Evliliklerde eşin, kendi ailesine maddi/manevi bağlılık durumu

Çok teşekkür ediyorum güzel temenniniz için
 
Kanser olmak istiyorsan evlen...
Evlenmeyi düşündüğüm kişi değil kendisi. Ama bı tarz örnekler çok olduğu için etrafımda yaşayanların veya bu durumu değerlendireceklerin görüşlerini merak ettim. Borçlarından bahsetmeden evlenenler bile olduğunu duyup görünce insan şaşırıyor.
 
Babam böyle biriydi. Arabamızı amcamın borçları yüzünden satmıştı üstelik şehir dışında merkezden çok çok uzak bir yerde yaşıyorduk. Saat başı otobüs geçiyordu sözde ama 2-3 saat geçmediği oluyordu falan.

En son ailesi babamın bekarken dişi tırnağıyla kazıyıp son kuruşuna kadar harcayıp yaptırdığı evi satıp 5’te birini ona, diğer tüm payları da (dedem, babaannem, amcam, halam) toplayıp dolaylı olarak amcama hibe etmelerinden sonra bıraktı. Böyleleri sağlam bir kazık yemeden akıllanmıyor.

Erkek arkadaşım yeni atandı, 24 yaşında, öğretmen. Ailesine 4 ay kadar yardım etti (işe başlarken ailesi baya masraf yapmıştı, uçak biletleri, depozito 2-3 ay kira vs) şimdi ilk yıldan 10 bin birikmişi var, altın aldı, duruyor. 1-2 yıl daha biriktirip krediyle araba almayı düşünüyor.

İkimiz için de evimize karşı sorumluluklarımızı yerine getirdiğimiz sürece, ihtiyaçları olduğunda, ailelerimize yardımcı olmamızda bir sakınca yok. Yani kirayı faturaları ödeyip ortak gelecek için birikimimizi ayırdıktan sonra ister harcarız ister biriktirir ister ailelerimize yollarız diye düşünüyoruz.
 
29 yaşında biri olarak kendini yalnızlığa alıştırmaya çalışma derim. Hayat bu, karşına kimin çıkacağını ya da hayatın sana neler sunacağını bilemezsin. Herkes de etrafında gördüğün ve örnek verdiğin beyefendi gibi değil.
Ben de 34 yaşındayım yıllardır yalnız yaşıyorum, evlenmeyi düşünebileceğim biri henüz çıkmadı diyebilirim. Yalnızlık güzel ama insan bazen paylaşmaya da ihtiyaç duyuyor.
Tanıştığım insanlar arasında böyle ailesinin dizinin dibinden ayrılmayıp sözünden çıkmayanlar da vardı, beş kuruş parası olmayıp har vurup harman savuranlar da, gezip tozup ailesini sallamayan ama evdeki konfordan faydalanan da, işi bırakacaksın ben çalışan kadın istemem diyen de, çalışan olsun ama ev işi de kadının diyen sömürücüler de... Liste uzar gider. Her türlü insan var, kadın-erkek diye ayırmamak lazım. Bu saydıklarımın kadın versiyonları da var.
Mesela ben ailede genelde fedakar olandım, çalışana kadar evin en büyüğü olmam sebebiyle (iki erkek kardeşim var) abladan çok anneliği üstlenmiştim diyebilirim.
Benim küçüğüm ise tam tersi, şu an bir de evli, eşini el üstünde tutar hatta biraz abartır. Şöyle ki, onu ve ailesini bize karşı hep överken bizi karısının yanında eziklemeye çalışır. Bir sürü borç yaptılar evlendikten sonra (keyfi harcamalar), yetiremeyince bizimkilerden istiyor. Benden de tayin aldırıp ailemin yanına gitmemi ve hayatımı onlara adamamı bekliyor! Gezmeden tozmadan ödün vermezler ama ben yıllık izin aldığımda tatile gidemem neyime tatil, ailemin yanına gidip onlara hizmet etmeliyim!
Yani demem o ki, herkes farklı. Bana göre erkek dengeyi kurmalı ama öylesi bizim toplumda çok az. Bunun okumuşlukla alakası da yok ayrıca. Tamamen yetiştirilme ile alakalı.
Umutsuz olma ama toz pembe hayaller de kurma. Gönlüne hitap eden ve kafalarınızın da uyuştuğu biri olursa neden evlenmeyesin ki?
 
