- 13 Nisan 2018
- 3.125
- 10.534
- 208
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #61
Aynen dediğin gibi şuan hala diyorum karakterim tam oturmadı diye yani bilmiyorum evriliyoruz bir şekil de. Çok tatlısın ya bu arada tesekkur ederim
Aynen dediğin gibi şuan hala diyorum karakterim tam oturmadı diye yani bilmiyorum evriliyoruz bir şekil de. Çok tatlısın ya bu arada tesekkur ederimAh be kuzum sen cocukmussun evlendiginde , bir insanin dusuncelerinin gelişimi 25 yasinda tamamlanır, 25 yasina kadar insan zihinsel gelisimini devam ettirir ve cok da mantıklı karar alamaz bu surecte , daha dogrusu yanlis anlasilmiyim mantiktan ziyade hisleri z duygulari vs ile hareket eder cunku ergenligi tam anlamiyla bitmemistir
Sizin durum bambaska bir mevzu , beraber buyumussunuz esinizle ve ayni yone evrilmissiniz , aslinda bir iki mesajimda bunu anlatmaya calisiyordum , sen ve esin karakteriniz oturunca cok farklilasmamissiniz birbirinizden demek ki ozunuzde farkli degildiniz cok
Ben eşimle hiç konuşamam. Hele ki bir konuyu tartışacağız asla tartısı enine boyuna inceleyemeyiz. Ben konuşurum o bana bakmaz dinler ki dinlerim orasıda mechul sonra ben bunlara sinirlenirim işin sonu bağırıp cağırmaya ağlamaya kadar gider. Sesimi duyurmak için ona. Halbuki dinlemek isteyene fısıltınbile yeter. Sonra ben cok film izlerim. Bir kere bile benle film izlediğini bilmem. Denedi ama hep uyudu başında. Bir kere bile bir filmin kritiğini yaptığını bilmem yada bir kitabın cünkü kitapta okumaz ben okurum hemde cok cok. Birlikte sinemaya nadir gideriz gittiğinizde de hiç böyle olurum ne kadar sacma diyerek izler. Kaliteli kritik yapamam onunla. Hatta sinemada bile uyumusluğu var. Müzik dans bunlardan bihaber. Bende cok severim tam tersi. Evde dans ettiğimde yukarıdaki birisinin dediği gibi göz devirir. Alaycı bakıs atar. Hevesimi kırar. Birlikte eğlenemeyiz. Kendi kendisinde eğlenme zaten gülmez asık suratlıdır muhabbeti yoktur. Konusacak olsa benim hiç ilgimi cekmeyen ya siyasetten birkaç cümle yada köyden inekten tavuktan bişeyler. Hiç ama hiç ortak noktamız yok. İçimi sömürdü bende onun tabi. Evlilik yapacaklar bakın sadece bu kriterlere bakın para pul yakışıklılık değil. Yeme içme zevklerimiz bir değil. Ben Akdeniz üsulü o doğu üsülü. Filan falan canım sıkıldı
Esimle bu mevzuları konuştuk bir kaç kez. Ama kişilik ve hayat tarzı konuşmakla değişmezki. O nasil beni istediği kalıba sokamiyorsa bende onu istediğim kalıba sokamam. Bir kaç kez konu açıldığında ben icimden geldiği gibi davranıyorum farklı davransam yapmacık olacak diyor. Oda haklı. Basit bir anlaşmazlık olsa konuşur hallederdik belki ama eşler arasında ortak noktaların az olması biraz zor aşıĺıyor.Bir sorunum olduğunda aklıma takılan en ufak bir pürüz kalmayana dek konuşup eşimle çözerim. Aksi halde insan sinirliyken nasıl mutlu olamıyorsa, aklında bir şey kalırsa da olamazsın. Aynı anda hem iyi hem kötü hissedilmiyor maalesef, ya mutlusundur ya da mutsuz. İniş çıkışlar tabiiki de var, önemli olan indikten sonra tekrar geri çıkabilmek. Böylece eşime karşı hiçbir zaman kötü duygular beslemiyorum. Sevgim ve hayranlığım tam tersi artarak devam ediyor. 