- 12 Kasım 2025
- 69
- 48
- 3
- 28
- Konu Sahibi karanfil cicegim
-
- #1
Benim işteki projem Türkiye’nin çeşitli illerinde sürdüğü için ofis çok şart değildi evden de çalışabiliyordum. Ankara’da böyle bir iş bulamazsın, her gün işe gidersen fiziksel anlamda zayıf düşersin dedi. Evet bunu ben de söylüyorum ama bir başkası söyleyince olumsuzmuş gibi geliyor. Onun ofisinde çalışırsam eğlenceli de olur ama sürekli yan yana olacağız.bana da emir verir gibi biri bir şey dese ben asla yapmam. erkekler tatlı dille yol alıyor malesef sizde evde çalışanınız gibi değilde tatlı tatlı söyleyin yapsın. iş konusunda da her gün gidilmeyen iş mi var ne demek istemiş saçma olmuş biraz. eşiniz ne iş yapıyor bilmiyorum ama devamlı bir arada olacağınız bir iş değilse ve size de uygunsa neden olmasın. hem kendi işiniz daha rahat çalışırsınız
Evet bir anda evin reisi benim moduna geçiliyor sankiEvliliğin ilk zamanlarında erkeklerde bir rahatlık ve egosunu tatmin etme durumu oluyor dediklerini yapma
Kesinlikle öyle aile yapısını bilemem ama babası çok katıysa kendi de öyle plmaya çalışıyor aile kurunca çevremde gördüğüm kişiler böyleydiEvet bir anda evin reisi benim moduna geçiliyor sanki
Çocuklara bile emir verir gibi konuşsan yapmaz ,keza ben de yapmam.Dilinizi biraz yumuşatsanız belki her sorununuz çözülecek.Başkalarına gösterdiğimiz inceliği çoğu zaman sevdiklerimizden esirgiyoruz maalesef.Merhaba. Daha önce konu açıp içimden gelenleri dökmüştüm. Eşim o tartışmadan sonra geldi ve özür diledi. Ben söylemeden kendisi hatalı olduğu şeyleri saydı, konuştuk.
Aradan birkaç gün geçti, yani bilmiyorum acaba ben mi abartıyorum diyorum ama sürekli bir tartışma halindeyiz. Benim sürekli emir verdiğimi söylüyor. Haklı emir veriyorum çünkü hiçbir şeyi ben söylemeden yapmıyor. Rahatsızım, ev işi yapamıyorum. Bulaşıkları boşaltmasını istiyorum, bunu bile söylediğim sırada yapmıyor. Niye, emir eri gibi hissediyormuş.
Hakkını yiyemem birçok konuda destek oluyor. İstifa edeceğimi söyledim (çok sorunlu bir sektörde çalışıyorum, yönetici olduğum için de çok yıprandım) en azından şirkette asgari ücretli çalışırsın dedi. İstifa edip başka işe gireceğimi söylediğimde ise sen her gün işe gidemezsin diyor. Kendi işini yap veya benimle çalış diyor. Sanki düne kadar o baktı bana, her gün işe gidemezsin lafı sinirlerimi bozdu.
Eskiden her lafı bu kadar batmazdı. Gerçekten bir anda tahammülsüzleştim. Eskiden tane tane anlatırdım şimdi direkt kavga çıkarıyorum. Cidden bilerek yapmıyorum. Ve bunun böyle olmasına da çok üzülüyorum. Çünkü imkansız görünen bir evlilikti bizimkisi aile yapısı gereği ama bu süreçte bana kimseden laf getirmedi, hep yanımda oldu. Bugün geldiğimiz nokta beni yıprattı.
Evlilikte tecrübeli yazarlardan tavsiye almak isterim. İstanbuldan ankaraya taşındığım için arkadaşım da yok, telefonla dertleşmek de istemiyorum. Cidden merak ediyorum nasıl sakinleşir, herkes böyle midir ya da olup düzelen var mı.
