• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik ve mutsuzluk

Mutsuzsanız nasıl mutlu olacağının çözümünü siz bulmalısınız, başkaları değil. Kayınvalideniz ne olursa olsun eşinizin annesi. Bence takıntı haline getirmişsiniz artık. Onu hayatınızdan silip atmanın tek yolu çocuk yoksa boşanmak. Varsa o zaman bile mümkün değil. Bir daha evlenirseniz bulacağınız kayınvalide muhtemelen çokta farklı olmayacak bu arada. Düzgün bir evlilik istiyorsanız idare etmeyi öğrenmek zorundasınız. Bu kadar takıntı haline getirmek normal değil.
 
Mutsuzsanız nasıl mutlu olacağının çözümünü siz bulmalısınız, başkaları değil. Kayınvalideniz ne olursa olsun eşinizin annesi. Bence takıntı haline getirmişsiniz artık. Onu hayatınızdan silip atmanın tek yolu çocuk yoksa boşanmak. Varsa o zaman bile mümkün değil. Bir daha evlenirseniz bulacağınız kayınvalide muhtemelen çokta farklı olmayacak bu arada. Düzgün bir evlilik istiyorsanız idare etmeyi öğrenmek zorundasınız. Bu kadar takıntı haline getirmek normal değil.
Boşanmasına boşanırım ama bir daha evlenmeye kalktığımda ya aynısı başıma gelirse veya daha fazlası yine mutsuz olmaktan da korkuyorum bilmiyorum.
 
Mutsuzsanız nasıl mutlu olacağının çözümünü siz bulmalısınız, başkaları değil. Kayınvalideniz ne olursa olsun eşinizin annesi. Bence takıntı haline getirmişsiniz artık. Onu hayatınızdan silip atmanın tek yolu çocuk yoksa boşanmak. Varsa o zaman bile mümkün değil. Bir daha evlenirseniz bulacağınız kayınvalide muhtemelen çokta farklı olmayacak bu arada. Düzgün bir evlilik istiyorsanız idare etmeyi öğrenmek zorundasınız. Bu kadar takıntı haline getirmek normal değil.
İdare etmek cok denedim ama artık dayanamıyorum. Çok şey denedim mesafe de koydum. Sakin sakin konuştum. Bağırdım çağırdım kıyamet koparttı. Sadece abisi benimle görüşmek istemedi diğerleri de görüşmese sırf eşim yüzünden görüşmek artık bana sıkıntı veriyor.
 
Boşanmasına boşanırım ama bir daha evlenmeye kalktığımda ya aynısı başıma gelirse veya daha fazlası yine mutsuz olmaktan da korkuyorum bilmiyorum.

Gelebilir tabi garantisi yok. Gelmemesi için sizin değişmeniz lazım. Bence boşanın da zaten hayatı kendinize zehir etmişsiniz. Terapiye devam edin
 
İdare etmek cok denedim ama artık dayanamıyorum. Çok şey denedim mesafe de koydum. Sakin sakin konuştum. Bağırdım çağırdım kıyamet koparttı. Sadece abisi benimle görüşmek istemedi diğerleri de görüşmese sırf eşim yüzünden görüşmek artık bana sıkıntı veriyor.

E görüşmeyin istemiyorsanız. Kafanıza silah mı dayıyorlar?
 
Eşinizin tutumu önemli.

Benzer şeyler yaşıyorum ve eşim annecidir. Hayatınızda görebileceğiniz en anneci yaratık olabilir. O yüzden hayat bana cehennem oldu.

Yaşadığımız şehrin adını duyunca bile kvnin yüzü gözümün önüne geliyor, çarpıntı tutuyor. Ben de psikoloğa gidiyorum ama sorunun kaynağı ben değilim onu anladım. Duygularımdan değil bu kan emicilerden kurtulmam lazım ki düzeleyim..

O yüzden sizi çok iyi anlıyorum. Kilit nokta eşiniz.
Eş masaya yumruğunu vuran biri değil ki aslında biraz da onun yüzünden...
 
