- 15 Haziran 2019
- 1.619
- 597
- 123
- Konu Sahibi gunesligunlerimiistiyorum
-
- #121
Ah ah beni rahat bıraksa umursamayacağım. Evden cıkamıyorum pek. Kendisi çıkarıyor. Umursamaz takılırsam veya küs takılırsam sıkıntıdan patlarım artık
Ah ah beni rahat bıraksa umursamayacağım. Evden cıkamıyorum pek. Kendisi çıkarıyor. Umursamaz takılırsam veya küs takılırsam sıkıntıdan patlarım artıkbide umursamamayi mi denesen iki taraf icinde cok itici cunku
o kaciyor sen kovaliyorsun
Evet kadınların gorevi bunlar ona göre.senin gibi egosunu tatmin ettiği, bir dediğini iki etmeyen, evin işlerini bedavaya yapan birini bulmuş , stediği gibi tahakküm altına alıyorken neden ayrılsın?
Önceliğin burada yazılanlardan etkilenip direkt harekete geçmek olmasın. Yaşadıklarını, gidişatın sana ileride yaşatacaklarını, kaldırabileceklerini , tecrübelerini ve tecrübe edip sana yol gösteren fikirleri hepsini ele alıp hayatını düzene sokman lazım.Neden mideniz bulandı? Birkaç kişi daha öyle demiş nasıl biriyle yaşıyorsam farkında değilim
Aslında artık care bulamadığım için buraya yazdımÖnceliğin burada yazılanlardan etkilenip direkt harekete geçmek olmasın. Yaşadıklarını, gidişatın sana ileride yaşatacaklarını, kaldırabileceklerini , tecrübelerini ve tecrübe edip sana yol gösteren fikirleri hepsini ele alıp hayatını düzene sokman lazım.
5 yada 10 yıl sonra nerede, nasıl bir hayat yaşamak istediğini düşün ve şu an elindeki imkanlarının (evliliğin/eşin/çevren/seni teminata alacak işin) sana destek mi köstek mi olacağını düşün. Seni dibemi batıracak, yukarı mı çekecek? Evet memnun olmadığın ve seni mutsuz eden bir şey var. Öncelikle onu görmen lazım, sen sorunu görmediğin sürece kim ne derse desin ikna olmayacaksın ve harekete geçmeyeceksin. Zaten şu anda kararın boşanmak değil, evliliğini olması gereken şekle sokmak bile olsa harekete geçmen, edindiğin bilinç, tecrübe seni yapman gerekene götürecektir. Yani çabalayacaksın olmuyorsa bitmesi gerektiğine sen ikna olacaksın zaten.
Çevrendekiler bekle düzelir demiş ama onlar kendi evliliklerine göre bildikleri kadarıyla yorum yapmış. Bekleyerek hiç bir şey düzelmez, etki olmadan tepki olmaz, düzeltmek için bir şeyler yapman lazım. Bak benim eşim ilk evlendiğim zamana göre pozitif yönde değişti/değiştik, birbirimizi daha iyi anlamaya başladık. Ben böyle dedim diye sen kendi hayatında bunu beklemeyeceksin. Benim evliliğimde ilk günlerde dahi hakaret, küfür, şiddet, kariyer anlamında kısıtlama, hor görme olmadı. Sana göre çok daha basit problemlerdi, onları çözmek için çaba gösterdim. En şiddetli kavgada bile küfür işitmedim, etmedimde mesela.
Çevrendekiler bekle değişir demiş ya;
-sen çalışmama konusunda adım atmadıkça eşin, bu kadın okumuş emek vermiş, egolarım yüzünden hayatından çalıyorum, bırakau çalışsın mı diyecek?
-sen kabul edip, sustukça bu kadını çok aşağılıyorum, rencide ediyorum, nasıl bir hödüğüm bundan sonra onu her ortamda onure edeceğim mi diyecek?
-sen şikayet etmedikçe "ben evli adamım akşam evime gitmem lazım, geliş/gidiş saatlerimi düzene sokmalıyım mı" diyecek
bekleyince bunlar mı olacak?
