- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
-
- #161
Ben bir özür beklıyorum , onu duymayıpta normal konustugu zaman düzelemıyorum bende.. Çünkü sen bana sesını yukseltmıssın , benı incitmıssın.. Zor olmamalı bir özür dilemek.. Hıc bır sey olmamıs gıbı e naptın nasılsın denıldıgı zaman , ben de e dün sen bana bagırıyodun hatta kapıları carpıyordun dıye düşünüyorum.. Tabı kı evlılıkte tartısmalar olur ama özür dılemeyı bılmekte gerekmez mı?Hic bır kadın hak etmıyor demıssın, hak edenler var bence.. O da esine kötü kelımeler kullanıyordur , gururunu incitiyordur,suıstımal edıyodur kocasının iyi niyetini o zaman tabı esi dönsün arkasını , bakmasın yüzüne.. Ama iyi nıyetle gel otur konusalım dendıgınde, yok hayır ıstemıyorum deyıp ınatlasıyosan demek kı senin gecınmeye gönlun yok...Bunları heep düşünüyorum işte .. İyi yönlerını, bu huylarını.. Ve ısın ıcınden cıkmakta zorlanıyorum.. O özür dılemeden benımle konustugunda , sankı - evet ben salagım haklısın- diyormus gıbı kabul edıyomusum gıbı hıssedıyorum..Esinin gercekten problemleri var kendisiyle esiyle degil...bide konuya dikkat edersek esini sevmeyen bir koca goremedim,elbette cok zor durum konu sahibi icin ama esini kendi haline birakip yoluna devam edebilirmi?vicdani kabul edermi bunu?ki esini vok seven bir kadin gordum..esine destek olup onun icini dokmesine yardimci olabilir diye dusunup care sensin dedim..cunku esi tedavi dr kabul etmiyor keske daha kolay atlatir bu durumu ama ne yazikki bu tur durumlarda tedaviyi reddediyorlar..ee geriye yapicak ne kaliyor?asla kendini ezdirsin pesinde pervane olsun demiyorumki,sadece biraz sabirla sevgiyle incitmeden belki bir care bi cozum bulabilir..adamin derdi esiyle degil ailesiyle cocukluguna kadar uzanan bir durum sozkonusu..insallah duzelir diyorum, hic bir kadin ne olursa olsun boyle muameleyi haketmiyor!allah yardimcisi olsun..
Annemlere gitsem gelır ... Bir de babamın fark etmesini istemıyorum .. Çünkü babam ne kadar naifse bır o kadar da affetmekte zorlanan kolay unutmayan bir yapısı var ..bu eskiden gelen bir şey olsa gerek karşılaştığı zorlukları kaldıramayınca ister istemez bazı şeylere patlama ve kendine duvar örmeyle başa çıkmaya çalışıyor piskolojik destek alın yada sen iki haftada olsa bi haftada olsa annen gile git özlesin sizi sana hakaret etmesi doğru bir şey değil bu ilerlerse daha kötüye gider mutlu olması gerek bazı şeyleri aşması ve kendi içinde çözmesi gerek allah yardımcınız olsun
Rica ederim canim az da olsa yardimci olabildiysem ne mutlu bana:)insallah herseyin ustesinden beraberce gelip, hayata daha umutlu daha mutlu devam edersiniz..sevgiler canim:)Çook tesekkür ederim , ne güzel yazmıssın , zaman ayırmıssın..
Dedıgın gibi yapmaya calısacagım..
İdare edebıldıgım kadar edecegım..
Sevgiler...
