Çoğu kişi böyle düşünüyor maalesef.Hayatta yaşla ilgili doğrusallık yoktur.
Boşanmayıp bu adamla çocuk yapmaya karar verdiğinizde belki 40 yaşınıza kadar çocuğunuz olmayacak?
Nasıl bilebiliyorsunuz?
Eşin sonra çocuk isteyecek mi pekiMerhabalar dostlarım biraz uzun olacak. ben 29 yaşında, 1,5 yıldır evli bir kadınım. Eşimle 3 yıldır sevgiliyiz ve severek evlendik. Evlendiğimizde ben İstanbul’daydım o Tekirdağ’daydı, ilişkiyi bir süre bu şekilde uzaktan yürüttük. O dönemler çok iyiydi her hafta görüşüyorduk, hayatımda ilk kez bu kadar sevildiğimi hissetmiştim diyebilirim. Saatlerce sarılmalar, sohbetler, muhabbetler vb rüya gibiydi. Gözlerim yaşla dolu Allah’a şükrettiğimi hatırlıyorum bana böyle bir adam gönderdiği icin.
Evlendikten 2 ay sonra eşimin tayini Ağrı’ya çıktı, ben de devlet memuru olduğum için eş durumuyla yanına gittim. Şöyle söyliyim şehirle ilgili hiçbir sıkıntım yok burada insanlar çok sıcakkanlı. İstanbul’un kalabalığından sonra iyi bile geldi. Fakat sorun eşim. Tekirdağ’da yanına gittiğim sevgi dolu adamdan eser kalmadı. Adam işten eve geliyor, bilgisayarın başına geçiyor, 10’a kadar kalkmıyor. 10’da da yatıp uyuyor. Başta depresyonda olduğunu düşündüm ama
1. Ağrı’ya kendisinin ısrarıyla geldik. Ben başka yerleri önerdim ama sırf zorunlu görev süresi daha kısa diye Ağrı’yı kendi yazdırdı.
2. İş yerinden arkadaşlarıyla gayet güzel takılıyor, kendi üniden arkadaşlarıyla telefonda gayet güzel sohbeti muhabbeti var. Adam sadece benimle konuşmuyor yani.
Bütün gün sıfır diyalog. Günaydın iyi geceler yok. Pazar kahvaltısını bile tek başıma yapıyorum. Eğer burada kendi arkadaş çevremi oluşturmamış olsam aklımı kaçırırdım. Nasıl bu hale geldi, nasıl düzelecek bilmiyorum. Acaba hep mi böyle bir insandı da ben evleneyim diye numara mı yaptı? Manipule mi edildim? Asla bilemeyeceğim. Üstelik şimdi tekrar tayini çıkacak (mesleğinden dolayı sürekli tayin çıkıyor) ve hiç arkadaşlarımın ve aile bireylerimin olmadığı kıyıda köşede saçmasapan şehirleri önerip duruyor. Ben zaten yapayalnızım, üstüne bir de kimsenin olmadığı iyice tek başıma kalacağım şehirler istemiyorum. İstanbul Ankara dururken Balıkesir diyor Manisa diyor buralarda hem hiç tanıdığım yok, hem de ailem Antep’te onlara gitmem çok zor olur benim icin çok ters. Ama adama dinletemiyorum.
Şu anki sorunum şu. Bu kişiyi boşamak mantıklı mı? Bu forumda çok daha kötü hikayeler okudum onlar bile boşanmadı ben mi abartıyorum? Bu toplumda boşanmış bir kadın olmak çok zor ondan da çok çekiniyorum.
İkinci mesele de çocuk. Şu an çocuğumuz yok ve eşim zaten istemiyor. Evet bu şartlarda çocuk yapmak mantıklı değil AMA bu adamı boşasam, yeni biriyle tanış evlen vb şansım varsa 4-5 yılımı alır ve ben çocuğum 10 yaşına geldiğinde 50 yaşımda olmak istemiyorum. Yaşım geçiyor. Hormonlarıma söz geçiremiyorum. Bu kişiyi böyle kabul edip çocuk için bastırayım mı yoksa kaçıp yoluma mı bakayım? Tavsiye bekliyorum
Peki ne zaman değişti bu adam evlendikten sonra 5-6 ay mı 1 sene sonra mı?İnanması zor ama evlenmeden önce çok farklıydı. Bana prensesmişim gibi davranıyordu zaten o yüzden şokta ve ne yapacağımı bilemez haldeyim
Yani en azından uçakla zahmetsiz gidebileceğim bir yer olsa o bile yeterli benim icin. Bu konuda kesinlikle bastıracağım. Zaten bu konuda da beni dinlemezse adam kafada çoktaaan bitirmiş demektir. Yazık gerçekten çok üzülüyorum kendimeAcik acik konusun. Bundan sonra hep boyle mi olacagiz, ben kendime baska bir yol cizeyim mi deyin. Yeni gorev yeri icin ailenize yakin bir yer istediginizi israrla soyleyin.