Bir an önce harekete geçmen lazım, yoksa yaşadığın psikolojik şiddet sana sorun olup olmadığını bile farkettirmeden haksız itaate zorlayacak.
Sizde bir değişiksiniz anladığım kadarıyla.Gerçekten farkında değil misiniz? Yazdiklarinizi bidaha okuyun neden midemin bulandığını anlarsınız.Neden mideniz bulandı? Birkaç kişi daha öyle demiş nasıl biriyle yaşıyorsam farkında değilim
Kısaca canı isteyince canım cicim canı istemeyince sana yapmadığını bırakmıyor canım sen bunu boşa ailenin yanına git kendine yeni bir hayat kur. Kaç yıllık evlisiniz ve kaç yeşındasınMerhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim
Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.
Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.
Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.
Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.
Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.
Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor
Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.
Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.
Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.
Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok
Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum
Boyle afedersiniz öküzlükleri var işte. Ben o haldeyken gidip oyle bir sey yapması, daha yaralayıcı oldu hiç unutmuyorum. Ne anlıyor ne anlatabiliyorum.Ay okudukça bana fenalıklar bastı ama sizde de suç var. Ne demek ben ağlicam da şeyi kopasıca gidip mastürbasyon yapcak? Ne demek evden çıkamıyorum pranga mı vuruyor üstünüze kapı mı kitliyor? Basıp çıkın yahu. Kendinize değer vermiyorsunuz ki siz başta karşıdan değer bekliyorsunuz? Her dediğine he demekle o kafasındaki “kadının görevi”ni pekiştirip durmuşsunuz. Ben olsam arkama bile bakmam valla.
3 yıllık evliyim 25 yasındayım. eline sağlık demeyi, tesekkur etmeyi bile ben ogrettim cok yoruldum yani normal insanların kendiliğinden yasadığı seyleri ugrasarak yaptırıyorumKısaca canı isteyince canım cicim canı istemeyince sana yapmadığını bırakmıyor canım sen bunu boşa ailenin yanına git kendine yeni bir hayat kur. Kaç yıllık evlisiniz ve kaç yeşındasın
Kaybetme korkusu yok cunku bir keresinde problemimiz olduğunda babam bize gelmişti biraz ona kızdı, kızımı götüreyim biraz ayrı kalın düşünün dedi. Giderse birdaha donemez dedi o da. Sonra kendi akrabasının telkiniyle gelip gonlumu yaptı ben de babama kalacağımı soyledim. Herkes gitti, sanki bir sey yasanmamıs gibi aynı devam etti. Ekstra bi ilgi alaka olmadı. O sebeple yolun sonundayım, birileriyle konusarak anlatarak kendime destek oluşturuyorum sanırımEşinizin size hiçbir şekilde ihtiyacı yok ki sadece egosunu tatmin ediyor sizinle.
bu şekilde bir evlilik sizin kendinize olan saygınızı da bitirir zamanla evin değersiz bir biblosundan farkınız kalmaz
Anladığım kadarıyla direkt boşanma yoluna girmeyeceksiniz ama bence eşinize sizi kaybedebileceği hissini yaşatmanız lazım
O en basından beri sizi hiç kaybedeceğini düşünmemiş ki
Bu evlilikte en büyük hatanız çocuk yapmak olur size saygı duymayan bir adamı sakin baba yapmayı
Porno olayı çok igrenc adamın bu konu da size hiç minneti yok isini hallediyor zaten
Yatak odasında problem varsa diğer sorunları da tetikler hep birbirine bağlı olmuş
Üzgünüm ama ne yaparsanız yapın boşanmak en güzel çözüm sizin için
Konu sahibesi hala neden benim bu adamdan midemin bulandığını anlayamamış! ve nasıl bir adamla yaşıyorsam farkında değilim! diye eklemiş gerçekten trajikomik bazı kadınlar kendilerini ne duruma düşürduklerinin farkında bile değil ne yazık ki..Ay okudukça bana fenalıklar bastı ama sizde de suç var. Ne demek ben ağlicam da şeyi kopasıca gidip mastürbasyon yapcak? Ne demek evden çıkamıyorum pranga mı vuruyor üstünüze kapı mı kitliyor? Basıp çıkın yahu. Kendinize değer vermiyorsunuz ki siz başta karşıdan değer bekliyorsunuz? Her dediğine he demekle o kafasındaki “kadının görevi”ni pekiştirip durmuşsunuz. Ben olsam arkama bile bakmam valla.
