Dün de konuyu okurken aklımdan geçti de yazmadım
Bizim toplumda kızlar hizmetçi erkekler paşa gibi yetiştiriliyor. Kız çocukluktan itibaren annesine yardım eden, abi/kardeşe hizmet eden, küçük de olsa ev işlerine ufaktan el atmaya başlayan kişi olurken oğlan çocukları da dışarıda oyuna dalar, üstünü kirletir, annesi yıkar, değiştirir üstünü sonra yemeğini önüne koyar, aman paşam acıkmış diye yetiştirilir.
Tulipa, tatlım sen bence çok üstüne gitme, bunu konuşmuştuk senle, akışına bırak, hayatını kendine göre yaşa gelirse buyur dersin gelmezse de yol verirsin, boş yere kafaya takıp kendini boş yere yıpratma
adam demek ki sana karşı güçlü durmak istiyor bu da onun içindeki sorumluluk duygusundan ileri geliyor ya senden medet uman, maddi manevi seni tüketen biri olsaydı? o zaman herşeyi tek başına sırtlanırdın adam da keyfine bakardı ama bu kişi öyle değil anlattıklarından anladığım kadarıyla... kimseden medet ummadan kendi başına birşeyleri başarıp karşına ayakları yere sağlam basan ve işte şimdi evlenebiliriz diyerek çıkmak istiyor. Takmamaya çalış sen kendine odaklan olur mu?
Erkekler çok ilgiden hoşlanmaz, genlerinde odunluk var önce bizim bunu kabul edip ilgi konusundaki beklentilerimi azaltmamız lazım. Mesela ben çok ilgi beklemem ama karşıma da hep nerede romantik adam var onlar çıkar
Şans işte...
Elalem ne der lafını hayatımızın merkezi yapıyoruz hem de fazlasıyla... bu nedenle de mutlu olmayı beceremiyoruz maalesef
Ben de öyle yetişmedim ama sonunda yine toplumun istediği şekle girdim, MECBUREN...
Ben lise bitene kadar pek ev işi yapmadım, küçükken arada annem toz aldırırdı o yüzden toz almaktan nefret ederim onun haricinde ufak tefek yardımlarda bulunurdum sofra hazırlama, ortalık toplama ama ütü nasıl tutulur bilmezdim. Sonra lise bitti üni.de geçen 2 yıllık dönem hariç, geçen yıla kadar ev işleri hep bendeydi görseniz kardeşlerim anne babamı sayarsak dört çocuklu anne gibiydim.
Annem babam köy işine giderler onları gönderir, ardından ortalığı toplarım, bulaşıklar makineye konur kalanlar elde yıkanır, masa toplanır tezgah, ocak mis gibi silinir, çamaşırlar asılır toplanır, katlanır, ütülenir, yataklar toplanır, salon büyüklüğünde balkonlar yıkanır Allahım düşünüyorum da kabus gibi
Şimdi de farklı değil de artık pratik olmayı öğrendim ve tek yaşadığım için kendi dağıttığımı topluyorum. Annem beni ev kızı gibi yetiştirmedi, ev işini ya da milletin dediğini sallamaz ama babam titizdir o yüzden mecburen yapmak zorundaydım (gerçi o da evdeykendi yoksa eğitimim boyunca iş beklemediler Allah razı olsun). Şimdi ben de hiç umursamam millet ne der diye beğenen beğenir beğenmeyen kalksın kendi yapsın hep elalem ne der diye mi yaşayacağız
Peygamber Efendimiz'in bu lafını erkeklerin yanında söylediğimde aldığım cevap: eee ben ne diye alıyorum o kadını?
ev işi yapmayacaksa ne işe yarar? Ben çalışan bir insanım ve herşeye yetişemem dediğimde anneyle kıyaslanıyorum anne ev hanımı ama... ha çalışmayıp evde dursan bu sefer de ben akşama kadar yoruluyorum sen ne yaptın diye de azar hakkını kendinde bulurlar