Cok haklisin sonuna kadar sana hak veriyorum..lakin karsinda ozur dilemeyi bilmeyen beceremeyen bir erkek var,bunu gurur haline getirmis..adam ozur dilerim demek yerine hareketleriyle yaptigi jestlerle ozur diliyor canim ne yazikki bu boyle..bak lutfen elbette ozur bekliyorsun cok kirildin incindin ama su iki kelimeye takilma be gulum..hakkindir en azindan bir ozur dilesin diyorsun ama esin bu yapida bir adam degil ne yazikki,ya onu oldugu gibi kabulleneceksin yada arkana bakmayacaksin..eger basindan beri hep boyleydi diyorsan, degistirmeye calismak ancak seni yipratir.. karsinda herseyiyle zor ama seni seven bir adam var..gerisi sana kalmis canim insallah bi gun basardik hersey yolunda diye konu acarsin:)bunu butun kalbimle diliyorum..Ben bir özür beklıyorum , onu duymayıpta normal konustugu zaman düzelemıyorum bende.. Çünkü sen bana sesını yukseltmıssın , benı incitmıssın.. Zor olmamalı bir özür dilemek.. Hıc bır sey olmamıs gıbı e naptın nasılsın denıldıgı zaman , ben de e dün sen bana bagırıyodun hatta kapıları carpıyordun dıye düşünüyorum.. Tabı kı evlılıkte tartısmalar olur ama özür dılemeyı bılmekte gerekmez mı?Hic bır kadın hak etmıyor demıssın, hak edenler var bence.. O da esine kötü kelımeler kullanıyordur , gururunu incitiyordur,suıstımal edıyodur kocasının iyi niyetini o zaman tabı esi dönsün arkasını , bakmasın yüzüne.. Ama iyi nıyetle gel otur konusalım dendıgınde, yok hayır ıstemıyorum deyıp ınatlasıyosan demek kı senin gecınmeye gönlun yok...Bunları heep düşünüyorum işte .. İyi yönlerını, bu huylarını.. Ve ısın ıcınden cıkmakta zorlanıyorum.. O özür dılemeden benımle konustugunda , sankı - evet ben salagım haklısın- diyormus gıbı kabul edıyomusum gıbı hıssedıyorum..
Merhaba herkese;
Uzun olacak .. İçimdekiler o kadar cok ki , nasıl özet gecerım bilemedim .. Kusura bakmayın..
Sizlerin fikrinize ihtiyacım var .. Bir kaç aydır çıkmazdayım.. Eşimle 4 yıldır evliyiz .. Severek evlendik, 4 yıl beraberlikten sonra .. 1 yasında da bebegımız var.. Eskıden de anlaşmazlıklarımız oluyordu ama artık işin içinden cıkamıyorum.. Küsüp günlerce konusmuyor , eskıden ben dayanamaz konusurdum.. Küslük anne baba evınde hıc gormedıgım bir seydı .. Sacma komık gelıyordu .. Annemler tartısır , sonra oturur yemeklerını yerlerdi.. Ama o öyle büyümemiş .. Babası durup dururken küser .. Kac kere sahıt oldum..
Artık en ufak bır tartısmamızda bana hayvan , salak aptal gibi kelımeler kullanıyor , bir gecırcem sana simdi diye üstüme yürüyor.. Mesela ; bir yere gıdıcez cok istekli , yola cıkıyoruz ne vardı da cıktık dısarı evde durmak vardı , vb bagırıp duruyor bir sey soluyorum kes sesini dıye bagırıyor ,sinirle kullanıyır arabayı ve bu bır kere degıl cok kez yaptıgı bir sey.. Ev aldık kredı öduyoruz , aslında annelerının alt katında ev vardı ama oturmadık orada en bastan daha ıstemeye gelmeden belırttım tatlı dille , bozulsalarda kabul ettiler .. Daha sonra cok ev aradık ve şansa benim aılemın oldugu semtte bulduk ev .. Ailem yardımcı oldu , bıraz da kredıyle aldık evı .. Ödemeler zor gelıyor bılıyorum , iş yerınde cok mutsuz biliyorum, ailesi cook ilgisiz aylarca torun gormeye gelmıyolar.. Ama gorustugumuzde cok ıyıler , küslük yok ortada..benım aılem de cok ilgili , her seyımize kostururlar .. İlk zamanlar cok garıpsedi eşim .. Öyle cok sevgıyle büyütüldüm ki, bu asagılamalar , hakaretler benı mahvedıyor...Yıne konusmuyoruz ,nerdeyse 3 haftadır .. Aglaya aglaya yemek hazırlıyorum.. Vicdanım rahat etmıyo hazırlamazsam .. Ya bısey olursa ona diyorum , deger mı dıyorum.. Konusmay calısıyorum.. Senın bı tarafların cok kalktı , önce bı kendıne gel o zaman konusurm dıyor .. Dün konustugumda hıckırarak agladı yalnız kalıyorum ben dıye sarıldım ben de agladım sonra yıne astı suratı konusmadı .. Napıcagını bılmıyorum artık .. Düşünmekten beynım patlaycak sanki...Kıyamıyorum ama o benı yerden yere vuruyor ..