Anlamayın da anlatmayın da zaten. Aksiyon alın. Hayatınızı kendi elinize alın artık. Daha 25 yaşındaymışsınız. Bir ömür böyle geçmez. Boşanmayacaksanız da bu devranın böyle gitmeyeceğini gösterin. Dayak mı atacak en kötü bunu yaptığınızda? Gidin alın darp raporunuzu da o zaman yeter ki artık gerekeni yapın.Boyle afedersiniz öküzlükleri var işte. Ben o haldeyken gidip oyle bir sey yapması, daha yaralayıcı oldu hiç unutmuyorum. Ne anlıyor ne anlatabiliyorum.
Porno meselesini diyorsanız bazı insanlar bunda ne var, açın beraber izleyin vs gibi bakış açılarına sahipler. Ben de cok rahatsız olsam da kendimi buna inandırmaya calıstım cunku adama bıraktıramadım. Yani şöyle söyleyim, wcye giderken telefonunu vermediği zaman kapının onunde bekliyordum varlığımdan rahatsız olsun ve hemen çıksın diye. Paranoya olustu artıkKonu sahibesi hala neden benim bu adamdan midemin bulandığını anlayamamış! ve nasıl bir adamla yaşıyorsam farkında değilim! diye eklemiş gerçekten trajikomik bazı kadınlar kendilerini ne duruma düşürduklerinin farkında bile değil ne yazık ki..
Evet dun boyle devam edemeyeceğimi soyledim tehdit mi ediyorsun, defol, filan yine saygısızlaştı konuşmuyoruz. Toparlanıp gitcem ben de ya nereye kadar ciddenAnlamayın da anlatmayın da zaten. Aksiyon alın. Hayatınızı kendi elinize alın artık. Daha 25 yaşındaymışsınız. Bir ömür böyle geçmez. Boşanmayacaksanız da bu devranın böyle gitmeyeceğini gösterin. Dayak mı atacak en kötü bunu yaptığınızda? Gidin alın darp raporunuzu da o zaman yeter ki artık gerekeni yapın.
canımın içi şu yazdıklarının içinde -ne kadar evliPorno meselesini diyorsanız bazı insanlar bunda ne var, açın beraber izleyin vs gibi bakış açılarına sahipler. Ben de cok rahatsız olsam da kendimi buna inandırmaya calıstım cunku adama bıraktıramadım. Yani şöyle söyleyim, wcye giderken telefonunu vermediği zaman kapının onunde bekliyordum varlığımdan rahatsız olsun ve hemen çıksın diye. Paranoya olustu artık
Güzelim hepimizin sorunları oluyor evlilikte mesela geçen gün eşim kızımın yanında bana biraz sert çıktı ve sonra kızımın yanında benden özür dileyip hatasını kabul edene kadar konuşmadım onunla ama eşim bundan pişman olmasa dert etmezdi özür vs.Kaybetme korkusu yok cunku bir keresinde problemimiz olduğunda babam bize gelmişti biraz ona kızdı, kızımı götüreyim biraz ayrı kalın düşünün dedi. Giderse birdaha donemez dedi o da. Sonra kendi akrabasının telkiniyle gelip gonlumu yaptı ben de babama kalacağımı soyledim. Herkes gitti, sanki bir sey yasanmamıs gibi aynı devam etti. Ekstra bi ilgi alaka olmadı. O sebeple yolun sonundayım, birileriyle konusarak anlatarak kendime destek oluşturuyorum sanırım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?