10 yıla yakındır beraberiz ve her aştığımız olumsuz duruma; bu da bizi olgunlaştırdı şeklinde bakıyoruz. Böylece aradaki tutku asla sönmüyor. Fakat dediğim gibi bunun tek oluru sorunları hiçbir şey kalmayacak şekilde çözmek. Ha derseniz ki çözümsüz sorunlar var, zaten o durumda çözülemeyeceği için tamamiyle unutup yolunuza devam edemezsiniz. Ve öyle bir evlilik de yürümez maalesef. Yürürse de hatır için yürür. Çocukların hatrı. Ama tek bir hayatımız olduğu ve tekrarı olmadığı gerçeğini unutmamak lazım. Sizin yerinizde olsam tüm sorunları ele alır,eşimle ciddi bir masaya yatırma konuşması yapardım. Baştan da anlaşırdım ikimiz de içimizdekileri dökücez hiçbir şey kalmayacak diye. Kırılırsanız bir sefer kırılırsınız, gerekirse büyük kavga edersiniz,birikmiş tüm kırgınlıklar açığa çıkar. Hallolursa ne ala,yolunuza devam. Hallolmazsa da ciddi ciddi evliliğin devamı için oturup konuşmanız gerekir zaten,öyle ömür geçmez.
İşte bunları insan anlayamıyor her zaman. Ben yukarda çok belirgin şeylerle karşılaştığımı anlattım. Ama her zaman bunlar böyle ortada olmuyor. Evde görmeseydin bunları büyük ihtimalle bilemezdinKısacası onların evliliğinden ben şunu çıkardım, birlikte bir film bile izleyip sonrasında yorumlayamayacağın biriyle evlenme. Evde bir müzik açıp dans etsem bana göz devirecek biriyle evlenme, işte yaşadıklarını gün içinde yaptıklarını paylaşamayacağın bir insanla evlenme. Bunlar en en temelde baktığım şeyler benim, diğer kriterlere geçmeden önce bunları karşılaması lazım benim için
İyi de boşanacak olan sizlersiniz çocuklarınız babasından boşanmayacak. Hicbir cocuk anne babası boşandı diye mutsuz büyümüyor. Kimsenin umurunda değil anne babanın boşanması. Çocuklar bocalar ama alışır.Eğer iki tarafta sorumluluğunu yerine getirirse sorun olmuyor. Zaten sizin babasinin çocukları görmesini kısıtlayacak biri olduğunuzu düşünmüyorumÇocuklarınız varmı bilmiyorum ama bir evlilikte şiddet aldatma hakaret vs gibi şeyler yoksa kendi mutlulugundan çok çocuklarının mutluluğu ağır basıyor. Kizim henüz çok küçük ama oğlum 2.5 yaşında ve bizi bir arada görünce mutluluktan çığlık atıyor anne baba deyip üzerimize atlıyor ikimize birden sarılmaya çalışıyor. Oğlumun o mutluluğu bana dunyalara bedel. Ama diğer taraftan kendi iç dünyamda yasadigim cekismeler var. Çocuklarımı bir ömür boyu mutsuzluğa mahkum etmektense kendi dünyamda yasadigim sıkıntıları aşma taraftariyim. Ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum.
Bende çok merak ediyorum yitirdiğimiz duyguların yerine gelmesine imkan varmı aceba. Böyle olması benide uzuyor bende eşimin iyi özelliklerini görünce hoşuma gitmeyen şeyleri bir kenara koyuyorum o anda ama illaki karşıma çıkıyor yine. Git geller arasında debelenip durduğumu hissediyorum bazen.12 yıldır beraberiz 5 yıldır da evliyiz. Bir çocuk da bizde var. Yaşlarımız sizle aynı. Biz özellikle çocuktan sonra çok yıprandık. Eşimle çok severek evlendik. Hâlâ ona baktığımda ilk tanistigimizdaki iyi özelliklerini görebiliyorum. Ama artık aşık değilim sanki. Belki de ben bunalımdayım bilemiyorum. Yitip giden şeylerin telafisi var mı bilmiyorum. Umarım vardır...
