yapardım,beterini hatta..
daha da yaşanmış neler var bilmediğimiz emin değilim aranızda..tartışma,konuşma vss..çocukla yani..
 
ah be kardeşim anneside sevse keşke sevmiyoki istemiyo çocuğu aklı fikri başka yerlerde anne demeye bin şahit lazım sadece kullanıyo çocuğu benim verdiğim sevginin yarısını bile vermemiştir ona
annesinden bile fazla sevmişsiniz,alıp içinize sokarcasına herlade,ama fazla olmuş o yüzden" tükendi" demek
 
Her doğru her yerde söylenmez.. senmi kendi canımı?
aynen katılıyorum.
bu tür sorunlu ailevi ilişkilerde köprüleri biranda yıkmamak adına daha ılımlı konuşulmalı,keskin ve sivri açıklamalardan,tamiri zor ifadelerden uzak durmalı.bu yalan smylemek te değildir ayrıca.
konu sahibi bilerek evlenmiştir bu çocuğu.
çocuğun ise uyumsuzluk yaşayacağı sorun çıkaracağı muhtemel zaten yaş itibari ile.
bir de kendi annesi tarafından etkileniyorsa ilk başlarda oldukça hırçın da davranabilir.
aslında zamana bırakabilselerdi belki de durulacaktı herşey.
sevmeye mecburmuyum hiç te değilim kimse anlamıyo bunu işte
tek mesele sevip sevmemen değil ki gamze.hatta hiçbir zaman sevgi besleme.
böyle bir mecburiyet yok.
ancak o çocuk eşinin çocuğu ve dolayısı ile sizin de hayatınızın bir parçası özellikle de yanınızda yaşadığı için.
sevmesen de aynı evde olduğun müddetçe ilgi göstermen beklenecek.yemeğini de yapacak çamaşırını da yıkayacaksın.
nihayetinde 10 yaşında.
bunlara da mecbur değilim diyeceksin tamam mecbur değilsin ama çözümün ne.ne düşünerek bu evliliğe adım attın ki.
bu kız çocuğunun yanınızda kalacağı sana baştan söylenmediyse haklısın.ama bilerek kabul ettiysen şimdi istemiyorum demek eşini tabiki üzer.tepki gösterir haliyle.
eşine düşen görev çocuğunun terbiyesiz hareketleri olduğunda uyarmak ve sen saymasını sağlamak.zaman içinde bu da sağlanabilirdi gerektiği kadar mücadele etseydiniz.
bunun kötülükle alakası yok ta taşıyıp taşıyamamakla alakası var.hazır olup olmamanla alakası var.
eşinin adaletli davranması ile alakası var.ve çocuğunu da gerektiğinde uyarması ile alakası var.
ama şurası açık ki canım bu tür bir evlilikte yani ilk evlilikten bir çocuğun yanınızda olması halinde ister istemez sıkıntı yaşanır ve illaki evliliğe yansıyan bir durum olur.
aksini düşünmek veya beklemek gerçek hayatla pek bağdaşmıyor ne yazık ki.bu konuda baştan hazırlıklı olmak iyi düşünmek tartmak lazım.
özellikle de çocuk sorunlu ise o evde sorun yaşanacaktır bu iki iki daha dört.
yeri gelir senin bir hatan yeri gelir eşinin bir hatası yeri gelir çocuğun bir hatası olur ve bir anda krize de döner.sonuçta öz çocuklarımız ile sürdürdüğümüz hayatta da böyleyken ,seninki gibi durumlarda hassasiyet daha fazla olduğundan sorun da hızla büyüyebilir.
karşılıklı sabır ve yeri geldiğinde sınırları zorlayan bir tahammül de gerektirir bu durum.
ama zamanla ilişkiler rayına oturur eğer eşler anlayışlı ve hakkaniyetli davranabilirse.
 
bu mesele eşimde bitiyor yani eşim bana destek olsaydı iyi davransaydı böyle olmazdı ona kendi annesinden daha iyi davranırdım daha iyi bakardım
 
benim kırgınlığım eşimin bana hiçbir zaman destek olmaması size olmuş ama banada olsaydı böyle olmazdı bende kendi evladım gibi severdim kollardım onu

eşinizin size destek olması da sizin eliniz de sürekli anlatacaktınız ona.
ne kadar mağdur olduğunuzu, kalbinizin kırıldığını, çocuğa yaklaşmak istediğinizi ve rahatsız olduklarınızı.
olaylara dalmadan önce bir durup düşünmek lazım.
ağzımızdan çıkan cümleleri telafi edemeyebiliriz bazen çünkü.

sizin olayınız tam olarak nasıl ama ilk önce çocukla iletişiminizi koparmadan sürekli telkin ederek sevginizi vererek düzeltebilirdiniz.
sonra o çocuğu kimse dolduruşa getiremezdi bunları yaşadım biliyorum.

bunlar benim elimdeydi çünkü.

dilerim en az hasarla atlatırsınız bu durumu, Allah yardımcınız olsun.

siz o çocuğa el uzatın yine ki evinizdeki o huzur hiç eksilmesin.

unutmayın anası ve babası var ama bir kanadı kırılmış bir yavru o.

yürekten sevin onu bağrınıza basın hissettirin duygularınızı, çünkü çocuklar hislerinde asla yanılmazlar.
 
bu mesele eşimde bitiyor yani eşim bana destek olsaydı iyi davransaydı böyle olmazdı ona kendi annesinden daha iyi davranırdım daha iyi bakardım
kadın erkek ilişkisi ile ,kadın-çocuk ilişkisinin alakası yok,siz karıştırıyorsunuz...
ayrıca bir çocuğa kendi annesinden dha iyi kimse bakamaz..siz annesi olmaya değil,ablası olmaya çalışmalıydınız..
eşin hangi konuda destek olmadı ne istedin de olmadı anltmıyosun ki....
 
hanımefendi bizde canavar değiliz herhalde lafınızı tartında konuşun biraz ben bana yapılan saygısızlığa üzülüyorum benim yanımda yaşasa bile o çocuğun kılına zarar gelmez merak etmeyin annesi gibi davranmayıda biliriz
 
Affedersiniz de çocuk o sonuçta.O çocuğun yerinde olsaydım ben de tabi ki annemin sözüne bakardım.20 yaşında olgun birisi değil o,yaramazlık da yapar ,daha da yapıcak yani..Neyse bunu eşinize byle söylemenizde çok yanlış ben senin çocuğunu sevmiyorum demek çok kötü bir şey,ben adamın yerinde olsam ayrılırdım .(Dürüst konuştum kırdıysam özür.Bundan sonra aranızı düzeltmeye çalışırsınız ve lütfen o kızın bir çocuk olduğunu unutmayın.Lütfen.)
 
Dua istiyorsan Allah akil fikir versin diyim o zaman
10 yasindaki cocukla bir olup onu kiskanicagina biraz zaman versen onun seni kabullenmesini saglasan ya
Birisi suratima senin cocigunu sevmiyorum istemiyorum diycek e o zamanda dogal sonucuna katlanicak
Esiniz sizin bu tavriniza boyun egerse yazik o cocuga babasinin oldugu gun o gundir iste
 
kimse kimsenin çocugunu sevmek zorunda değil ki.bu konuda haklısın ama söylemesen de olurmuş yani.idare edebilirdin.

eşine sinirle söyledim diyebilirsin kaybetmek istemiyorsan.ama ben olsam lafımın arkasında dururdum sevmek zorunda değilim ama bu ona kötü davranacağım anlamına gelmiyor başımın üstünde yeri var derdim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…