Gündüz yüzüne bakmayan, iki kelime etmeyen koca gece sevismek istese ne olur zaten katip. Cinsellik önemli ama o da tek başına yeterli değil. Tüm gün özel çocuğuyla ilgilenmis karısının sırtını sıvazlayip güzel bir söz etmedikten, hadi bugün şuraya gidelim, sen arkadaşlarina cik gez kafan dağılır demedikten sonra her gece cinsellik olsa ne olur?Cinsellik var diye de avunulmaz ki, onu da canı istedi yapıyomuş, yarın libido kalmayınca onu da yapmıycak.
Canim anlattigin kadariyla ben soyle anladim,5.senelik evliyim 1 tane hafif engelli evladım var 3 yaşında rabbim canını sağ etsin . Kendimi evladıma adamış bir anneyim özel derslere götürüyorum kendim sosyalleştiriyorum parkta çocukların peşinden koşuyorum ki evladım sosyalleşsin evde saatlerce oyun oynuyorum yapboz yaptırıyorum. Ama o kadar mutsuzum ki bu mutsuzluğumun sebebi sadece evladımın engeli konuşamaması değil aynı zamanda da eşimin değişimi .. nişanlıyken sabah öğlen akşam her saat bana kendimi sadece dünyada tek kadın benmişim gibi hissettirdi o kadar çok şımarttı o kadar mutlu ettirdi ki şuan depresif mutsuz soğuk hali eşim memur, akşam işten çıktığı zaman da ek işler yapıyor hafta içi hafta sonu evladına çok iyi bir baba olduğunu düşünüyor sürekli para kazanıp evladımıza daha iyi bir hayat yaşatmaya çalışıyor kazandı paranın da neredeyse evet hepsi evladımıza gidiyor Allah var evet ilgili bir baba iş çıkışları gününün çoğu zamanı işte geçiyor ama ben tek başıma çok yoruldum eve geldiği zaman eşime bir şeyler anlatmaya çalışıyorum günümü anlatıyorum ona her yaptığımzı anlatıyorum sadece yorgun yorgun bakıyor evladımızla 2-3 saat geçirip uyuyor. Kocaman bir yaz geçti daha beraber bir parka bile gidemedik aylardır tatil planı yapıyoruz ama o da yok çok sıkıldım darlandım ama beni görmüyor duymuyor defalarca ayrılmaya bile teşebbüs ettim ama evladım babasına inanılmaz düşkün öğretmenimiz de hiç tavsiye etmiyor boşanmayı şuan ki süreçte baba desteğine çok ihtiyaç var diyor . Gençliğimde inanılmaz aktif mutlu enerjik biriydim aslında hala da olabilirim ama bu depresif yorgun ve mutsuz olan kocam benim bütün enerjimi alıyor tartışmaya o kadar yatkın ki dediklerimin çoğunu dinlemez dinlediklerinde de mutlaka eleştirecek bir şey bulur kendi hep haklıdır çok beceriklidir herkes ona bayılıyordur kendi söylediğine göre ama nedense benim hiçbir yaptığım ona bir başarı gibi gözükmüyor takdir beklediğim yok ama onun bu eleştiri sen tavrından çok sıkıldım mutsuz soğuk tavrından sıkıldım. Çıkmazdayim .. heryerden köşeye sıkıştırılmış gibiyim
Iki işte çalışmak kolaymı adam kendine zaman ayiramiyorki size zaman ayırsın yorgun olması kadar normal bir şey yok bu durumda demekki ne kadar tukenmiski adamın konuşmaya enerjisi yok neyin depresifine girdiniz siz5.senelik evliyim 1 tane hafif engelli evladım var 3 yaşında rabbim canını sağ etsin . Kendimi evladıma adamış bir anneyim özel derslere götürüyorum kendim sosyalleştiriyorum parkta çocukların peşinden koşuyorum ki evladım sosyalleşsin evde saatlerce oyun oynuyorum yapboz yaptırıyorum. Ama o kadar mutsuzum ki bu mutsuzluğumun sebebi sadece evladımın engeli konuşamaması değil aynı zamanda da eşimin değişimi .. nişanlıyken sabah öğlen akşam her saat bana kendimi sadece dünyada tek kadın benmişim gibi hissettirdi o kadar çok şımarttı o kadar mutlu ettirdi ki şuan depresif mutsuz soğuk hali eşim memur, akşam işten çıktığı zaman da ek işler yapıyor hafta içi hafta sonu evladına çok iyi bir baba olduğunu düşünüyor sürekli para kazanıp evladımıza daha iyi bir hayat yaşatmaya çalışıyor kazandı paranın da neredeyse evet hepsi evladımıza