Gösterirse göstersin dik dur kardeşim. Cevap ver susma üzerine yürüdüğü zaman sana en ufak vurursa darp raporu alıp onu savcılığa şikayet edeceğini mesleğine zarar vereceğini söyle. Zaten üzerine yürüyüp zarar vermesinden korktuğun biriyle niye evlisin ki? Sevgi mi seni durduran onun sevgisi mı? Ben sevgi degil kendisine hizmetçi almış bir adam görüyorum.Aşırı tepki gosterir bence
Ne çocuğu kuzum ya?Evet cocuk istemiyorum, gergin biri oldugu için hem onu hem cocugu idare edemem diye düşünüyorum
Zaman geçtikçe olgunlaşma veya duzelme durumu olmaz değil mi? 3 yılda cok az yol alabildim ve sinirlerim aşırı yıpranmış durumda.Ne çocuğu kuzum ya?
Topla eşyanı, çık git o evden.
Aç davayı, boşan, kurtar kendini.
Sonra da işe gir.
Herkes bana o sinirlendiğinde sus dedi. Arada bir sinirlense evet haklılar da adam sürekli gergin.Gösterirse göstersin dik dur kardeşim. Cevap ver susma üzerine yürüdüğü zaman sana en ufak vurursa darp raporu alıp onu savcılığa şikayet edeceğini mesleğine zarar vereceğini söyle. Zaten üzerine yürüyüp zarar vermesinden korktuğun biriyle niye evlisin ki? Sevgi mi seni durduran onun sevgisi mı? Ben sevgi degil kendisine hizmetçi almış bir adam görüyorum.
Tek başına zamanın, nasıl bir iyileştirme veya düzeltme gücü olmasını bekliyorsunuz?Zaman geçtikçe olgunlaşma veya duzelme durumu olmaz değil mi? 3 yılda cok az yol alabildim ve sinirlerim aşırı yıpranmış durumda.
Cevabınız icin cok tesekkurler butun söyledikleriniz doğru. Aslında ben sevildiiğimi düşünüyordum ama buraya yazdıktan sonra sorguladım ve oyle bir sey olmadığını anladım. Zaten ayrılık lafı geçince de hiç umursamıyor ben de ailemle görüsüp gideceğim artıkHiç kıyamadım size ya. Yazdıklarınızdan aslında eğitimli biri olduğunuz anlaşılıyor ama özgüveniniz emilmiş gibi. Çok haklısınız üvey anneyle kalmamak istemekle ama bundan dolayı çok minnet duymuşsunuz siz de eşinize ve pek yardımsever ailesine. Onalr da tabi ki başınıza kakmışlar. Bi yerde eşinizin nasıl davranması gerektiğini bilmediğini düşündüğünüzü yazmışsınız, halbuki aynı adam başkalarıyla konuşurken gayet medeni. Düzelmez artık sanmıyorum sana saygı duyulmuyor çünkü. Bir şekilde değersizleşmişsiniz. Bence eşiniz olacak şahsa, erken evlenmiştim ortamımdan dolayı, bana yuva vermişsiniz ya ben de öyle düşünmüştüm, şimdi geldiğim yuvaya şükrettim de ve git. Saygı olmayan yerde sözlü şiddetle yetinilmez belki çoktan olmuştur bile inşallah olmamıştır ama eşiniz size şiddet uygulayacaktır. Daha fazla tükenmeden buna son verin. Kurtarın kendinizi. Çok değerlisiniz güçlü olduğunuzun farkına varın ve mümkünse destek alın psikolojik. Çünkü sistematik Bi şiddete maruz kalıyorsunuz. Çok üzdü beni bu konu
Evet ailemle gorusecegm, bugünlerde gitme planım var. Artık boğuluyor gibi hissediyorum cunkuGuzelce akillanditmak lazim bu adami. Size eziyet ediyor. Simdi mudehale etmezseniz nefret edeceginiz bir hayat yasamaya mahkum kalacaksiniz. Yorumlari okumadim ama muhtemelen bosanin diye yorum yapanlar olmustur. Istersrniz kocanizin size saygi gostermesi ve ceki duzen vermesi icin evi terk edin. Fakat terk ederken bu isin sonunun bosanmaya gidecegi ihtimalini goze alarak cikin. Eger esiniz sizi seviyor ve bu evliligi devam ettirmek istiyorsa siz babanizin evindeyken gelir yalvarir. Siz de sartlarinizi sunarsiniz. Kabul ederse 2.sansi verirsiniz. Ancak sunu yapmayin sakin. Bu gidisiniz ilk ve son olacaksa ayrilin. Yani baba evine surekli git gel yapmak dogru degil. Erkeklerin de gozunden dusmek demek oluyor.