Cok merak ettim Galatasarayi veya Fenerbahceyi tutan insanin analizi ne olur. Gercekten merakimdan soruyorumİnsanlar temelde birbirini tanımadan evleniyor gerçekten. Aile yapılarının ve toplum baskılarının sonuçlarından. Burada kaç kez okuduk 5-6 ayda tanışıp evlenenleri, uzak mesafe olup 2-3 kez görüşüp evlenenleri... Ben de insanların kendini sakladığı fikrini benimseyemiyorum hiç öyle insanlar olmadı hayatımda. En fazla 1-3 ayda belli ediyorlar kendilerini. Tanımaya yönelik çok fazla soru sorup belli durumlarda tepkilerini tartmakla ilgili. Çoğu insan hormonlarına hislerine kapılıp o kötü sinyalleri görmezden geliyor ya da görse de ileride değişeceği yanılgısına kapılıyor.
İnsanlar önemsemiyor galiba başta. Ben çok ölçüp tartıyorum tepkileri, düşünceleri vs. Konu sahibinin dediği gibi sorunları yaşamamanın tek çözümü baştan temelde bu kadar farklılık olan insanlarla görüşmemek, evlenmemek. Özellikle aynı ya da benzer alanda çalışan bu konuda eğitim almış insanların ilişkilerinin daha iyi yürüdüğünü gözlemledim. Özellikle dil, sanat, basın yayın gibi insanın belli bir kültüre, belli bir hayat anlayışına sahip olmasını gerektiren ve sağlayan alanlarsa.
Dayımla eşi mesela evlenmeden 3 yıl birlikte yaşadılar, 12 yıldır da evliler. Sevgiliyken olan sorunları devam ediyor yenisi eklenmedi. İkisi de ressam. Ben de sevgilimle birlikte yaşadım, 5 yıl dolmak üzere bizde de, evlenince güncellerimikimiz de İngilizce öğretmeniyiz. Dini inanç aynı ya da benzer, hayattan beklentiler benzer, politik duruş siyasi görüş aynı, tuttuğumuz takım bile aynı (ki aslında küçük görülür belki ama tutulan futbol takımından ben bir insanın analizini çıkarabilirim politik duruşundan adalet anlayışına kadar) bu sayede bunca yılda hiç konu sahibinin dediği gibi sorunlar yaşamadık.
Her anne once evlatlari icin yasar kesinlikle dogru. Ancak nacizane tevsiyem once kendi hayat kaliteniz. Cunku tehlikede olan bir ucakta bile once kendinize sonra cocuklariniza maske takin der yetkililer. Ve anlasamayan bir ciftin cocugu olarak soyluyorum ki bu benm de hayatimi etkiledi. Hep annem gibi oldum hep esim benim tersimmis gibi algiladim ister istemez ne gorduysek o oldu. Onlara boyle de kotuluk etmis olmuyor musunuz? Kucukken her sey guzeldi de buyuyunce o gerginlikte hissediyorsun ve ne gariptir ki kendini anne babadan birini taraf secme ihtiyaci duyuyorsun bu o kadar kotu kiCocuklarim parçalanmış bir ailede büyüsünler istemiyorum.