gidiyor Allah var evet ilgili bir baba iş çıkışları gününün çoğu zamanı işte geçiyor ama ben tek başıma çok yoruldum eve geldiği zaman eşime bir şeyler anlatmaya çalışıyorum günümü anlatıyorum ona her yaptığımzı anlatıyorum sadece yorgun yorgun bakıyor evladımızla 2-3 saat geçirip uyuyor. Kocaman bir yaz geçti daha beraber bir parka bile gidemedik aylardır tatil planı yapıyoruz ama o da yok çok sıkıldım darlandım ama beni görmüyor duymuyor defalarca ayrılmaya bile teşebbüs ettim ama evladım babasına inanılmaz düşkün öğretmenimiz de hiç tavsiye etmiyor boşanmayı şuan ki süreçte baba desteğine çok ihtiyaç var diyor . Gençliğimde inanılmaz aktif mutlu enerjik biriydim aslında hala da olabilirim ama bu depresif yorgun ve mutsuz olan kocam benim bütün enerjimi alıyor tartışmaya o kadar yatkın ki dediklerimin çoğunu dinlemez dinlediklerinde de mutlaka eleştirecek bir şey bulur kendi hep haklıdır çok beceriklidir herkes ona bayılıyordur kendi söylediğine göre ama nedense benim hiçbir yaptığım ona bir başarı gibi gözükmüyor takdir beklediğim yok ama onun bu eleştiri sen tavrından çok sıkıldım mutsuz soğuk tavrından sıkıldım. Çıkmazdayim .. heryerden köşeye sıkıştırılmış gibiyim
Ne kadar güzel mantıklı hem cinsleri var gerçekten gurur duyuyorum sizinle hepinizin güzel kalbinden öpüyorum. Dediğiniz gibi belki de savunma mekanizması geliştirmiş olabilir kendince ama ben gerçekten tek başıma biraz fazla yoruluyorum yani bedensel yorgunluktan çok beynim yoruluyor inanılmaz yalnız kalıyorum istediğin bir arkadaş komşu veya anne baba değil gerçekten destekçim olan bir eş ama bunu anlatamıyorum maalesefCanim anlattigin kadariyla ben soyle anladim,
Sen nasil cocugunla sosyallesmek icin asiri caba gosteriyorsan kendince bu olaya cozum olarak bunu bulduysan, esin de calismayi bulmus cok calisarak belki de evladinizin bu durumuna uzuntusunu hatirlamamaya calisiyor psikolojik olarak bu sekilde savasiyor olabilir.
Sanirim boyle yaparak kabullenemedigi durumdan uzaklasmaya calisiyor ama bakim masraflarini da karsilama sorumlulugunu fazla fazla almis yani icini bu sekilde rahatlatiyor olabilir.
Bu acidan bakmaya calis herkesin uzucu durumlarda verdigi tepkiler savasma sekli farklidir kimi orada olur kimi ancak uzakta kalabilir bu ikinizin sinavi birbirinizi sorgulayarak degil el ele vererek cozmelisiniz sadece yasayan bilir Allah sabir versin insallah kolaylikla ustesinden gelirsiniz
Çok zor bir durum sizin de esinizin de dinlenmeye ihtiyaciniz var. Esinize kızmayın siz de haklısınız ama adamin da durumu belli ikinizi de cok yipratmis bu durum. Hafta sonlari calisiyor mu esiniz5.senelik evliyim 1 tane hafif engelli evladım var 3 yaşında rabbim canını sağ etsin . Kendimi evladıma adamış bir anneyim özel derslere götürüyorum kendim sosyalleştiriyorum parkta çocukların peşinden koşuyorum ki evladım sosyalleşsin evde saatlerce oyun oynuyorum yapboz yaptırıyorum. Ama o kadar mutsuzum ki bu mutsuzluğumun sebebi sadece evladımın engeli konuşamaması değil aynı zamanda da eşimin değişimi .. nişanlıyken sabah öğlen akşam her saat bana kendimi sadece dünyada tek kadın benmişim gibi hissettirdi o kadar çok şımarttı o kadar mutlu ettirdi ki şuan depresif mutsuz soğuk hali eşim memur, akşam işten çıktığı zaman da ek işler yapıyor hafta içi hafta sonu evladına çok iyi bir baba olduğunu düşünüyor sürekli para kazanıp evladımıza daha iyi bir hayat yaşatmaya çalışıyor kazandı paranın da neredeyse evet hepsi evladımıza gidiyor Allah var evet ilgili bir baba iş çıkışları gününün çoğu zamanı işte geçiyor ama ben tek başıma çok yoruldum eve geldiği zaman eşime bir