Eklemeyi unutmuşum burdan eklemiş olayım. Ben tam sizin anlattığınız profilde biriyim. Hatta iş hayatındaki insanlar benim çok sert olduğumu söylediklerinde arkadaşlarım inanmazlar. Prenses olarak bilinirim yapım konuşmam da öyle. Ama biri damarıma basınca haksızlığa gelemiyorum.Erkekler güçlü her işini yapan üstüne iş buyuran kadınları sevmezler
Kavanoz açamayan fareden korkan sık sık başı ağrıyan kocasının parasını yiyen kadın dişidir bazı erkekler için
Zayıf çıt kırıldım yönetilmeye muhtaç kadın profili istiyor çoğu
Çünkü erkek egosunun tatmini söz konusu
Numara yapın öyle değilseniz bile
Herşeyi yaparım yaptırırım yöneticiyim oooo bu evlilik olmaz
Bazı kadınlar evlenmemeli bence
Yada çok güçlü profilli olmalı
İlk zamanlar uyum problemi oluyor.Yaşamayan illaki vardır ama ben yaşadım.Rayına girer inşallahMerhaba. Daha önce konu açıp içimden gelenleri dökmüştüm. Eşim o tartışmadan sonra geldi ve özür diledi. Ben söylemeden kendisi hatalı olduğu şeyleri saydı, konuştuk.
Aradan birkaç gün geçti, yani bilmiyorum acaba ben mi abartıyorum diyorum ama sürekli bir tartışma halindeyiz. Benim sürekli emir verdiğimi söylüyor. Haklı emir veriyorum çünkü hiçbir şeyi ben söylemeden yapmıyor. Rahatsızım, ev işi yapamıyorum. Bulaşıkları boşaltmasını istiyorum, bunu bile söylediğim sırada yapmıyor. Niye, emir eri gibi hissediyormuş.
Hakkını yiyemem birçok konuda destek oluyor. İstifa edeceğimi söyledim (çok sorunlu bir sektörde çalışıyorum, yönetici olduğum için de çok yıprandım) en azından şirkette asgari ücretli çalışırsın dedi. İstifa edip başka işe gireceğimi söylediğimde ise sen her gün işe gidemezsin diyor. Kendi işini yap veya benimle çalış diyor. Sanki düne kadar o baktı bana, her gün işe gidemezsin lafı sinirlerimi bozdu.
Eskiden her lafı bu kadar batmazdı. Gerçekten bir anda tahammülsüzleştim. Eskiden tane tane anlatırdım şimdi direkt kavga çıkarıyorum. Cidden bilerek yapmıyorum. Ve bunun böyle olmasına da çok üzülüyorum. Çünkü imkansız görünen bir evlilikti bizimkisi aile yapısı gereği ama bu süreçte bana kimseden laf getirmedi, hep yanımda oldu. Bugün geldiğimiz nokta beni yıprattı.
Evlilikte tecrübeli yazarlardan tavsiye almak isterim. İstanbuldan ankaraya taşındığım için arkadaşım da yok, telefonla dertleşmek de istemiyorum. Cidden merak ediyorum nasıl sakinleşir, herkes böyle midir ya da olup düzelen var mı.
Arkadaşlarınız değil söz konusu eşiniz ve eşiniz sizin eril iş buyuran asan kesen ezen bir eş kadın olduğunu düşünüyor mu? düşünüyor.Eklemeyi unutmuşum burdan eklemiş olayım. Ben tam sizin anlattığınız profilde biriyim. Hatta iş hayatındaki insanlar benim çok sert olduğumu söylediklerinde arkadaşlarım inanmazlar. Prenses olarak bilinirim yapım konuşmam da öyle. Ama biri damarıma basınca haksızlığa gelemiyorum.
Merhaba. Daha önce konu açıp içimden gelenleri dökmüştüm. Eşim o tartışmadan sonra geldi ve özür diledi. Ben söylemeden kendisi hatalı olduğu şeyleri saydı, konuştuk.
Aradan birkaç gün geçti, yani bilmiyorum acaba ben mi abartıyorum diyorum ama sürekli bir tartışma halindeyiz. Benim sürekli emir verdiğimi söylüyor. Haklı emir veriyorum çünkü hiçbir şeyi ben söylemeden yapmıyor. Rahatsızım, ev işi yapamıyorum. Bulaşıkları boşaltmasını istiyorum, bunu bile söylediğim sırada yapmıyor. Niye, emir eri gibi hissediyormuş.
Hakkını yiyemem birçok konuda destek oluyor. İstifa edeceğimi söyledim (çok sorunlu bir sektörde çalışıyorum, yönetici olduğum için de çok yıprandım) en azından şirkette asgari ücretli çalışırsın dedi. İstifa edip başka işe gireceğimi söylediğimde ise sen her gün işe gidemezsin diyor. Kendi işini yap veya benimle çalış diyor. Sanki düne kadar o baktı bana, her gün işe gidemezsin lafı sinirlerimi bozdu.
