Evlilik zormuş

Kendiniz icin en dogru karari almissiniz. Gecmise donup sakın acaba demeyin. Bu davranisi sergileyen adamlarin genel hayatina bakmak gerekli diye dusunuyorum. Konu sahibinin esinin buyudugu aile ortami nasil ise o da bunu vermis esine. Sonra maddi olarak zorluk çekiyor ve o durum konu sahibinin esini bunaltmis. Tabi bunlar bu yaptiklarini hakli kilmaz. Ama insan davranislarini ortam sartlarina gore degerlendirmek gerekli diye dusunuyorum. Sizin birlikte oldugunuz kisi maddi manevi ortam ve cevre olarak nasil bir psikolojideydi buna gore degerlendirmek gerekli.
 
ilginçtir ki onun da büyük bir borç durumu vardı.. sürekli olarak ödeyemezsem icralık olacağım korkusu vardı. ailesinden de uzakta idi, aynı şehirlerde değillerdi, işinden izin alıp gelip onları göremiyordu, zaten izin gibi durumlar işini kaybetmesine neden olabilirdi işin niteliği açısından. şartları zordu ama benim de çok zor şartlarda olduğum olmuştu, kimseleri kırmamıştım.
umarım konu sahibi aşar bu zor günlerini ve eşi onun kıymetini bilir. ben ayrılmadan önce ona çok söyledim bak ilerde pişman olabilirsin, şu an yaptıkların üzdüklerin çok boşa diye ama bilmem. iletişimimiz yok o nedenle hayatı nasıldır bilemiyorum.
 
Ben sizin adınıza sevindim.. Benim eşimin bu huyları hep vardı ... Ben de o zamanlar tolerans daha fazlaydı... Daha sonra evlilik sorumlulugu, iş , bebek derken bende de azaldı tabi...Gecenlerde agladıgını yzmıstım ya , aglarken bana yalnız kaldım ben, eskı senı istiyorum diyor... Eskı sen dedıgı hep idare eden, aman küslük olmasın diye düşünen beni istiyor yani..Benden neler gıdıyor o surecte görmuyor.. Hep idare eden taraf olmak cok yorucu.. Yanı ınsanın sinirli bir anı olur terstir ya hanı , karsısındakıne de kaprisli davranır .. Ben de o hıc olmaz .. Ben idare edenım , o hosgörulen.. Eşimi cok sevıyorum.. Ama işte huylar evliliğin ömrünü uzaltab ya da kısaltan .. Bastan analız edebılmenıze sevındım.. Hosgörüsü olan , karsılıklı bırbırınızı ıdare edebılecegınız bi esınız olmasını gönulden dılerım...
 

sen çok güçlü bir hanımsın bence.. bu işi düzeltebilirsin. ben o zaman keşke biraz rahat bir tip olsaydım diye düşündüm. hatta etrafıma bakıyordum, bu tip erkeklerin sevgilileri veya eşleri ya bu davranışları takmayıp hayatlarına bakıyorlardı, ya da gülüp bunu espri malzemesi yapıyorlardı. ama sanırım senin ve benim gibiler ufaklıktan itibaren konuşulan, ciddiye alınan ve hassas insanlar olduğumuzdan bu tip dengesizlikler bize inanılmaz hastalıklı geliyor.

eğer duyarsızlaşmayı başarabilirsen, bu bir çözüm olabilir. keşke bebeğin büyük olsaydı, evin içinde onunla sohbet ederdin belki oda konuşurdu babasıyla da anlardı.
 
Durumunuza çok üzüldüm Allah yardimciniz olsun ama sanki alışmış hep kapris yapanın o olmasına bu durumun artık böyle gitmeyeceğini ona anlatmaniz lazım nereye kadar dayanacaksin bir omur boyle surmez ki
 
Ona kıyamıyorum demişsin ya şimdi kendini dışardan üçüncü bir gözle gör lütfen..Sen kendine nasıl kıyabiliyorsun?
En değerli şeyin insanın kendisinin sağlığı sıhhati huzuru olduğunu anladığında inan niye bu kadar deli gibi uğraşmışım ki ben bu adamla diyeceksin
Eşimle çok çok kötü süren bir dönemimiz oldu oğlum doğduğu zamanlarda..İflas etmişti ve ben de ücretsiz izindeydim..İkimiz de evdeydik ve aklına gelebilecek her konuda benimle kavga çıkarıyordu..Bi de o halde yeni doğan Bebek var evde düşün..Parasızlık ve onun stresi onu tamamen başka bir adama dönüştürmüştü..
Sonra ne mi oldu? En son bana ettiği yenilir yutulur olmayan laftan sonra bebeğimi de alıp annemle babama gittim..