haber izlerken cafede otururken marketten bi şey alırken sei evine çağırdığında vs vsTemelde tabi ki 5 sene önceki halimle ayni kisiyim , bes senede degistigim gelistigim mevzular olmustur ama temel seyler hic degismedi asla da degisemez
Ben hic kendisi gibi olmayan biriyle karsilasmadim acikcasi , cok da erkek arkadasim oldu , elbette sakladiklari ufak tefek sey olmustur ama insan biriyle haberleri bile izlese televizyonda tepkisinden fikrinden hayatin neresinde durdugu anlasilir
Benim karsima hic cikmadigi icin boyle insanlar belki de anlayamiyorumdur bu mevzuyu , kafam basmiyor gercekten
İşte bunları insan anlayamıyor her zaman. Ben yukarda çok belirgin şeylerle karşılaştığımı anlattım. Ama her zaman bunlar böyle ortada olmuyor. Evde görmeseydin bunları büyük ihtimalle bilemezdin
Aynen oyle , bir restoranda yemek yemek , alisverise çıkmak, sokakta yurumek bile insanin karakterini gosteren seylerdir , ama kadinlar genelde gormezden gelmeyi ya da ben degistiririm bunu demeyi tercih ediyorlar , ama insanin özü degismez cok nadirdir degisen varsa dahaber izlerken cafede otururken marketten bi şey alırken sei evine çağırdığında vs vs
garsona hoop çay getir diyen adam size ayağını yıkatacağının sinyalini veriyor zaten
Tam olarak fikir ayrılığıniz hangi konularda
Çok soyut bahsetmissiniz
7yıldır sizi dusunduren bunaltan farklar neler
Eşiniz size baskı mi uyguluyor
Özgürlüğünüz mu kısıtlanıyor
Somut olarak sorun nedir
Görüs ayriliklarimizin temeli surdan kaynakli aslinda. Gelişmişlik ve gelişmemişlik. Ben refah seviyesi yuksek bir ülkede büyüdüm aldığım eğitim yasadigim hayat esiminkinden çok farklı. Annem ve babam eğitimimize tatilimize giyim ve kusamımiza çok önem verirdi. Hepimizin kendimize ait özel bir alanı vardı evde kendimize ait bir odamız kendimize ait hobilerimiz. Şu anki imkanlarımız dahilinde bende çocuklarımın böyle bir hayat yaşamalarını istiyorum. Eşim ise evlenene kadar kanepede yatmış biri ne kendine ait odası eşyaları vardı nede kendine ait ozel bir alani. Annem ve babam bir kez olsun veliler toplantımıza gelmedi diyor. Hepimiz bir odada yatar bir odada kalkardık diyor. Bu yüzden örneğin eşimin kendi çocuğuna zaten yapması doğal olan şeyi yaptığı birşey onun gözünde dünya kadar büyüyor. Halbuki benim gözümde zaten olması gereken o. Boyle boyle catismalar cikiyor. Ilk cocugima hamileyken bir suru huzursuzluk yasadik mesela. Her ay doktor kontrolune gitmem tahlil yapmamin lafini edip duruyordu. Ne gerek var eskiden köylerde doktor mu vardı benim annem doğum yapana kadar doktor yüzü görmedi falan derdi tartışırdık. O kadar cahilce konusuyorki bazen aklımla dalgamı geçiyor bu diye sormuyor değilim.Gorus ayriligi nedir mesela? Farkli takimi tutmak da bir gorus ayriligidir ama evlilik icin problem degildir. Ortada bulusulmayacak seyler mi bu farkliliklar?
Cunku kimsenin kimseyle gorusu %100 ayni degildir. Sanirim siz artik bazi seyleri tolere edemiyorsunuz, ayni sekilde esiniz de. Bu kadar cok fark oldugunu 7 yil sonra anlamis olamazsiniz cunku.
Bununla ilgili geyik vardi ben genckenCok merak ettim Galatasarayi veya Fenerbahceyi tutan insanin analizi ne olur. Gercekten merakimdan soruyorum
Ya aslinda hicbir konuda bu kadar takilmam ama ben sizin durumunuza cok uzuldum gercekten , siz kesinlikle boyle bir evliligi hak etmiyorsunuz ve cocuklariniz da hak etmiyorGörüs ayriliklarimizin temeli surdan kaynakli aslinda. Gelişmişlik ve gelişmemişlik. Ben refah seviyesi yuksek bir ülkede büyüdüm aldığım eğitim yasadigim hayat esiminkinden çok farklı. Annem ve babam eğitimimize tatilimize giyim ve kusamımiza çok önem verirdi. Hepimizin kendimize ait özel bir alanı vardı evde kendimize ait bir odamız kendimize ait hobilerimiz. Şu anki imkanlarımız dahilinde bende çocuklarımın böyle bir hayat yaşamalarını istiyorum. Eşim ise evlenene kadar kanepede yatmış biri ne kendine ait odası eşyaları vardı nede kendine ait ozel bir alani. Annem ve babam bir kez olsun veliler toplantımıza gelmedi diyor. Hepimiz bir odada yatar bir odada kalkardık diyor. Bu yüzden örneğin eşimin kendi çocuğuna zaten yapması doğal olan şeyi yaptığı birşey onun gözünde dünya kadar büyüyor. Halbuki benim gözümde zaten olması gereken o. Boyle boyle catismalar cikiyor. Ilk cocugima hamileyken bir suru huzursuzluk yasadik mesela. Her ay doktor kontrolune gitmem tahlil yapmamin lafini edip duruyordu. Ne gerek var eskiden köylerde doktor mu vardı benim annem doğum yapana kadar doktor yüzü görmedi falan deyip tartışırdık. O kadar cahilce konusuyorki bazen aklımla dalgamı geçiyor bu diye sormuyor değilim.
