- 12 Ekim 2015
- 620
- 8.096
- 138
ben bu olay için demiyorum genel konuştum haddimiz olanı yapıyoruz diye
sen üzülme bu olay için söylediklerine tamamen katılıyorum !
1 yıllık bir evlilik söz konusu olan.
Sadece 1 bir gerginlik sonucu yaşanmış anlık bişey degil bu. Psikolojik şiddet var ortada.
Kadın korkusundan neden kalem aradıgını dahi soramıyor.
Haddimiz olanı yapıyoruz söylemine sadece bir insan olarak üzüldüm, yoksa senin düşüncen sana benim düşüncem tabi ki bana.
Bence eşiniz çok gereksiz sinirleniyo.. Yardım alması eviliğinizin geleceği açısından önemli.. Çünkü düzeleceğini bile bilmediğiniz bi soruna ne kadar süre katlanabilirsiniz kiGünaydın arkadaşlar. Aranıza yeni katıldım. Size sormak istediğim çok fazla şey var ama bir yerden başlarsam eğer devamının geleceğini umut ediyorum.
Ben bir yıllık evliyim. Sorunum ise eşimin dinmek bilmeyen psikolojisi. Ani çıkışları. Kolay kalp kırışları.
Ben tahammül etmeye çalıştıkça bunun bir sonunun gelmemesi. Kendimi tükenmiş ve hicbirseyden keyif alamaz bir halde buluyorum zaman zaman. Mesela tüm bir haftasonu boyunca pazartesi olsa da kendimle kalabilsem dedim.
Zaman oluyor çok iyiyiz ama zaman oluyor her hareketim her sözüm eşime batıyor. Sorduğum bir sorunun cevabını duyamayıp ikinci kez sormam azar işitip susmama yol açabiliyor.
Peki konuşmayı denemedim mi? Denedim. Defalarca. Özür dileyip aynısını tekrar tekrar yapmaktan başka bir işe yaramıyor bu.
Bir örnek vereyim. Geçenlerde arabayla bir yere gittik. Arabayı park ettiğimiz yer çok musait değildi. Numarasini yazıp cama koymak istedi. Arabada kalem yokmuş. Direksiyonu yumruklamaya başladı. Benim sorumlulugumda olan bir durum değildi. Zaten bana kızmamıs. Şöyle de bir durum var. Arabada numarasının yazılı olduğu kart var. Normalde hep onu kullanır bu durumlarda. Amacı neydi soramadım bile korkudan.
Başka bir örnek vereyim. Daha dün dışarıdan geldik. Evde yemek yoktu aksama da misafir vardı. Acıktım dedi. Ben de kibar bir şekilde tost yapsam atıştırsan da bir saate yemek yapacağım birlikte yesek dedim. Bağırmaya başladı. Kibarlıktan kırılacakmışım ben kimmişim neden böyle konuşuyormuşum. Dedim ki geçen hafta tost yapıyım mı diye sorduğumda kızdın o yüzden çekinerek sordum. Kendisini haklı çıkarmak için bağırıp durdu.
Ben yemeğini hazırlarken banyoya gitti sabun bitmiş ben söylemeyim doldur şunu diye bağırdı. Sonra akşam misafirler yani babamlar geldi. Ben de hasta hissediyordum kendimi. Babamı öptüm. Sonra da bir anda öpmeseydim baba hasta gibiyim dedim. O kadar. Ardından ben mutfağa geçince eşim geldi yanıma. Ben ne dusuncesiz bur insanmışım neden babama öyle demişim. Kızdı sessizce bağırdı zaten olmayan moralimi alt üst edip misafirlerin yanına geçti. Neden kızdigini halen bilmiyorum.
Gecenin sonunda yatağa girdik. Eşimin telefonu titredi. Mesaj geldi dedim. Ses vermeyince sadece bir kere uyudun mu dedim. Bir dakika sonra bağırmaya başladı. Icinden dua ediyormuş. Niye konuşuyormuşum. Yüzümü görmek istemiyormuş arkanı dönüp yat diye bağırdı. Buna artık tahammül edemedim. Kendini ne sanıyorsun ne yaptım ben diye konusmaya çalıştım. Kendisini haklı çıkarmak için bağırıp durdu. Yazıklar olsun deyip salona gittim sinirden titriyordum. Orda ağladım. Umrunda olmadı. Gelip bakmadi bile.
Bunlar gibi o kadar çok örnek verebilirim ki. Gücüm gerçekten tükendi. Her an acaba neye kızacak diye bekliyorum. Hep böyle mi Hayır. Ama bir başladığında bütün günümü mahvediyor. Yaşayacak enerjim kalmıyor. Kendime saygımı yitiriyorum.