Kaybettiklerini görünce aklı başına bildiğin dank etti.. Nerdeyse iki ay sonra eve döndüm..
Diyeceğim o ki kimseye vazgeçilmez olduğunu her zaman yemeğinin hazır olduğunu ,bebeği var o yüzden gidemez durumda olabileceğini hissettirme..Değmez çünkü.. Ben o kadar bıkmıştım ki sen böyle davrandın o yüzden ben de bağırdım lafından..Çekme çektirme..Seni cepte bilmesin..Konuşarak ona yanlışlarını gösterebilseydin inan şimdiye kadar olurdu..
 
Tesekkur ederımÇok dogru soyluyorsun, aynı seyı cook dusundum bende.. Bana salak dedı ben de ona böyle böyle cevap verdım dıye gulerek anlatırlar .. Ama ben evlılıkte saygı olması gerektıgıne inanıyorum, saygısızlıga gülemıyorum..Bir de dusunsene ailemiz bizi bu yaşa boyle anca didinelim diye mi getırdı .. Bir de sence de kapris kadına yakısmaz mı ya:))
 
Yazdıklarının her kelimesine katılıyorum ...Aynen dedıgın gıbı, nıye bagırıyorsun senın yüzünden , bana nasıl aptal dersın senın yüzünden.. Bir de ben sana boyle kelımler kullanmıyorum sen de kullanma dedıgımde ben hak etmıyorum dıyor.. Inanamıyorum duyduklarıma..Ben de cok dusunuyorum , gitmeyi ama o süreç , bebegım benı cok engellıyor.. Bebegımden sonra daha cok arttı, dedıgın gıbı kaybetme korkusu azaldı .. Ayrı kalmayı teklıf ettıgimde annenlerde kal dedıgımde de kabul etmedı.. Artık evde karsılasmamız kavga sebebi oldu.. Markette poşet unuttuk gecen gun, eve geldık bana birsürü laf .. Ben unutmusum o arabaya yerlestırıyomus neden bakmamısım.. Kalp kırmak bu kadar kolaymış ona...Ya bıde bunları cekecek bı kadın degılım normalde , sanırım artık benım psıkolojımde aşt ust oldu.. Bır de ben de ucretsız ızındeydim , kredı falan hep yordu onu dıye dıye , kendımden oluyorum ... Cok haklısın.. Tesekkur ederım zaman ayırdıgın ıcın.. Duzelmenıze de cok sevındim.. Saglıkla kavusn bebegınize .. Sevgiler..
 
T
Durumunuza çok üzüldüm Allah yardimciniz olsun ama sanki alışmış hep kapris yapanın o olmasına bu durumun artık böyle gitmeyeceğini ona anlatmaniz lazım nereye kadar dayanacaksin bir omur boyle surmez ki
Evet maalesef alıstı ... İlk kötü lafta dönüp gidenleri tebrık edıyorum ben ..çünkü kesınlıkle devamı gelıyor , göz yumuldukca...
 
Bşr
 
Peki o ıkı ay da toparlandı mı? Düzeldi mi gercekten?
 

Psikolojim o Zaman o kadar kötüydü ki anlayabiliyorum şu an neler hissettiğini, düşündüğünü.. O psikolojiden çıkmanın kendimce yolu da o ortamdan uzaklaşmak olduğunu söyleyebilirim.. Yoksa hep aynı kısır döngüde tıkılıp kalıyor insan.. Kendine ve bebeğine vakit ayır.. Gerçekten görürsün ufkun açılır rahatlarsın..Bırak eşin de bir süre görmeyiversin seni.. Ayrıl ya da ayrılma diyemem haddime değil zaten.. Azıcık yalnız kal ya da ailenden destek al..

Peki o ıkı ay da toparlandı mı? Düzeldi mi gercekten?