gercekten ihtiyacliysa ailesi sen zaten merhamet ediyorsun. onlar dardayken biz nasil rahat yasayalim diyorsun. ama akan bir musluk var biz de kovamizi dolduralim yapiyorsa aile, kötü. okuttuk buyuttuk meslek sahibi ettik elin kizi suruyor sefasini psikolojisindeler. o sebeple bize de ver diyorlar. hele bir de gurbetciyseniz. euroyle kazanip onlara euro yla yolluyorsaniz yandiniz. sizi agactan topluyor zannediyorlar.. ver Allah ver.. ihtiyaclar bitmiyor hic.
 
keske ben de evlenmeden once ve nisanlilikta burada konusuyor olsaydi,m. danisiyor olsaydim.. gozumu yumup karsimdakilere kayitsiz inanip dalmisim isin icine. sonradan cikiyor samimiyetsizlikleri.
 
Neyse o oluyor ..eşim aılesıne hıc duskun biri degıldi zannedıyordum bugün ben annemi özledim dıyor .tedbir amaclı bıraraya getırmıyorum bundan ötürü görüşemiyorlar.
 
O kadar doğru noktalara değinmişsiniz ki. Asla tamamen kapatmıyorum kapımı evliliğe. Ancak evlenmiş olmak için de bir ömür sürdüremeyeceğim insanlarla bir yola çıkmayı da doğru bulmuyorum. Herkes aynı olacak diye bir kaide de yok haklısınız. Etrafımdaki örneklerden, yakın tanıdıklarımın yaşadıklarından yola çıkarak böyle bir soru sormak istedim. Evliliklerde bazen artık yeni bir ailesi olduğunu unutan ve sürekli ailesinin (anne,baba,kardeşler) keyfi istekleri için eşlerini, çocuklarını bir noktada zor durumda bırakanlar olunca ve buradaki konularda da küçük büyük bu tarz sorunlardan muzdarip olanları okuyunca insanların düşüncelerini, tecrübelerini merak ettim. Vakit ayırıp okuduğunuz, düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Dilerim karşınıza sizin kadar mantıklı düşünen, olgun, karakterli, iyi ve merhametli biri çıkar Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.
 
Böyle keyfi olarak çocuklarını maddi olarak kullanan, banka gibi gören insanları görünce üzülüyorum. Bir çocuğunun hayatını diğer çocuğu için feda eden, diğerinin rahat bir hayat sürmesi için para kazanan sessiz olana yüklenen aileleri görüyorum böyle bir ailem olmadığı için şükrediyorum. Allah herkesi iyilerle karşılaştırsın. Tanımak çok zor insanları. Evlendikten sonra bu sebeple sıkıntı yaşayanların fazla olduğunu görünce, duyunca eşlerin tavırları ne oluyor, evliliği ne derece etkiliyor tecrübeleri ve görüşleri öğrenmek istedim. Her birinize teşekkür ediyorum görüşlerinizi, tecrübelerinizi paylaştığınız için. Her şey gönlünüzce ve güzel olsun her zaman
 
Neyse o oluyor ..eşim aılesıne hıc duskun biri degıldi zannedıyordum bugün ben annemi özledim dıyor .tedbir amaclı bıraraya getırmıyorum bundan ötürü görüşemiyorlar.
Siz düşünceli davranmışsınız. Anne, babadan ne sebeple olursa olsun uzak olunca her daim özleniyorlar, özellikle içinde bulunduğumuz dönemde insan daha bir hassas oluyor. Hepimize hayırlı evlat olmak nasip olur inşallah. Mutluluğunuz bol ve daim olsun
 