Biliyorum ordan oraya atladım , sacmaladım belkide ama zaman ayırıp okuyan , yorum yapan herkese tesekkur ederım..
Sizi ve ailenizden gördüğünüz ilgiyi kıskanıyor gibi.Haklısınız.. Ben de inat edıp konusmuyorum günlerce ama böyle yasamakta zoruma gidiyor .. Yanı hıc olmadıgım birine dönüşüyorum o'nun yüzünden ..Yanı sukredecek o kadar sey varken , böyle sacma seyler olmasını benım aklım almıyor ... Ya benım onda gördugum seyleri o bende görüyor .. Elestırılmeyı hıc sevmez , o bana akılır gulerım ben ona saca bak desem ne varmıs sacımda der sinirle.. Cok guzel bir işim var yapamazsın sen bakalım ne kadar dayancaksın calıamyaya senjn her ıstedıgın olmus zora gelemzsin sen diyip sürekli beni dibe cekiyor...
Aslında ben de yapıyorum , dedıgınız şeyleri..Sizi ve ailenizden gördüğünüz ilgiyi kıskanıyor gibi.
Hemen boşanmayın ama ona bir yokluğunuz tattırmak lazım sanki. Küsken de hiçbir işini yapmayın lütfen. Hem size hakaret etsiz, üzsün hem paşalar gibi her hizmeti görülsün.
Empati yapmaya çalışıyorum, bana eşim küsüp haftalarca konuşmasa, sanırım ben de onu yok sayıp hayatıma bakarım. Yer içer çocuğumu alıp, gezerim, evden çıkarken haber bile vermem.
Çok tesekkurler, inşallahRica ederim canim az da olsa yardimci olabildiysem ne mutlu bana:)insallah herseyin ustesinden beraberce gelip, hayata daha umutlu daha mutlu devam edersiniz..sevgiler canim:)
onu bunu bilmeme ailesiyle ayni binada oturmayarak en digru karari vermissin.simdiki kafam olsa bnde istemeye geldiklerinde soylerdim
Ben daha istemeye gelmeden önce tanısmıstın ailesiyle , yanı sevgılılık döneminde görusuyordum .. O zamandan söyledım , sizleri cok sevıyorum ama iyiyken kötü olalım istemıyorum dedım..Hic bir zaman düşünmedim orada oturmayı..Ki o zaman ben calısmıyordum , ev varken kıraya cıkmıs olduk..Ama ben aynı apartmanın kesınlıkle zor oldugunu dusunuyorumonu bunu bilmeme ailesiyle ayni binada oturmayarak en digru karari vermissin.simdiki kafam olsa bnde istemeye geldiklerinde soylerdim
Merhaba herkese;
Uzun olacak .. İçimdekiler o kadar cok ki , nasıl özet gecerım bilemedim .. Kusura bakmayın..
Sizlerin fikrinize ihtiyacım var .. Bir kaç aydır çıkmazdayım.. Eşimle 4 yıldır evliyiz .. Severek evlendik, 4 yıl beraberlikten sonra .. 1 yasında da bebegımız var.. Eskıden de anlaşmazlıklarımız oluyordu ama artık işin içinden cıkamıyorum.. Küsüp günlerce konusmuyor , eskıden ben dayanamaz konusurdum.. Küslük anne baba evınde hıc gormedıgım bir seydı .. Sacma komık gelıyordu .. Annemler tartısır , sonra oturur yemeklerını yerlerdi.. Ama o öyle büyümemiş .. Babası durup dururken küser .. Kac kere sahıt oldum..
