merhabalar...
eşimle 11 aylık evliyiz, ailem istanbulun bi ucunda ben iste öteki ucundayım malesef çok yakın değiliz ve burada hiç tanıdığım yok.
eşimle maddi durumumuz çok iyi çok şükür borcumuz kiramız falan yok!her istediğimizi yapabilecek durumdayız şuanda (çok aşırı olmamak şartıyla).
fakat evliliğimizin ilk gününden bu yana hiç birşey yapmışlığımız yok .
eşimin ailesi çok cimri!bana ve aileme göre var yemezler .anlatsam inanamazsınız bana çok garip gelir bu dolaplarında kahvaltı peynir ve zeytinden başka bişey bulunmaz .
kş durumları çok iyi olmalarına karşı eşim okadar onlar gibi değil fakat yinede
armut dibine düşermiş.
biz daha 11 aylık evliyiz ve genciz çocuğumuz yok bize karışan yok eden yok bi engelimiz yok.
ama ben ilk aydan buzamana kadar eşime iyiliklede olsa diyorumki
canım bak ben evde sıkıldım hadi dışarda bişeyler yapalım birşeyler paylaşalım.sonuçta işide rahat eve çok erkende geliyor haftasonları tatilleri oluyor.
ama eşim diyorki ilk günden bu yana
BEN gezmeyi sevmiyorum sıkılıyorum dışarda.
ve bu beni iyice bunaltmaya başladı kendimi 40 yıllık evli gibi hissediyorum,temizlik yap yemek yap evde otur veya bekar gibi tek gez,yat kalk sabah yine aynı.eşim işten gelsin çok bi konuşmamız yok tvnin karşısında eve girer girmez insan hal hatır sorar telefonu elinde oyun peşinde!
ben kendimi hizmetçi gibi hissediyorum.eşiml3 iki günlük tatile çıkmak istedim,para gider diye gidemedik!geçen hafta kahvaltıya gidelim dedim 10 tl imiş kişi başı dedim az şey vardır doymam ben diye bahane etti!geçen hafta tatili vardı bende hadi bugün dışarıda yemek yiyelim çok yoruldum kafa dagıtalım dedim çıktık bi surat asa asa trafikte
söylene söylene gittik oturduk çimlere çekirdek yedik geldik eve!ben şok oldum tekrar yemek yaptım evde yedik.
ben bişeyler paylaşalım istiyorum ama o yok ben sevmiyorum falan diyor iyide evlilik tek kişilik değilki diyorum sıkılıyorum diyorum artık iki kişiyiz bu bile sorumluluk diyorum anlamıyor.
seviyor beni ama bişeyler yapmıyor.ki ben ayda bi çıkalım dememe ragmen bu böyle.
bakın şuan o bi işe gitti birazdan gelir ben ise evde ütü yaptım herkes eşiyle dışardayken ben bekliyorum gelsin yine tvye karşı uzancak yemek ye topla akşam kös kös oturben desemde napcazki dışarda diyor tüm hevesim gidiyor demekten yoruldum istiyorumki oda bişeyler yapsın kendi düşünsüm.
evlilik yıldönümümüz için 2 gün gidelim dedim 450 tl tutuyor tüm masraflar .pahalı dedi gitmiycez ve eminim o gün bile bişey yapmıycaz evde kalıcaz.
napıcam ben ömür böyle geçermi ya!
eşimle 11 aylık evliyiz, ailem istanbulun bi ucunda ben iste öteki ucundayım malesef çok yakın değiliz ve burada hiç tanıdığım yok.
eşimle maddi durumumuz çok iyi çok şükür borcumuz kiramız falan yok!her istediğimizi yapabilecek durumdayız şuanda (çok aşırı olmamak şartıyla).
fakat evliliğimizin ilk gününden bu yana hiç birşey yapmışlığımız yok .
eşimin ailesi çok cimri!bana ve aileme göre var yemezler .anlatsam inanamazsınız bana çok garip gelir bu dolaplarında kahvaltı peynir ve zeytinden başka bişey bulunmaz .
kş durumları çok iyi olmalarına karşı eşim okadar onlar gibi değil fakat yinede
armut dibine düşermiş.
biz daha 11 aylık evliyiz ve genciz çocuğumuz yok bize karışan yok eden yok bi engelimiz yok.
ama ben ilk aydan buzamana kadar eşime iyiliklede olsa diyorumki
canım bak ben evde sıkıldım hadi dışarda bişeyler yapalım birşeyler paylaşalım.sonuçta işide rahat eve çok erkende geliyor haftasonları tatilleri oluyor.
ama eşim diyorki ilk günden bu yana
BEN gezmeyi sevmiyorum sıkılıyorum dışarda.
ve bu beni iyice bunaltmaya başladı kendimi 40 yıllık evli gibi hissediyorum,temizlik yap yemek yap evde otur veya bekar gibi tek gez,yat kalk sabah yine aynı.eşim işten gelsin çok bi konuşmamız yok tvnin karşısında eve girer girmez insan hal hatır sorar telefonu elinde oyun peşinde!
ben kendimi hizmetçi gibi hissediyorum.eşiml3 iki günlük tatile çıkmak istedim,para gider diye gidemedik!geçen hafta kahvaltıya gidelim dedim 10 tl imiş kişi başı dedim az şey vardır doymam ben diye bahane etti!geçen hafta tatili vardı bende hadi bugün dışarıda yemek yiyelim çok yoruldum kafa dagıtalım dedim çıktık bi surat asa asa trafikte
söylene söylene gittik oturduk çimlere çekirdek yedik geldik eve!ben şok oldum tekrar yemek yaptım evde yedik.ben bişeyler paylaşalım istiyorum ama o yok ben sevmiyorum falan diyor iyide evlilik tek kişilik değilki diyorum sıkılıyorum diyorum artık iki kişiyiz bu bile sorumluluk diyorum anlamıyor.
seviyor beni ama bişeyler yapmıyor.ki ben ayda bi çıkalım dememe ragmen bu böyle.
bakın şuan o bi işe gitti birazdan gelir ben ise evde ütü yaptım herkes eşiyle dışardayken ben bekliyorum gelsin yine tvye karşı uzancak yemek ye topla akşam kös kös otur
ben desemde napcazki dışarda diyor tüm hevesim gidiyor demekten yoruldum istiyorumki oda bişeyler yapsın kendi düşünsüm.evlilik yıldönümümüz için 2 gün gidelim dedim 450 tl tutuyor tüm masraflar .pahalı dedi gitmiycez ve eminim o gün bile bişey yapmıycaz evde kalıcaz.
napıcam ben ömür böyle geçermi ya!