keske ben de evlenmeden once ve nisanlilikta burada konusuyor olsaydi,m. danisiyor olsaydim.. gozumu yumup karsimdakilere kayitsiz inanip dalmisim isin icine. sonradan cikiyor samimiyetsizlikleri.
Buradaki konular, etrafımda gördüğüm duyduğum olaylar olunca görüş ve tecrübelerden faydalanmak istedim. Direkt yanlış anlamaya ve itham etmeye hazır bulunan kişiler dışında herkes çok güzel şekilde düşüncelerini paylaştı ayrıca hepinize çok teşekkür ediyorum. İnsanları çözebilmek gerçekten çok çok zor. Sadece eşi tanıdığını sanmakla bitmiyor olay, bir de aileyi tanıyabilmek var. Tanıdığını sanmak derken de genelde aynı evin içinde yaşamadan, bu şekilde zaman geçirmeden bilinemiyormuş ya, evlilik de en başta tanıdığını sanmakla başlıyor galiba. Dilerim samimiyetsiz insanlardan uzakta, mutlu bir ömür sürersiniz eşinizle. Her şey gönlünüzce olsun inşallah
 
Evlenilmez böyleleriyle
Böyle insanlar hiç bi zaman eşini çocuğunu mutlu edemeyen insanlar
 
Evlenilmez böyleleriyle
Böyle insanlar hiç bi zaman eşini çocuğunu mutlu edemeyen insanlar
Böyle durumlarda sizin de belirttiğiniz gibi mutsuz ve yıpranmış olan eşler ve çocuklar oluyor.
 
tesekkur ederim iyi dilekleriniz icin.. ama evlilik biraz da kader.. ipleri cok eline almaya calisip da yasi gecirmemek lazim. cok sevdigin flort ettigin insanla evleniyorsun. bir bakiyorsun hic tanimadigin biri cikiyor. cok zengin diye evleniyorsun isi bozuluyor. cok iyi ailesi var diye evleniyorsun problemli cikiyorlar. cok onyargili evleniyorsun baska kulturden insanlar diyorsun cok mutlu oluyorsun cok duzgun insanlarmis sen bilememissin..

yazi kader kismet noktasi da var yani.. dua edip hayirlisini isteyip biraz da Allahin taktirine birakmak lazim. neyle sinanacaksan gelip seni buluyor. kacari yok. size de hayirli guzel bir omur dilerim. Allah duzgun insanlarla karsilastirsin. hayirsizlari uzak tutsun.
 
Bu şekilde evliliği sürdürmek tabii ki mümkün ama mutsuz bir şekilde mümkün. Aileye bağımlılık berbat bir şey. İllet bir durum inanın ki çok pişman olursunuz. Yaşadığım için biliyorum. Bence ağzınız yanmasın..
 
Bu tip insanlar kadın ya da erkek olsun aileyi sırtlarlar tabiri caiz ise. Çok yıpranırlar yıpratırlar da. Ailedeki diğer evlatlar da nasıl olsa birisi ilgileniyor diye kendilerini geri çeker. Anne ve babanın gerçekten ihtiyacı varsa tamam da diğer türlü ne bileyim gereksiz bence. Böyle biri karşınıza çıkarsa maddi durumu çok iyi ise değerlendirin bence. Normal gelirli biriyse düşünün derim.
 
Allah iyilerle karşılaştırsın herkesi. Dilerim yaşadığınız sıkıntılar son bulur ve huzurlu bir şekilde evliliğinizi sürdürürsünüz. Her evliliğin ayrı bir sınavı var sanırım. Allah can sağlığı versin. İnşaallah hep mutlu bir ömür sürersiniz eşinizle. Çok teşekkür ediyorum görüşünüzü ve tecrübenizi paylaştığınız için
 
Bazılarının evlilik öncesi bu durumu gizlediğini duyup görünce sanırım önceden emin olabilme ihtimali de saf dışı kalıyor. Başkalarının tecrübelerinden ders alıp iyice araştırmak gerekiyor Çok teşekkür ediyorum yorumunuz için ayrıca
 
Maddi olarak bekarken destek olunabilir. Ama genc bir birey kendi gelecegini dusunup birikim de yapmali. Esas olan aileye yuk olmamaktir, evlenirken vs. Varini yogunu aileye harcamak dogru olmaz. Ama bazi aileler psikolojik baskiyla buna mecbur birakiyor.
Manevi anlamda da anne baba cocuga destek olmali, buyuk olarak
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…