şeyler anlatmaya çalışıyorum günümü anlatıyorum ona her yaptığımzı anlatıyorum sadece yorgun yorgun bakıyor evladımızla 2-3 saat geçirip uyuyor. Kocaman bir yaz geçti daha beraber bir parka bile gidemedik aylardır tatil planı yapıyoruz ama o da yok çok sıkıldım darlandım ama beni görmüyor duymuyor defalarca ayrılmaya bile teşebbüs ettim ama evladım babasına inanılmaz düşkün öğretmenimiz de hiç tavsiye etmiyor boşanmayı şuan ki süreçte baba desteğine çok ihtiyaç var diyor . Gençliğimde inanılmaz aktif mutlu enerjik biriydim aslında hala da olabilirim ama bu depresif yorgun ve mutsuz olan kocam benim bütün enerjimi alıyor tartışmaya o kadar yatkın ki dediklerimin çoğunu dinlemez dinlediklerinde de mutlaka eleştirecek bir şey bulur kendi hep haklıdır çok beceriklidir herkes ona bayılıyordur kendi söylediğine göre ama nedense benim hiçbir yaptığım ona bir başarı gibi gözükmüyor takdir beklediğim yok ama onun bu eleştiri sen tavrından çok sıkıldım mutsuz soğuk tavrından sıkıldım. Çıkmazdayim .. heryerden köşeye sıkıştırılmış gibiyim
malesef cocugun hastaligi esler arasında iliski bozulmasına neden oluyor, ayni bir stres.. ayrica bakim saglayan kisilerde depresyon da görülebiliyor.. yardim alsanız olmaz mi5.senelik evliyim 1 tane hafif engelli evladım var 3 yaşında rabbim canını sağ etsin . Kendimi evladıma adamış bir anneyim özel derslere götürüyorum kendim sosyalleştiriyorum parkta çocukların peşinden koşuyorum ki evladım sosyalleşsin evde saatlerce oyun oynuyorum yapboz yaptırıyorum. Ama o kadar mutsuzum ki bu mutsuzluğumun sebebi sadece evladımın engeli konuşamaması değil aynı zamanda da eşimin değişimi .. nişanlıyken sabah öğlen akşam her saat bana kendimi sadece dünyada tek kadın benmişim gibi hissettirdi o kadar çok şımarttı o kadar mutlu ettirdi ki şuan depresif mutsuz soğuk hali eşim memur, akşam işten çıktığı zaman da ek işler yapıyor hafta içi hafta sonu evladına çok iyi bir baba olduğunu düşünüyor sürekli para kazanıp evladımıza daha iyi bir hayat yaşatmaya çalışıyor kazandı paranın da neredeyse evet hepsi evladımıza gidiyor Allah var evet ilgili bir baba iş çıkışları gününün çoğu zamanı işte geçiyor ama ben tek başıma çok yoruldum eve geldiği zaman eşime bir şeyler anlatmaya çalışıyorum günümü anlatıyorum ona her yaptığımzı anlatıyorum sadece yorgun yorgun bakıyor evladımızla 2-3 saat geçirip uyuyor. Kocaman bir yaz geçti daha beraber bir parka bile gidemedik aylardır tatil planı yapıyoruz ama o da yok çok sıkıldım darlandım ama beni görmüyor duymuyor defalarca ayrılmaya bile teşebbüs ettim ama evladım babasına inanılmaz düşkün öğretmenimiz de hiç tavsiye etmiyor boşanmayı şuan ki süreçte baba desteğine çok ihtiyaç var diyor . Gençliğimde inanılmaz aktif mutlu enerjik biriydim aslında hala da olabilirim ama bu depresif yorgun ve mutsuz olan kocam benim bütün enerjimi alıyor tartışmaya o kadar yatkın ki dediklerimin çoğunu dinlemez dinlediklerinde de mutlaka eleştirecek bir şey bulur kendi hep haklıdır çok beceriklidir herkes ona bayılıyordur kendi söylediğine göre ama nedense benim hiçbir yaptığım ona bir başarı gibi gözükmüyor takdir beklediğim yok ama onun bu eleştiri sen tavrından çok sıkıldım mutsuz soğuk tavrından sıkıldım. Çıkmazdayim .. heryerden köşeye sıkıştırılmış gibiyim
Kocami ihmal edecegim bir is yapmam ayrica yapmadigimi nerden biliyorsun
Niye kocalar yapsin hayat müşterek ne sacma ne empati yoksunu bi yorum.. kendi tezini çürutüyosunYapmadığın belli zaten empati kuramıyorsunSen yapmazsın ama kocalar yapabilir yapan da var herkesin kendi tasarrufu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?