Artık en ufak bır tartısmamızda bana hayvan , salak aptal gibi kelımeler kullanıyor , bir gecırcem sana simdi diye üstüme yürüyor.. Mesela ; bir yere gıdıcez cok istekli , yola cıkıyoruz ne vardı da cıktık dısarı evde durmak vardı , vb bagırıp duruyor bir sey soluyorum kes sesini dıye bagırıyor ,sinirle kullanıyır arabayı ve bu bır kere degıl cok kez yaptıgı bir sey.. Ev aldık kredı öduyoruz , aslında annelerının alt katında ev vardı ama oturmadık orada en bastan daha ıstemeye gelmeden belırttım tatlı dille , bozulsalarda kabul ettiler .. Daha sonra cok ev aradık ve şansa benim aılemın oldugu semtte bulduk ev .. Ailem yardımcı oldu , bıraz da kredıyle aldık evı .. Ödemeler zor gelıyor bılıyorum , iş yerınde cok mutsuz biliyorum, ailesi cook ilgisiz aylarca torun gormeye gelmıyolar.. Ama gorustugumuzde cok ıyıler , küslük yok ortada..benım aılem de cok ilgili , her seyımize kostururlar .. İlk zamanlar cok garıpsedi eşim .. Öyle cok sevgıyle büyütüldüm ki, bu asagılamalar , hakaretler benı mahvedıyor...Yıne konusmuyoruz ,nerdeyse 3 haftadır .. Aglaya aglaya yemek hazırlıyorum.. Vicdanım rahat etmıyo hazırlamazsam .. Ya bısey olursa ona diyorum , deger mı dıyorum.. Konusmay calısıyorum.. Senın bı tarafların cok kalktı , önce bı kendıne gel o zaman konusurm dıyor .. Dün konustugumda hıckırarak agladı yalnız kalıyorum ben dıye sarıldım ben de agladım sonra yıne astı suratı konusmadı .. Napıcagını bılmıyorum artık .. Düşünmekten beynım patlaycak sanki...Kıyamıyorum ama o benı yerden yere vuruyor ..
Biliyorum ordan oraya atladım , sacmaladım belkide ama zaman ayırıp okuyan , yorum yapan herkese tesekkur ederım..
İyiyiz ama en ufak bir zıt düşüncede başa saracagımıza eminim..Aynı zamanda aynı şeyleri yaşamışız ne durumdasınız merak ettim.
Kaybetme korkusu olmasa , en azından bir süre kalalım dediğimde kabul ederdi.. Kendıni bana öyle kabul ettirmek istiyor.. Yanı ben senın kocanım sen bana sinirlenemezsin modunda sürekli..Benim de evliliğime çok benziyor anlattıklarınız. Sizi çok alttan alır bulduğu için coştukça coşuyor bence. Kaybetme korkusu yok
İyiyiz ama en ufak bir zıt düşüncede başa saracagımıza eminim..
Eşimi cok sevıyorum ama huzurlu değilim.. Benımle cok ılgılendıgı zamanlar da bile huzurlu hissetmıyorum kendimi.. Küslükler , ufacık bır olayı buyutmeler.. Bunlar benı cok yordu.. Ya insan en cok -eşim ben hata da yapsam benım yanımda dıyebılmeyı istıyor.. En azından benım evlılıkte beklentım buydu.. Kavgalar olur tartısılır ama günlerce konusmamak, sevıyorum dedıgın insana bir özürü cok görmek .. İşte burda tıkanıyorum ben ve bugun beraber guluyorz eglenıyoruz ama bılıyorum kı yıne aynı seylerı yasayacagız dıye düşünüyorum sureklı.. Kımse kusursuz degil bıliyorum, eşimin de iyi tarafları cok ama bu kinci tarafı ve sınirlendıgınde acımasızca kullandıgı kelimeler benı cok yordu .. Ben insan gercekten sevıyorsa bır damla göz yası görmek istemez gözunde buna inanıyorum .. Ama o'na göre bunlar olağan seyler .. Aile cok önemli oldugunu bılıyordum ama işin böyle psikolojık yönunu dusunmemıstım.. Yanı eşimin ailesi iyi insanlar ama eşim hep erkek egemen olmalı öyle görmus, anne ezilmiş hep .. Aynısını devam ettırmeye calısıyor.. Bızde de tam tersı .. Babamın bır kere bile anneme - sen kadınsın , cevap vermeyeceksın benı dınleyeceksın dedıgını duymadım..43 yıldır evlıler.. Yanı bana ne kadar uzaksa bu tarz hareketler o'na o kadar tanıdık..