Bir arkadasin dedigi gibi su durumda kesinlikle cocuk yapma hatasina dusmeyin.
Hakkinizda hayirlisi olsun.
Merhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim
Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.
Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.
Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.
Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.
Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.
Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor
Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.
Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.
Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.
Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok
Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum
bence en büyük sorun sizin iş bulmadan evlenmiş olmanız. Para kazanıyor olsaydınız daha bağımsız olurdunuz. Ayrıca adam bence psikolojik olarak çok sorunlu düzeleceğini düşünmüyorum. Çocuğunuz yokken ve yol yakınken boşanmanız en doğrusuMerhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim
Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.
Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.
Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.
Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.
Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.
Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor
Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.
Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.
Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.
Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok
Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum
neden eşinize size bu şekilde davranmasına mu sade ettiniz.kızıyor bağırıyor aşağılıyor haremindeki cariye misiniz. Siz onun kölesi kulu değilsiniz buna musade etmeyin .Merhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim
Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.
Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.
Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.
Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.
Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.
Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor
Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.
Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.
Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.
Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok
Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum
Evlenmeden once kendisi iş bulmama engel oldu. Calismana gerek yok dedi ben de tamam dedim ne aptalmısım. Ben 3 yıldır ugrasıyorum cok az yol alabildim duzelmez heralde dediğiniz gibi. Annesi de zamanla olgunlaşır diyorbence en büyük sorun sizin iş bulmadan evlenmiş olmanız. Para kazanıyor olsaydınız daha bağımsız olurdunuz. Ayrıca adam bence psikolojik olarak çok sorunlu düzeleceğini düşünmüyorum. Çocuğunuz yokken ve yol yakınken boşanmanız en doğrusu
Musade etmediğim zaman senin yuzunden oyle davranıyorum diye üste çıkıyor. Aynı sekilde karsılık veremiyorum üzerime yurumeye baslar. Bir kere tokat attıneden eşinize size bu şekilde davranmasına mu sade ettiniz.kızıyor bağırıyor aşağılıyor haremindeki cariye misiniz. Siz onun kölesi kulu değilsiniz buna musade etmeyin .
Bu dediklerinizin hicbirini yapamam. Laflarımla yerden yere vursam o da fiziksel gucunu devreye sokar ordan korkuyorum. İş bulmama da bakımlı olmama da her şeye karışıyorİş bul kendi ayaklarının üzerinde dur ve eyvallah çekme diren ezdirme kendini , sana nasıl ezici küçümseyici şeyler söylüyorsa aynısını yap... öncelikle iş bul ve çalış , bakımlı ol , altta kalma ... Prno izliyorsa ezikle , elinin altında var ama kullanmayı bilmiyor, bir sorunun varsa doktora gidelim de... Yine feministliğim tuttu... Ben kendini bi b.k sanan erkkleri yerden yere vurmayı çok seviyorum ya...
Evlenmeden önce iş bulmanızı engelleyen biriyle evlenmeniz sizce mantıklı mı ? eğitimli birine benziyorsunuz cahil de değilsiniz neden bunlara izin verdiniz ? çalışamazsın dediği anda adamı bırakmanız gerekirdi. Annesi tabi ki sizi yatıştırır psikolojik sorunlu oğlunu kakalayacak bir enayi bulmuş bence de kaçırmaz. Gerçekten boşanın gitsin değmez uğraşmayaEvlenmeden once kendisi iş bulmama engel oldu. Calismana gerek yok dedi ben de tamam dedim ne aptalmısım. Ben 3 yıldır ugrasıyorum cok az yol alabildim duzelmez heralde dediğiniz gibi. Annesi de zamanla olgunlaşır diyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?