- 28 Aralık 2015
- 1.953
- 946
- 123
- 31
Evlenme konusunda birden fazla konum var bilenler bilir. Ve 1 senelik düşünmenin, tartmanın sonuna geldim :) köprüden önce son çıkış bu hafta sonu ailesiyle geliyor erkek arkadaşım tanışmaya.
Bu zaman diliminde gerek sizlerle gerek hayatımdaki evli tanıdıklarımla yaptığım konuşmalar sonunda vardığım sonuç;
evlilikte güven, hayata bakış açısının aynı olması, dürüst, sadık, merhametli, aynı kültüre sahip olmak aynı denk eğitim seviyeleri vs. nin çok daha önemli olup arkasından azda olsa sevgi, duygu varsa evlenmenin uygun olduğuna karar verdim. Çünkü evlenince büyük bi kesimde aşk yerini daha farklı önemli şeylere bırakıyor. Adamın adam gibi adam olması seni kadın olarak daha mutlu edebiliyormuş.
Kendi ilişkime gelince aşık değilim. İlişki yaşama konusunda başarılı bi insan değilim ben bu zamana kadar kendimi çok yıprattım. Etkilendiğim insanlar genelde bana farklı yaklaştı ya niyetleri iyi olmadı ya da belirsiz ilişkiler yaşayıp zaman geçirmek oldu ki huy olarak elde edemediğimi hırs yapıp gözümde büyüten biri olunca yıprandım.
Erkek arkadaşım bu zamana kadar çevremin ve benim tanıdığım erkekler içerisinde en kıymet bilen, asla yalanını görmediğim, mutlu etmek için çaba sarf eden, sadık, terbiyeli, bana fazlasıyla saygılı yapıcı, akıllı bi erkek diyeceksiniz ki ee bu insana neden aşık değilsin? Başlarda çok etkilenerek tanıştım onunla ben ayaklarım yerden kesildi sonra aşırı ilgisi, çok bakımlı olmaması(bununla ilgili konumda var) fazla zaman geçirmemiş olmamız hislerimi etkiledi.
Tanışmaya geldiğinde ilk çok kötü olmuştum ben emin miyim acaba mutlu olacak mıyım diye krize girip bana zaman ver demiştim erkek arkadaşıma. Ama şimdi öyle olmasamda yine gelmelerine yakın stres, iç sıkıntısı yaşıyorum geçeceğine inanıyorum.
Sorum sizlere şu, yanlış şeyler mi düşünerek karar almışım. İlişkim boyunca dolu dizgin aşık ve heyecan mı beslemeliydim?? Çünkü yeri geliyor kalkıp gelinlik bakıp sevgilimle hayaller kuruyorum ve böyle ciddilesince içim sıkılıyor.
Sizler neler düşünüyorsunuz fikirlerinizi merakla bekliyorum
Bu zaman diliminde gerek sizlerle gerek hayatımdaki evli tanıdıklarımla yaptığım konuşmalar sonunda vardığım sonuç;
evlilikte güven, hayata bakış açısının aynı olması, dürüst, sadık, merhametli, aynı kültüre sahip olmak aynı denk eğitim seviyeleri vs. nin çok daha önemli olup arkasından azda olsa sevgi, duygu varsa evlenmenin uygun olduğuna karar verdim. Çünkü evlenince büyük bi kesimde aşk yerini daha farklı önemli şeylere bırakıyor. Adamın adam gibi adam olması seni kadın olarak daha mutlu edebiliyormuş.
Kendi ilişkime gelince aşık değilim. İlişki yaşama konusunda başarılı bi insan değilim ben bu zamana kadar kendimi çok yıprattım. Etkilendiğim insanlar genelde bana farklı yaklaştı ya niyetleri iyi olmadı ya da belirsiz ilişkiler yaşayıp zaman geçirmek oldu ki huy olarak elde edemediğimi hırs yapıp gözümde büyüten biri olunca yıprandım.
Erkek arkadaşım bu zamana kadar çevremin ve benim tanıdığım erkekler içerisinde en kıymet bilen, asla yalanını görmediğim, mutlu etmek için çaba sarf eden, sadık, terbiyeli, bana fazlasıyla saygılı yapıcı, akıllı bi erkek diyeceksiniz ki ee bu insana neden aşık değilsin? Başlarda çok etkilenerek tanıştım onunla ben ayaklarım yerden kesildi sonra aşırı ilgisi, çok bakımlı olmaması(bununla ilgili konumda var) fazla zaman geçirmemiş olmamız hislerimi etkiledi.
Tanışmaya geldiğinde ilk çok kötü olmuştum ben emin miyim acaba mutlu olacak mıyım diye krize girip bana zaman ver demiştim erkek arkadaşıma. Ama şimdi öyle olmasamda yine gelmelerine yakın stres, iç sıkıntısı yaşıyorum geçeceğine inanıyorum.
Sorum sizlere şu, yanlış şeyler mi düşünerek karar almışım. İlişkim boyunca dolu dizgin aşık ve heyecan mı beslemeliydim?? Çünkü yeri geliyor kalkıp gelinlik bakıp sevgilimle hayaller kuruyorum ve böyle ciddilesince içim sıkılıyor.
Sizler neler düşünüyorsunuz fikirlerinizi merakla bekliyorum