Cok merak ettim Galatasarayi veya Fenerbahceyi tutan insanin analizi ne olur. Gercekten merakimdan soruyorum
Sevgi yok degil ama enerjimin tukendigini hissediyorum artık. Ortak noktalarımız var bazı hususlarda hic yok degil ama çaKistigimiz noktalarda çok.Her anne once evlatlari icin yasar kesinlikle dogru. Ancak nacizane tevsiyem once kendi hayat kaliteniz. Cunku tehlikede olan bir ucakta bile once kendinize sonra cocuklariniza maske takin der yetkililer. Ve anlasamayan bir ciftin cocugu olarak soyluyorum ki bu benm de hayatimi etkiledi. Hep annem gibi oldum hep esim benim tersimmis gibi algiladim ister istemez ne gorduysek o oldu. Onlara boyle de kotuluk etmis olmuyor musunuz? Kucukken her sey guzeldi de buyuyunce o gerginlikte hissediyorsun ve ne gariptir ki kendini anne babadan birini taraf secme ihtiyaci duyuyorsun bu o kadar kotu kibu nedenle cocuklariniz icin degil ikiniz icin evliliginizi heyecaninizi artirmaya calisin
Ve haddimi affedin ama bence yine de kucuk bir sevgi kirintisi varsa onu buyutmeye calisin. Onunla neden evlendiginizi nasil birbirinize kalbinizin isindigini hatirlayin. Eskilerden ama mutlu eskilerden hatiralardan konusun. Bol bol dua edin. Kalpleri birbirine yaklastiran isitan AllahtirRabbim kalbinizi daha da sicak isitsin insallah
Esimle görüşmeye başladığımızda beni kendinden uzaklastirmamak için hep benim istediğim gibi göründü. Yasam tarzlarımız arasındaki fark kabak gibi ortadaydı ama onun ılımlı yaklaşımı ben haddinden fazla iyimserliğe sürüklemişti. Sonrasında bir tokat gibi yüzüme çarptı bu fark.haber izlerken cafede otururken marketten bi şey alırken sei evine çağırdığında vs vs
garsona hoop çay getir diyen adam size ayağını yıkatacağının sinyalini veriyor zaten
Anladim tesekkür ederim. Bende Galatasarayliyim bu araBen kendi içimde yapıyorum analizi. Bu takımların az çok siyasi duruşları, adalete bakış açısı, toplumsal olaylara tepkileri belli. Burada yazıp kimseyi kızdırmayayım.
Sadece tuttukları takım değil, taraftarı oldukları ya da rakipleriyle ilgili yaptıkları yorumlar beni daha çok çıkarımlara yöneltir. Mesela geçen sezon Konyaspor maçında Galatasaraylı bir futbolcunun yaptığı hareketten verilen penaltıyı yorumlaması bile bana bu insanın nesnel düşünebilme, tarafsızlaşabilme ve adalet anlayışı hakkında fikir verir.
Bariz penaltıydı ama birçok insanın taraftarlığı ve holiganlığı ağır basıp o maçtan bahsettiğim anda “ya hakem doğradı bizi ya” rererö yapabilir yani. Koyu Galatasaraylıyım bu arada ama bir yanlış yaptığımızda kabul etmemezlik yapmam. 2014-15 sezonundaki şampiyonluğumuzdan hâlâ şüpheliyim mesela. (Sezon sonu şampiyonluk garantilendikten sonra gördüğümüz dışında bir tane bile kırmızı kart görmedik bütün sezon)
Cocuklarim parçalanmış bir ailede büyüsünler istemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?