Eskiden her lafı bu kadar batmazdı. Gerçekten bir anda tahammülsüzleştim. Eskiden tane tane anlatırdım şimdi direkt kavga çıkarıyorum. Cidden bilerek yapmıyorum. Ve bunun böyle olmasına da çok üzülüyorum. Çünkü imkansız görünen bir evlilikti bizimkisi aile yapısı gereği ama bu süreçte bana kimseden laf getirmedi, hep yanımda oldu. Bugün geldiğimiz nokta beni yıprattı.
Evlilikte tecrübeli yazarlardan tavsiye almak isterim. İstanbuldan ankaraya taşındığım için arkadaşım da yok, telefonla dertleşmek de istemiyorum. Cidden merak ediyorum nasıl sakinleşir, herkes böyle midir ya da olup düzelen var mı.
Biri benden bişey isteyince hemen yapıyorum. Çok tezcanlıyım aynısını bekliyorum. Hatam bu sanırım farkındayım. Tepkiselim de biraz .İletişim sorununuz olduğunun farkındasınız bu bence büyük bir farkindalik. cozulmeyecek bir sorununuz yok ama emir vermek, bulaşıkları benim dediğim zamanda yapmadı demek biraz ben ben diyen bir yapınız olduğunu düşündürdü bana.
Emir verir gibi söylüyorsanız haklıdır. Bana da öyle söylense ben de yapmam şahsen. Diğer konu için birşey diyemem ama üslup en önemli şey. Yöneticilik mesleğinizi evinizin kapısı dışında bırakın lütfen.Merhaba. Daha önce konu açıp içimden gelenleri dökmüştüm. Eşim o tartışmadan sonra geldi ve özür diledi. Ben söylemeden kendisi hatalı olduğu şeyleri saydı, konuştuk.
Aradan birkaç gün geçti, yani bilmiyorum acaba ben mi abartıyorum diyorum ama sürekli bir tartışma halindeyiz. Benim sürekli emir verdiğimi söylüyor. Haklı emir veriyorum çünkü hiçbir şeyi ben söylemeden yapmıyor. Rahatsızım, ev işi yapamıyorum. Bulaşıkları boşaltmasını istiyorum, bunu bile söylediğim sırada yapmıyor. Niye, emir eri gibi hissediyormuş.
Hakkını yiyemem birçok konuda destek oluyor. İstifa edeceğimi söyledim (çok sorunlu bir sektörde çalışıyorum, yönetici olduğum için de çok yıprandım) en azından şirkette asgari ücretli çalışırsın dedi. İstifa edip başka işe gireceğimi söylediğimde ise sen her gün işe gidemezsin diyor. Kendi işini yap veya benimle çalış diyor. Sanki düne kadar o baktı bana, her gün işe gidemezsin lafı sinirlerimi bozdu.
Eskiden her lafı bu kadar batmazdı. Gerçekten bir anda tahammülsüzleştim. Eskiden tane tane anlatırdım şimdi direkt kavga çıkarıyorum. Cidden bilerek yapmıyorum. Ve bunun böyle olmasına da çok üzülüyorum. Çünkü imkansız görünen bir evlilikti bizimkisi aile yapısı gereği ama bu süreçte bana kimseden laf getirmedi, hep yanımda oldu. Bugün geldiğimiz nokta beni yıprattı.
Evlilikte tecrübeli yazarlardan tavsiye almak isterim. İstanbuldan ankaraya taşındığım için arkadaşım da yok, telefonla dertleşmek de istemiyorum. Cidden merak ediyorum nasıl sakinleşir, herkes böyle midir ya da olup düzelen var mı.
sizin kavgalar anormal ama . öbür konunuzda da söyledim adam paracı sizle ince hesaplar yapıyor çocuk yapmayın . sizden olmaz köprüyü geçene kadar he he’lemiş sizi. Gerçek karakterini görün değişmeyecek yani ya bu deveyi güdersiniz ya bu diyardan gidersiniz .
Merhaba. Daha önce konu açıp içimden gelenleri dökmüştüm. Eşim o tartışmadan sonra geldi ve özür diledi. Ben söylemeden kendisi hatalı olduğu şeyleri saydı, konuştuk.
Aradan birkaç gün geçti, yani bilmiyorum acaba ben mi abartıyorum diyorum ama sürekli bir tartışma halindeyiz. Benim sürekli emir verdiğimi söylüyor. Haklı emir veriyorum çünkü hiçbir şeyi ben söylemeden yapmıyor. Rahatsızım, ev işi yapamıyorum. Bulaşıkları boşaltmasını istiyorum, bunu bile söylediğim sırada yapmıyor. Niye, emir eri gibi hissediyormuş.