Sizce bir çıkış yolu var mıdır. Benim yaşadıklarımı yaşayıp çözüm bulan yada çözüm önerisi olan varsa hepinizi dinlemek isterim.
Günaydın arkadaşlar. Aranıza yeni katıldım. Size sormak istediğim çok fazla şey var ama bir yerden başlarsam eğer devamının geleceğini umut ediyorum.
Ben bir yıllık evliyim. Sorunum ise eşimin dinmek bilmeyen psikolojisi. Ani çıkışları. Kolay kalp kırışları.
Ben tahammül etmeye çalıştıkça bunun bir sonunun gelmemesi. Kendimi tükenmiş ve hicbirseyden keyif alamaz bir halde buluyorum zaman zaman. Mesela tüm bir haftasonu boyunca pazartesi olsa da kendimle kalabilsem dedim.
Zaman oluyor çok iyiyiz ama zaman oluyor her hareketim her sözüm eşime batıyor. Sorduğum bir sorunun cevabını duyamayıp ikinci kez sormam azar işitip susmama yol açabiliyor.
Peki konuşmayı denemedim mi? Denedim. Defalarca. Özür dileyip aynısını tekrar tekrar yapmaktan başka bir işe yaramıyor bu.
Bir örnek vereyim. Geçenlerde arabayla bir yere gittik. Arabayı park ettiğimiz yer çok musait değildi. Numarasini yazıp cama koymak istedi. Arabada kalem yokmuş. Direksiyonu yumruklamaya başladı. Benim sorumlulugumda olan bir durum değildi. Zaten bana kızmamıs. Şöyle de bir durum var. Arabada numarasının yazılı olduğu kart var. Normalde hep onu kullanır bu durumlarda. Amacı neydi soramadım bile korkudan.
Başka bir örnek vereyim. Daha dün dışarıdan geldik. Evde yemek yoktu aksama da misafir vardı. Acıktım dedi. Ben de kibar bir şekilde tost yapsam atıştırsan da bir saate yemek yapacağım birlikte yesek dedim. Bağırmaya başladı. Kibarlıktan kırılacakmışım ben kimmişim neden böyle konuşuyormuşum. Dedim ki geçen hafta tost yapıyım mı diye sorduğumda kızdın o yüzden çekinerek sordum. Kendisini haklı çıkarmak için bağırıp durdu.
Ben yemeğini hazırlarken banyoya gitti sabun bitmiş ben söylemeyim doldur şunu diye bağırdı. Sonra akşam misafirler yani babamlar geldi. Ben de hasta hissediyordum kendimi. Babamı öptüm. Sonra da bir anda öpmeseydim baba hasta gibiyim dedim. O kadar. Ardından ben mutfağa geçince eşim geldi yanıma. Ben ne dusuncesiz bur insanmışım neden babama öyle demişim. Kızdı sessizce bağırdı zaten olmayan moralimi alt üst edip misafirlerin yanına geçti. Neden kızdigini halen bilmiyorum.
Gecenin sonunda yatağa girdik. Eşimin telefonu titredi. Mesaj geldi dedim. Ses vermeyince sadece bir kere uyudun mu dedim. Bir dakika sonra bağırmaya başladı. Icinden dua ediyormuş. Niye konuşuyormuşum. Yüzümü görmek istemiyormuş arkanı dönüp yat diye bağırdı. Buna artık tahammül edemedim. Kendini ne sanıyorsun ne yaptım ben diye konusmaya çalıştım. Kendisini haklı çıkarmak için bağırıp durdu. Yazıklar olsun deyip salona gittim sinirden titriyordum. Orda ağladım. Umrunda olmadı. Gelip bakmadi bile.
Bunlar gibi o kadar çok örnek verebilirim ki. Gücüm gerçekten tükendi. Her an acaba neye kızacak diye bekliyorum. Hep böyle mi Hayır. Ama bir başladığında bütün günümü mahvediyor. Yaşayacak enerjim kalmıyor. Kendime saygımı yitiriyorum.
Sizce bir çıkış yolu var mıdır. Benim yaşadıklarımı yaşayıp çözüm bulan yada çözüm önerisi olan varsa hepinizi dinlemek isterim.
Denedim. O zaman da iyi anı mahvettigimi hicbirseyin kiymetini bilmedigimi söyledi. Beni normal olmamakla suçladı. Bağırdı küstü.her zaman öyle olmadığını söylemişssiniz düzgün bir anında anlatsanız yada o çok keyifliyken size yanaşmaya çalışıyorken yanlış anlamayın sarılmaya öpmeye vs. surat assanız neyin var dediğinde bundan çok rahatsız olduğunuzu artık tahammül edemediğinizi söyleseniz işe yaramaz mı ?
