Ayda en az bir kere yapıyor ve bunun çok kavgasını yaptık, daha da yapacak gücüm kalmadı.sürekli mi böyle yapıyor? nadirense olabilir
Kesinlikle. Eşim beni çok yalnız bıraktı ve kendimi değersiz hissettirdi. Onun önceliği hiçbir zaman ben ve oğlum olmadık. Bunun ezikliği var içimde.Bu kadar kafaya koyduysanız ayrılın o halde. Eşiniz sizi sanırım cok yalnız bıraktı.
Çocugunuz için biraz daha bir arada durursanız sonrasında ayrılmak güçleşir gibi.
Aileden destek varsa durumu açıklayıp yolunuza bakın. Erkeklere göre zaten maddi destek verdi mi görevleri bitiyor. Bu şekilde ömür geçmez ama olan çocuklara oluyor. Çocuk için evlenilmiş olunuyor.
Ayrıca erkekler boşanınca çocuktan da boşanmış oluyor.Nadir ilgilenen var. Tamamen sizin üstünüze kalabilir herşey
Onu da denedim. Hemen beni telefonla tacize başlar neredesin diye.Bazı günler babasına bırakıp gitseniz zorunda kaldığı için bakmaz mı, belki öyle alışır
Pek çözüm yolu bırakmamış galiba size, hakkınızda hayırlısı olsunOnu da denedim. Hemen beni telefonla tacize başlar neredesin diye.
Eşiniz asker veya polis mi? Eğer öyleyse onlarda stresli olup kafa dagitmak istiyor evde sorumluluk varsa dışarıya kaçıyor vs vs ..
Yani öyle çok kötü şeyler yasamamissiniz da iletişim sorunu var gibi .Bir destek filan alsanız uzmandan eşiniz gelir mi ? belki farklı birinden duymak daha etkili olur
Eşim doktor. Alanı çok stresli bir alan değil. Ama sorumluluk almak istemeyip dışarıya kaçıyor.Eşiniz asker veya polis mi? Eğer öyleyse onlarda stresli olup kafa dagitmak istiyor evde sorumluluk varsa dışarıya kaçıyor vs vs ..
Yani öyle çok kötü şeyler yasamamissiniz da iletişim sorunu var gibi .Bir destek filan alsanız uzmandan eşiniz gelir mi ? belki farklı birinden duymak daha etkili olur
Boşanacağım demeyeceğim ama resti de çekeceğim. Yeni bir şehre geldik, eğer kavgalar devam edecekse benim gücüm kalmadı. Ben kendime yeni bir düzen kurmak istiyorum.Pek çözüm yolu bırakmamış galiba size, hakkınızda hayırlısı olsun
İnsan gerçekten mutsuz olduğu yerde durmamalı. Ben mutsuz olunca çocuğumu da mutlu edemiyorum. Asıl sebep de bu zaten. Bir şeyi çözümlersem oğlumla daha huzurlu olacağız.Hıım siz gayet kararlısınız aslında okey , sizde herşey bitmiş , mutsuz olduğu yerde kimse durmasın bence zaten .
Bence oğlunuz büyümeden ayrılın .
Ben de hemen boşanmaktan yana değilim, zaten kararlı olsam konu açmam. Ama artık neyi isteyip neyi istemediğimi bilsin istiyorum ve kararlı olduğumu . Beni gerçekten sevip sevmediğine emin olamıyorum. Kaybetme korkusu var mı göreceğiz.Herkesin sevgisini gösterme biçimi farklıdır. Herkes canımla cicimle gösteremez. Yaptıklarıyla anlatır söyleyemese bile. Ben seni sevdiğini ve değer verdiğini düşünüyorum. Sevmeseydi inan daha farklı olurdu. Ama sevgisini göstermekte başarısız oluyor. Bir kadın gerçekten aşk, sevgi ve ilgi ile beslenir o yüzden sana hak veriyorum. Bence ikna edip iyi bir çift terapistine gidin. Boşanmak kolay anlaşmalı ise 20 dakika da biter. Zor olan anlaşmak. İkna olmazsa bitireceğini söyle bu sefer kararlı ol. Eminim ikna olacaktır. Belkide kurtarabilirsiniz evliliğinizi. Hayırlısı olsun
Önce biraz birikim yapMerhaba arkadaşlar, konuyu sadece dertleşmek için açıyorum. 5 yıllık evliyim ve gerçekten mutsuzum. Eşimle çok farklı karakterlerimiz var ve anlaşamıyoruz. Eşim özünde iyi bir insandır ama hayattan beklentilerimiz çok farklı. İkimiz de mutlu değiliz. Çocuk olmadan önce bir şekilde idare ediyorduk ama çocuk olduktan sonra her şey daha da çıkmaza girdi. Çocuğun tüm sorumluluğu bana ait, eşim de öyle arada eve uğruyor gibi bir hali var. Çok yoğun bir işi var, nöbet tutuyor. Nöbetlerden geri kalan zamanını da arkadaşlarıyla geçiriyor. Canı isterse de oğlum ve benimle ilgileniyor. Maddi olarak evle ilgilenir, oğlumun her şeyini karşılar, ben de ne istersem alır. Ama manevi olarak birbirimizi tüketiyoruz. Bazen boşanmak istiyorum ama emin olup öyle adım atmak istiyorum. Öncelikle beni en çok oğlum düşündürüyor. Acaba biraz daha babasıyla beraber yaşasam da baba kavramı daha mı iyi otursa beyninde. Daha 2 yaşında ama babasına çok düşkün. Ona haksızlık mı olur ? İkincisi maddiyat. Şu anda oğluma ne isterse alabilirim acaba oğlumu bu hayattan mahrum mu bırakacağım ? ( ben de çalışıyorum ama eşim kadar maaşım yok ) Üçüncüsü ailemden desteğim yok, tam tersi köstek olurlar. Onlara muhtaç olmak istemiyorum.