Dilerim senın sorunların çözülür mutlu huzurlu olursun.. :)
Cok guzel anlatmissin.uzun süren ve sebebini bile anlamadigim kuslukler yipratti ve bu arada dokulen gozyaslari..... bizde kavga gurultu hakaret yoktu. ama iletisim problemini gormezden gelseydik surekli ayni seyleri yasayacaktik.bunuda konusamadigimiz icin bitirdik ayrildik biz.[/QUOTE
Hakkınızda hayırlısı olsun...Anlaşılamamak , konusamamak ya da her kelimenın altında baska bır kelıme arandıgını bilmek cok yoruyor insanı.. Hele bir de küsmek ... İnsanın butun enerjısını sömürüyor.. Zor olmustur emınim ayrılık süreci ama kafanız daha rahattır artık.. Çünkü; bu tarz küsmeler konusmamalar da şiddetin psikolojik olanı işte... Her günümüz kıymetlı ...Ne kadar ömür var bılmiyoruz , böyle anca kendini anlatmaya calısmakla gecmemıs olacak ömrünüz ..
Merhaba herkese;
Uzun olacak .. İçimdekiler o kadar cok ki , nasıl özet gecerım bilemedim .. Kusura bakmayın..
Sizlerin fikrinize ihtiyacım var .. Bir kaç aydır çıkmazdayım.. Eşimle 4 yıldır evliyiz .. Severek evlendik, 4 yıl beraberlikten sonra .. 1 yasında da bebegımız var.. Eskıden de anlaşmazlıklarımız oluyordu ama artık işin içinden cıkamıyorum.. Küsüp günlerce konusmuyor , eskıden ben dayanamaz konusurdum.. Küslük anne baba evınde hıc gormedıgım bir seydı .. Sacma komık gelıyordu .. Annemler tartısır , sonra oturur yemeklerını yerlerdi.. Ama o öyle büyümemiş .. Babası durup dururken küser .. Kac kere sahıt oldum..
Artık en ufak bır tartısmamızda bana hayvan , salak aptal gibi kelımeler kullanıyor , bir gecırcem sana simdi diye üstüme yürüyor.. Mesela ; bir yere gıdıcez cok istekli , yola cıkıyoruz ne vardı da cıktık dısarı evde durmak vardı , vb bagırıp duruyor bir sey soluyorum kes sesini dıye bagırıyor ,sinirle kullanıyır arabayı ve bu bır kere degıl cok kez yaptıgı bir sey.. Ev aldık kredı öduyoruz , aslında annelerının alt katında ev vardı ama oturmadık orada en bastan daha ıstemeye gelmeden belırttım tatlı dille , bozulsalarda kabul ettiler .. Daha sonra cok ev aradık ve şansa benim aılemın oldugu semtte bulduk ev .. Ailem yardımcı oldu , bıraz da kredıyle aldık evı .. Ödemeler zor gelıyor bılıyorum , iş yerınde cok mutsuz biliyorum, ailesi cook ilgisiz aylarca torun gormeye gelmıyolar.. Ama gorustugumuzde cok ıyıler , küslük yok ortada..benım aılem de cok ilgili , her seyımize kostururlar .. İlk zamanlar cok garıpsedi eşim .. Öyle cok sevgıyle büyütüldüm ki, bu asagılamalar , hakaretler benı mahvedıyor...Yıne konusmuyoruz ,nerdeyse 3 haftadır .. Aglaya aglaya yemek hazırlıyorum.. Vicdanım rahat etmıyo hazırlamazsam .. Ya bısey olursa ona diyorum , deger mı dıyorum.. Konusmay calısıyorum.. Senın bı tarafların cok kalktı , önce bı kendıne gel o zaman konusurm dıyor .. Dün konustugumda hıckırarak agladı yalnız kalıyorum ben dıye sarıldım ben de agladım sonra yıne astı suratı konusmadı .. Napıcagını bılmıyorum artık .. Düşünmekten beynım patlaycak sanki...Kıyamıyorum ama o benı yerden yere vuruyor ..
Biliyorum ordan oraya atladım , sacmaladım belkide ama zaman ayırıp okuyan , yorum yapan herkese tesekkur ederım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?