Sesimi cikarttigim zaman daha da üzere geldi. Olaylar hiç durulmuyordu o zaman. Uzun zamandır iyiydik aslinda. Tam anlamda bir iyilikten bahsetmiyorum ama şimdiye nazaran iyiydik. Şu an ise gozlemliyorum sanki. Kendi duygularımı tartiyorum. Ben bitsin dersem biter gibi geliyor. Dur gitme duzelecegim diyecek birisi yok karsimda.Konu basligi ilgimi cekti sadece konunu okudum diger yorumlari okumadan kisa bir yorumda bulunmak istedim.
Anlattigin seyler benim yasadiklarima o kadar benziyor ki! Benim 20 yillik esim de ayni boyleydi sebepsiz yere bagirip cagirir gunumu bana zindan ederdi. Sanki dunyada ters giden herseyin sorumlusu benmisim gibi.
Cikar yolu arama hic bosuna tatlim kendi kendini yipratirsin ancak.
Disaridan bakan adam saniyor boylelerini. Benden sana nasihat sakin onun bagirmalarina izin verme sen alttan aldikca o sesini daha yukseltecek her seferinde. Zamanla icindeki yasama sevincini de alip goturecek. Ufak ufak basliyor her sey. Eger baslangicta bir puruz varsa onun uzerinde mutlaka durmak lazim. Cozulecek gibi davranislari yoksa asla ve asla sineye cekip oturup bir gun duzelir diye beklememek lazim. Yoksa icinizdeki yasam sevincini kaybetmis olarak bulursun kendini. Buna asla izin verme.
Dediklerini yapmazsam ne olacak diye karşılık verdi bir defasında bu şekilde çıkış yaptığımda. Bana saygı duymuyor ki. Şimdi size anlattikca nasıl bir şeyin içinde olduğumu daha net görüyorum.ne demek yüzünü görmeye tahammül edemiyorum ya..
iyi alışmış azarlamaya sizi
bence bir kez her şeyi göze alın ve size bağardığında
bana saygı duymak zorundasın haddini bil sınırını aşma diye bağarıp kapı dışarı edin bu kadarına gerçekten hakkı yok sessiz kalmayın kibar davranmayın bu saatten sonra
ama siz kedinize saygı duymazsanız karşınızdaki insandan da saygı bekleyemezsiniz.Dediklerini yapmazsam ne olacak diye karşılık verdi bir defasında bu şekilde çıkış yaptığımda. Bana saygı duymuyor ki. Şimdi size anlattikca nasıl bir şeyin içinde olduğumu daha net görüyorum.
Seven erkek bagirmaz sevdigine aksine sevgisini sefkatini gosterir. Gucunu sinamaz kadininin ustunde. Bagirmasi hic bir sekilde kabul edilemez bunun mazereti olamaz. Bana bagiran erkegin ben sevgisinden suphe ederim. Evlilikte saygi yoksa sevgiyi de bitiriyor zamanla ama yipranan sen olursun.Sesimi cikarttigim zaman daha da üzere geldi. Olaylar hiç durulmuyordu o zaman. Uzun zamandır iyiydik aslinda. Tam anlamda bir iyilikten bahsetmiyorum ama şimdiye nazaran iyiydik. Şu an ise gozlemliyorum sanki. Kendi duygularımı tartiyorum. Ben bitsin dersem biter gibi geliyor. Dur gitme duzelecegim diyecek birisi yok karsimda.
gerçekten garip o zaman çocuğunuz yoksa çocuk yapmayın ya da onun davrandığı gibi davranın bağırıp çağırın sizdeDenedim. O zaman da iyi anı mahvettigimi hicbirseyin kiymetini bilmedigimi söyledi. Beni normal olmamakla suçladı. Bağırdı küstü.
Siz eşinizi hiç eleştirmez misiniz. Gereksiz bir egosu var. Biz kadınlar ne göbek salan ne kelleşen erkeğe ayy bu ne böyle deriz. Nede priz tamir etmeyen evde erkeklerin yapması gerek olan işi yapmayan adama bişey beceremiyorsun deriz. Evet normalde de eşler birbirinin eksiği ni tamamlamalı ama böyle adamların egosunu kırmak içşn yapmak gerekir. Ama size bir eksik sunduğu tartışma esnasında değil. Tıpkı onun yaptığı gibi ortamda hiç bir sorun yokken.Dediklerini yapmazsam ne olacak diye karşılık verdi bir defasında bu şekilde çıkış yaptığımda. Bana saygı duymuyor ki. Şimdi size anlattikca nasıl bir şeyin içinde olduğumu daha net görüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?