O iki ayda en azından benim gidebileceğimi ve dönmeyeceğimi anladı..Tamamen düzelmesi gerçekten aylar aldı..Şindi nasılız dersen? Birbirimizin huyunu suyunu şu an çok iyi biliyoruz.. Hiçbir zaman o vakitlerdeki haline geri dönmedi çok şükür.. Bi de ben bi kavga sırasında ne söylenmesi gerektiğini o sırada düşünemeyip kedi yavrusu gibi pısan bir tip iken yavaş yavaş eşim sayesinde tartşmayı öğrendim.. Herşey zamanla işte..
 
benim kuzenimin eşi de sizin eşiniz gibi. yetiştiğiniz ortamlar da aynı. kuzenim sevgi dolu bir ortamda büyüdü, eşi tam tersi. ayrıca şöyle bir şey var, bir kaç ayda bir kere enişte bey ortada hiç bir şey yokken, varsayımlar ve kuruntularla ciddi kavgalar çıkarıyor. ailecek hepimiz onun rahatsız olduğunu düşünüyoruz. doktora gitmeye asla ikna olmadı. kendisini hasta olarak görmüyor, kuzenimi şımarık yetişmiş görüyor. 6 yıllık evliler ve şu an boşanma davaları var. çocukluktan bir şeyler eksikse, sonradan olmuyor arkadaşım. allah yardımcınız olsun
 
kaybedeceğini anlayınca dank etti demişsiniz? ne kadar süredir iyisiniz? benim kuzenim de boşanma arefesinde, enişte bey aileye ayrı yalvarıyor kuzenime ayrı. ama kuzenim ikna olmuyor, çok çekmiş belli. tahammül bitmiş artık. çocuk da var ama yine de artık istemiyor.
 
Kadının küsüp konuşmaması normal de , bir erkeğin küsmesi , konuşmaması bence anormal , bu ne ya , yakışır mı bi erkeğe , madem roller değişmiş , ablacım sen de bir demet gül al , ver kocanın kucağına , belki naz yapıyodur , çiçeği görünce dayanamaz barışır , Allah sabır versin ne diyim
 
Esiniz ailesinin davranislarina cok icerliyor ve cok gurur yapiyor aslinda..cok mutsuz ve icindeki aciyi sozde belli etmeyerek herseye bi kilif bulup uzerinize geliyor anladigim kadariyla,sizin aile yapisinizida az cok gorup gozlemlemis oldugu icin kiyas yapiyor kendince ve ne yazikki hirs yapiyor..ve kesinllikle sizi sevmedigini bu hirsinin size karsi olmadigini bilin uzmeyin kendinizi evet cok zor, yaptigi hic ama hicc hos bisey degil..ne olursun size boyle davranmaya hakki yok!ancak esinizin kendiyle cok buyuk sorunlari var..bunu onu anladiginizi saglayacak sekilde konusup icini dokmesini bekleyin iste o zaman yavas yavas aranizdaki bu sis perdesi aralanacak..eger evliliginizi kurtarmak istiyorsaniz uzerinize cok is dusuyor bunu ancak siz cozebilirsiniz su noktada zira dr tedavi kabul etmiyor esiniz..
 
Bu yaşadıklarım 6-7 yıl önce olmuştu..Herkes de her durumda geçerlidir diyemem sadece kaybetme korkusu bazen insanı bi silkeyebiliyor..Kuzeninizde tahammül bitmiş demişsiniz.. Eşim bana beni seviyor musun diye sormuştu böyle içi acıyarak..seni seviyorum ama davranışlarına şu an katlanmam demiştim..Tahammülüm daha bitmemiş o vakit demek ki.. O şekilde devam etseydim kuzeniniz gibi düşünebilirdim belki.. Bi kadın sizin kuzeniniz gibi istemediğini söylüyorsa vardır mutlaka sebepleri.. Bir umut görse bırakmaz.. Umarım sağlıklı kararlar alır mutlu güvende olur
 
Kesinllikle katiliyorum...bende ilk okudugumda ayni seyleri dusundum..eger arada sevgi varsa konu sahibi esinin icini dokmesini saglayabilir gibi geliyor bana..allah yardimcisi olsun kolay degil gercekten..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…