Hakkını yiyemem birçok konuda destek oluyor. İstifa edeceğimi söyledim (çok sorunlu bir sektörde çalışıyorum, yönetici olduğum için de çok yıprandım) en azından şirkette asgari ücretli çalışırsın dedi. İstifa edip başka işe gireceğimi söylediğimde ise sen her gün işe gidemezsin diyor. Kendi işini yap veya benimle çalış diyor. Sanki düne kadar o baktı bana, her gün işe gidemezsin lafı sinirlerimi bozdu.
Eskiden her lafı bu kadar batmazdı. Gerçekten bir anda tahammülsüzleştim. Eskiden tane tane anlatırdım şimdi direkt kavga çıkarıyorum. Cidden bilerek yapmıyorum. Ve bunun böyle olmasına da çok üzülüyorum. Çünkü imkansız görünen bir evlilikti bizimkisi aile yapısı gereği ama bu süreçte bana kimseden laf getirmedi, hep yanımda oldu. Bugün geldiğimiz nokta beni yıprattı.
Evlilikte tecrübeli yazarlardan tavsiye almak isterim. İstanbuldan ankaraya taşındığım için arkadaşım da yok, telefonla dertleşmek de istemiyorum. Cidden merak ediyorum nasıl sakinleşir, herkes böyle midir ya da olup düzelen var mı.
Beni anlayan biri sonunda. İş hayatı o kadar zor bir yer ki ister istemez asarım keserim moduna giriyorsunuz yoksa ezilen siz oluyorsunuz, iş yürümüyor vs.Ben de evliligin ilk aylarında emir gibi gelen mevzuda biraz sıkıntı yaşamıştım.
Ben de yönetici pozisyonunda çalışıyordum.
Yapim geregi de fazla dominant karakterim var. Sonradan şunu farkettim hem dominant olmam hem de is yerinde yönetici pozisyonunda olmam farketmeden ben de emir kipiyle konusma demeyeyim de ama tarz olarak emir verici bir yapıya burunmeme sebep olmuş.
Ben biraz o yönümü torpuledim , eşim de yönetilmeye müsait bir yapıda olduğu için kendimi biraz daha yumusatmam ile sorunu cozmustum.
Başlarda bu çekişmeler oluyor sonra bir bakmışsın tek bir ters bakış atıyorsun ev işi yapıyorlarMerhaba. Daha önce konu açıp içimden gelenleri dökmüştüm. Eşim o tartışmadan sonra geldi ve özür diledi. Ben söylemeden kendisi hatalı olduğu şeyleri saydı, konuştuk.
Aradan birkaç gün geçti, yani bilmiyorum acaba ben mi abartıyorum diyorum ama sürekli bir tartışma halindeyiz. Benim sürekli emir verdiğimi söylüyor. Haklı emir veriyorum çünkü hiçbir şeyi ben söylemeden yapmıyor. Rahatsızım, ev işi yapamıyorum. Bulaşıkları boşaltmasını istiyorum, bunu bile söylediğim sırada yapmıyor. Niye, emir eri gibi hissediyormuş.
Hakkını yiyemem birçok konuda destek oluyor. İstifa edeceğimi söyledim (çok sorunlu bir sektörde çalışıyorum, yönetici olduğum için de çok yıprandım) en azından şirkette asgari ücretli çalışırsın dedi. İstifa edip başka işe gireceğimi söylediğimde ise sen her gün işe gidemezsin diyor. Kendi işini yap veya benimle çalış diyor. Sanki düne kadar o baktı bana, her gün işe gidemezsin lafı sinirlerimi bozdu.
Eskiden her lafı bu kadar batmazdı. Gerçekten bir anda tahammülsüzleştim. Eskiden tane tane anlatırdım şimdi direkt kavga çıkarıyorum. Cidden bilerek yapmıyorum. Ve bunun böyle olmasına da çok üzülüyorum. Çünkü imkansız görünen bir evlilikti bizimkisi aile yapısı gereği ama bu süreçte bana kimseden laf getirmedi, hep yanımda oldu. Bugün geldiğimiz nokta beni yıprattı.
Evlilikte tecrübeli yazarlardan tavsiye almak isterim. İstanbuldan ankaraya taşındığım için arkadaşım da yok, telefonla dertleşmek de istemiyorum. Cidden merak ediyorum nasıl sakinleşir, herkes böyle midir ya da olup düzelen var mı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?