Merhabalar ben daha öncede evlilik hakkında yazmıştım.Bekarken daha mutlu bir insandım. Hatta ailemin yanına gelince daha neşeli sakin bir hayatım var iken. Evlendikten 1 sene sonra eşimin ailesi yakınımıza taşınınca daha gergin mutsuz keyifsiz takıntılı biri oldum... Ailemin yanında başka evlendikten sonra sürekli dır dırcı ve gergin biriyim... Eşimin annesi sürekli şikayetçi mutsuz ve dengesiz hiç bir tane mantıklı lafı olmayan sürekli diğer gelinleriyle kıyas yapan bir kadın bu kadın yüzünden ben psikologa gitmek zorunda kaldım. Kendi aileme de eşime de gergin davranmak zorunda kaldım o kadar öfkeliyim ki 7 yıldır o kadınla ayda 1 de görüşsem bir türlü öfkem bitmiyor çünkü benim mutsuz olmama sebep oldu eşimle tartışmama sebep oldu ailemle bile tartışmama sebep oldu. Yani mantıklı biri olsa 1 kere desen hatasını anlar. Hala eleştirdiysem ne olmuş hatalarını söyleyemeyecek miyiz derdinde anlayışı kıt milyon kere aileme mutsuz olduğumu söyledim eşime de ama hala bir çözüm bulamadım. Boşanmak istedim eşim iyi biri diye eşim iyi biri ama onun hatırına bile olsa istemiyorum ya görüşmek gördükçe iyi davransa bile şu anda farketmiyor geçmişte kavga etmeme sebep oldu. Onlar yüzünden ailemle bile sorun yaşadık. Ailem le sorun yaşamamın sebebi ben k.v şikayet ettiğim halde beni pek umursamadı lar aman ne var bunda deyip sorunları küçümsediler... Sorunların üstünü kapattılar ama sonradan konuşunca anladım ki yaşamadıkları için o anı kendi bakış açısına göre değerlendiriyorlar. Eşimi ne kadar sevsem de en ufacık Kriz de bir anda nefret etmeye başlıyorum. Size sorum bu öfke ne zaman biter...
Siz biraz kayınvalideyi takıntı haline getirmişsiniz ufak problemleri dahi çok büyütüyor gibisiniz sanki.Ne gerek var, kim olursa olsun, insanlara bu kadar kafa yormaya.Kendi hayatınıza bakın,eşinizin hatırına görmezden gelin.Ona bir şey olmaz,siz kendi öfkenizde boğulursunuz.
 
Siz biraz kayınvalideyi takıntı haline getirmişsiniz ufak problemleri dahi çok büyütüyor gibisiniz sanki.Ne gerek var, kim olursa olsun, insanlara bu kadar kafa yormaya.Kendi hayatınıza bakın,eşinizin hatırına görmezden gelin.Ona bir şey olmaz,siz kendi öfkenizde boğulursunuz.
Öyle oldu zaten. Aslında değil onu hiç kimseyi takacak kadar değerli değiller. Eşimin hayrına yaptığım fedakarlıklar fazla olmaya başladı. Sürekli mutsuz dirırcı sıkıcı biri olmaya başladım.
 
Çok benzer şeyleri yaşadım ve hala yaşamaktayım, psikiyatr desteği aldım hala cok öfkeliyim katlanamıyorum ama eskisi gibi değil, mütemadiyen eşimle tartışmalarımız oluyor, allahtan eskisinden daha objektif bakabiliyo olaylara. Yanımda her daim ama annesine gereken sınırı çizemiyor çizemedi. Eşiniz vefalıysa annesini silmez silemez. Zaten silmesin de lakin siz görüşmeyebilirsiniz. Ayda 1 görürsünüz sakince lafı yapıştırırsınız. Bu işin tam anlamıyla bir çözümü yok üzgünüm, bizim beyinlerimiz yanmakla kalıyor. Yaşamaya devam ettiği sürece hep sinir olucaksınız komple bi çözümü yok boşanmaktan baska. Öncelikle sağlıklı karar verin artısını eksisini düşünün.
 
Çok benzer şeyleri yaşadım ve hala yaşamaktayım, psikiyatr desteği aldım hala cok öfkeliyim katlanamıyorum ama eskisi gibi değil, mütemadiyen eşimle tartışmalarımız oluyor, allahtan eskisinden daha objektif bakabiliyo olaylara. Yanımda her daim ama annesine gereken sınırı çizemiyor çizemedi. Eşiniz vefalıysa annesini silmez silemez. Zaten silmesin de lakin siz görüşmeyebilirsiniz. Ayda 1 görürsünüz sakince lafı yapıştırırsınız. Bu işin tam anlamıyla bir çözümü yok üzgünüm, bizim beyinlerimiz yanmakla kalıyor. Yaşamaya devam ettiği sürece hep sinir olucaksınız komple bi çözümü yok boşanmaktan baska. Öncelikle sağlıklı karar verin artısını eksisini düşünün.
Galiba dediğiniz gibi bize yazık ya tamam anasını silmesin ama benim suçum ne bu kadar mutsuz olacaksam ne diye evlendim. Bekarken bu kadar mutsuz değildim. Çok mutlu ve neşeli biriydim. Hem gurbet ele geldim hayat ışığım söndü... Bana yapılanları hazmedemiyorum artık....Geçmişim daha mutlu keyifli geçebilirdi..
 
Sizin sorununuz kayınvslidenizle de değil, ta kendinizde.Yoksa buradaki birçok insanın katınvalidesi sizinki ile benzer şekilde.Abartıyorsunuz, tedavi işe yaramazsa boşanın.
 
Galiba dediğiniz gibi bize yazık ya tamam anasını silmesin ama benim suçum ne bu kadar mutsuz olacaksam ne diye evlendim. Bekarken bu kadar mutsuz değildim. Çok mutlu ve neşeli biriydim. Hem gurbet ele geldim hayat ışığım söndü... Bana yapılanları hazmedemiyorum artık....Geçmişim daha mutlu keyifli geçebilirdi..
Eşinizi gerçekten seviyor musunuz?
 
Back
X