- 28 Mart 2019
- 2.288
- 4.221
- 63
Çocuğum bende kalır, kimseye vermem. Boşanırsak eşim evlenebilir, hayat devam ediyor sonuçta.Bosanirsaniz esiniz evlendiginde çocuğunuz üvey anne elinde ne olur hiç dusundumuzmu
Hiç de öyle değil. Hele çocuk bakımında sorumluluk almayan bir eşiniz varsa hayat çok zordur.Buaralar ağır yaşamlara sardım tüm aşırı kilolu insanların aileleri boşanmış onu faekettim, tabi sevmiyosanız ayrılın ama gezmeyi sevmiyo diye bence boşanılmaz. Şimdi moda oldu kk da mutlu anne mutlu çocuk lafı ama işin iç yüzü o kadar dakolay değil galiba
Çocuğum bende kalır, kimseye vermem. Boşanırsak eşim evlenebilir, hayat devam ediyor sonuçta.
Çocuk sizdede olsa babasiyla da kalacak yeri geldiğinde. dolayısıyla uvey anne de kalmis olcakÇocuğum bende kalır, kimseye vermem. Boşanırsak eşim evlenebilir, hayat devam ediyor sonuçta.
Yanıma bir kere geldi, daha fazla gelme imkanı da yoktu. Aramız gayet iyiydi. Biraraya geldik, sorunlar yine başladı. Arkadaşlarıyla içmeye çıkmış, az önce geldi. Bir daha eve bu kadar geç gelirsen ayrılırım demiştim, yarın ailemin yanına gideceğim ama onlara ayrılmak için geldiğimi söylemeyeceğim.farklı şehirlerdeydik demişsiniz, yanınıza ne sıklıkla gelirdi? bu süreçte size nasıl davranırdı?
Zaten tek başıma büyüttüm gibi bi şey, ayrılınca daha çok ilgilenir belki. En azından saatli alır, saatli bırakır. Şimdi hep bana bırakmış durumda.Kimseye vermem diye bir şey yok, çocuk yetiştirmek o kadar kolay değil, ben 3 çocuk büyüttüm, zor zamanlarımda yalnız olsaydım ne olurdu hiç bilmiyorum.
Bazı günler babasına bırakıp gitseniz zorunda kaldığı için bakmaz mı, belki öyle alışırHiç de öyle değil. Hele çocuk bakımında sorumluluk almayan bir eşiniz varsa hayat çok zordur.
Arkadaşlarıyla içmeye çıkmış, az önce geldi. Bir daha eve bu kadar geç gelirsen ayrılırım demiştim, yarın ailemin yanına gideceğim ama onlara ayrılmak için geldiğimi söylemeyeceğim.
Zaten tek başıma büyüttüm gibi bi şey, ayrılınca daha çok ilgilenir belki. En azından saatli alır, saatli bırakır. Şimdi hep bana bırakmış durumda.
Aslında psikiyatri muayesine çok ihtiyacım var. Psikiyatrdan ziyade terapiye. Konuşmaya, içimi dökmeye, gerçekten ne istediğimi bilmeye ihtiyacım var.Bence DEHB'niz fikirlerinizi etkiliyor, söylediğimi yanlış anlamayın ama 2 yaşında çocuğunuz da var lütfen bir psikayatri muayenesine müracaat edin. en azından emin olmak için
İçki ve arkadaş konusunda ikna edemedim. Bazen eve gelmediği de oldu. Yalvardım, yakardım, komşulara rezil oldum. Ama değişmemiş. Değişmeyecekse burada bi çevre oluşturmadan ayrılmak istiyorum.Bence eşini ikna etmelisin terapist için aldatmıyorsa ve şiddet yoksa herşeye çözüm vardır..
Mesela bu haftayı özetleyeyim ben mi abartıyorum siz bana fikir verin. Pazartesi işten geldi oğlumu parka götürdü. Salı nöbetçi. Çarşamba iş çıkışı yine parka götürdüler. Perşembe hastayım dedi tüm gün uyudu. Bugün de arkadaşlarıyla dışarı çıktı gece ilişe geldi. Yani oğlum iki gündür babasını görmüyor. Hafta sonu da beraber düğüne gidecektik ben bu eve geç gelme meselesini artık halletmek için baba evine gideceğim.Nasıl ilgilenmiyor mesela? Neler yapıyor neler yapmıyor?
Eve çok geç geliyor bazen, aldatıp aldatmadığından emin olamam.Bence eşini ikna etmelisin terapist için aldatmıyorsa ve şiddet yoksa herşeye çözüm vardır..
Her şeyi yaptık. Ona eve geç gelirsen benim için bu evlilik biter dedim ve umursamadı. Ben içki ve arkadaş olaylarından bıktım. Terapist çözüm bulabilir belki ama ben biraz ciddi olduğumu göstermek istiyorum.Başlığı “Evlilik cehennemi” olarak yazmışsınız.
Evliliğinizi cehenneme döndüren her ne ise bunları eşinizle konuştunuz mu . Ondan beklentilerinizin farkında mı ? Yapılabilecek herşey yapıldı mı sizce ?
Herşeyi yaptım sonuç aynı cehennemde gibiyim diyorsanız en güzeli tadında bırakmak bence .
Yine de kurtarılabilecek bir ilişki olduğuna inancınız varsa ayrılığı seçmeden önce üzerine gidin gerekirse çift terapisine gidin
Bitireceğim dersen bitirmeliyim öyle boşanacağım deyip boşanmazsan işler daha kötüye gidiyor. O yüzden teşekkür ederim açık sözlülüğünüz için.Bir insan evliliğini cehennem olarak nitelendiriyorsa tüm şartları zorlayıp o evliliği bitirmeli.
Bence çocuk sahibi olmak tamamen sorumluluk işi ve eşim bu işi tek başına benim göğüslememi istedi. Hayatıma baksanız zaten bi hayatım yok. Ben tamamen çocuğuma göre yaşarken eşim tamamen keyfine göre takılıyor. Bu haksızlık değil mi? Eşimin hiçbir şeyine karışmazsam, çocuğuma ve bana gösterdiği ilgiye razı olursam sorun yok. O zaman da ben kendimi aciz gibi hissediyorum.İncinmeyin lütfen ama moda oldu çocuk doğduktan sonra boşanmak. Çocuksuz hayat rahattı, güzeldi, sorumluluk azdı, haftasonu istediğiniz zamab kalkabiliyordunuz, akşam istediğinizde kanepede devrilip uzanabiliyordunuz. Şimdi bunların hiçbirini yapamıyorsunuz. Birkaç senenin ardından çocuğun doğumuyla birlikte boşanma kararı alınmasının sebebi bence evlilikteki mutsuzluk değil ebeveyn olmaya hazır olmamak ya da buna hiç uygun olmamak. Üzülüyorum gerçekten bu çocuklara. Eşinizle evliliğinizi düzeltmek ve aile olmak konusunda çaba gösterin lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?