Ne dersiniz üç maymunu oğlum hatrına oynayayım mı, yoksa ayrılmak için bir adım atayım mı ? Bunu da tek başıma nasıl yapacağım bilmiyorum. Sizce abartıyor muyum ? Mesajlarınız için teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok önemli.
Sanki bunları ben yazdımMerhaba arkadaşlar, konuyu sadece dertleşmek için açıyorum. 5 yıllık evliyim ve gerçekten mutsuzum. Eşimle çok farklı karakterlerimiz var ve anlaşamıyoruz. Eşim özünde iyi bir insandır ama hayattan beklentilerimiz çok farklı. İkimiz de mutlu değiliz. Çocuk olmadan önce bir şekilde idare ediyorduk ama çocuk olduktan sonra her şey daha da çıkmaza girdi. Çocuğun tüm sorumluluğu bana ait, eşim de öyle arada eve uğruyor gibi bir hali var. Çok yoğun bir işi var, nöbet tutuyor. Nöbetlerden geri kalan zamanını da arkadaşlarıyla geçiriyor. Canı isterse de oğlum ve benimle ilgileniyor. Maddi olarak evle ilgilenir, oğlumun her şeyini karşılar, ben de ne istersem alır. Ama manevi olarak birbirimizi tüketiyoruz. Bazen boşanmak istiyorum ama emin olup öyle adım atmak istiyorum. Öncelikle beni en çok oğlum düşündürüyor. Acaba biraz daha babasıyla beraber yaşasam da baba kavramı daha mı iyi otursa beyninde. Daha 2 yaşında ama babasına çok düşkün. Ona haksızlık mı olur ? İkincisi maddiyat. Şu anda oğluma ne isterse alabilirim acaba oğlumu bu hayattan mahrum mu bırakacağım ? ( ben de çalışıyorum ama eşim kadar maaşım yok ) Üçüncüsü ailemden desteğim yok, tam tersi köstek olurlar. Onlara muhtaç olmak istemiyorum.
Ne dersiniz üç maymunu oğlum hatrına oynayayım mı, yoksa ayrılmak için bir adım atayım mı ? Bunu da tek başıma nasıl yapacağım bilmiyorum. Sizce abartıyor muyum ? Mesajlarınız için teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok önemli.
Aynı bennnn aynı durumdayım canm ya ouf bıkdım usandım bendeHiçbir şeyini toplamaz, ev dağınıksa söylenir. Ama kendisi hiç yardımcı olmaz. Yemek konusunda rahatımdır ama. Bir yere gitmek istiyorsam beni yalvartır ancak öyle götürür. Bir de oğlum ve benle bir yere girmek istemiyor gibi hali var. Haydi şunu yapalım demez, benim yalvarmam gerekir onun bizi bir yerlere götürmesi için.
Eşim boşanmak istemiyor. Birkaç defa dile getirdim, benim abarttığımı düşünüyor. Çünkü bir elim yağda, bir elim balda ona göre. Bence haksız sayılmaz. Onun sayesinde güzel bir sitede oturuyorum, güzel bir arabam var. Ama sevgi yok bana göre. Ya da beni benim istediğim şekilde sevmiyor.Sevgisiz yaşamak istemiyorum.
Birikimim var sayılır. Ailemin yanına gidiyorum.Önce biraz birikim yap
Sonra vur tekmeyi gitsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?