Haftasonu sabahları çok erken uyanıyor. 7’de alarmsız kendi kendine kalkıyor. Biraz oyalansa birlikte yeriz ben de öğlene kadar yatan bi tip değilim ama direkt 7 bucukta kahvaltıya oturuyor, sabah 8 bucukta bilgisayar başına geçmiş oluyor. Kahveyi bari aynı anda içelim diye ne zaman içeceğini sorup resmen adamdan randevu alıyorum.Peki ne zaman değişti bu adam evlendikten sonra 5-6 ay mı 1 sene sonra mı?
Yani bilmiyorum belki bunalımda geçici bir dönemdir .
Tek başına niye kahvaltı yapıyor mesela oda ilginç.
Kendi mi hazırlıyor seni çağırmıyor mu
Zamanla sinir hastası olursun tövbe estağfurullah,çekilmez bu ablacımHaftasonu sabahları çok erken uyanıyor. 7’de alarmsız kendi kendine kalkıyor. Biraz oyalansa birlikte yeriz ben de öğlene kadar yatan bi tip değilim ama direkt 7 bucukta kahvaltıya oturuyor, sabah 8 bucukta bilgisayar başına geçmiş oluyor. Kahveyi bari aynı anda içelim diye ne zaman içeceğini sorup resmen adamdan randevu alıyorum :’)
Sabah sabah nasıl kahvaltı ediyor ya ben sabah birşey yiyemem.Haftasonu sabahları çok erken uyanıyor. 7’de alarmsız kendi kendine kalkıyor. Biraz oyalansa birlikte yeriz ben de öğlene kadar yatan bi tip değilim ama direkt 7 bucukta kahvaltıya oturuyor, sabah 8 bucukta bilgisayar başına geçmiş oluyor. Kahveyi bari aynı anda içelim diye ne zaman içeceğini sorup resmen adamdan randevu alıyorum :’)
Siz şutlayın bunu bundan olmaz. Daha yaşınız 30 bile değil. Nenem gününden kalma "çociğim 10 yaşına gelince ben hebelehübele" takıntınızı da unutun. 40 is the new 30.Haftasonu sabahları çok erken uyanıyor. 7’de alarmsız kendi kendine kalkıyor. Biraz oyalansa birlikte yeriz ben de öğlene kadar yatan bi tip değilim ama direkt 7 bucukta kahvaltıya oturuyor, sabah 8 bucukta bilgisayar başına geçmiş oluyor. Kahveyi bari aynı anda içelim diye ne zaman içeceğini sorup resmen adamdan randevu alıyorum.
Tekirdağda haftasonu şöyle olurdu. Sabah erken kalkar, yanıma sokulur, öper koklardı. Bi süre sarılır 9’da kalkar kahvaltımızı yapardık. Aradaki farkı net görün diye her detayı veriyorum delirmek üzereyim :d
Bunu konuşsanız eşinizle açıkça.. beni nöyle ihmal edip bide üstüne üstlük taşra taşra gezdirmek istiyosun, bu şartlada buna cesaret edemiyoruö deseniz. Çocuk daha çok yalnız hisssettiri belki bu şartlarda, sorumluluğu paylaşmak istersiniz. Önce evliliği kurtarmaya çalışsanız? Yani mümkünse..Merhabalar dostlarım biraz uzun olacak. ben 29 yaşında, 1,5 yıldır evli bir kadınım. Eşimle 3 yıldır sevgiliyiz ve severek evlendik. Evlendiğimizde ben İstanbul’daydım o Tekirdağ’daydı, ilişkiyi bir süre bu şekilde uzaktan yürüttük. O dönemler çok iyiydi her hafta görüşüyorduk, hayatımda ilk kez bu kadar sevildiğimi hissetmiştim diyebilirim. Saatlerce sarılmalar, sohbetler, muhabbetler vb rüya gibiydi. Gözlerim yaşla dolu Allah’a şükrettiğimi hatırlıyorum bana böyle bir adam gönderdiği icin.
Evlendikten 2 ay sonra eşimin tayini Ağrı’ya çıktı, ben de devlet memuru olduğum için eş durumuyla yanına gittim. Şöyle söyliyim şehirle ilgili hiçbir sıkıntım yok burada insanlar çok sıcakkanlı. İstanbul’un kalabalığından sonra iyi bile geldi. Fakat sorun eşim. Tekirdağ’da yanına gittiğim sevgi dolu adamdan eser kalmadı. Adam işten eve geliyor, bilgisayarın başına geçiyor, 10’a kadar kalkmıyor. 10’da da yatıp uyuyor. Başta depresyonda olduğunu düşündüm ama
1. Ağrı’ya kendisinin ısrarıyla geldik. Ben başka yerleri önerdim ama sırf zorunlu görev süresi daha kısa diye Ağrı’yı kendi yazdırdı.
2. İş yerinden arkadaşlarıyla gayet güzel takılıyor, kendi üniden arkadaşlarıyla telefonda gayet güzel sohbeti muhabbeti var. Adam sadece benimle konuşmuyor yani.
Bütün gün sıfır diyalog. Günaydın iyi geceler yok. Pazar kahvaltısını bile tek başıma yapıyorum. Eğer burada kendi arkadaş çevremi oluşturmamış olsam aklımı kaçırırdım. Nasıl bu hale geldi, nasıl düzelecek bilmiyorum. Acaba hep mi böyle bir insandı da ben evleneyim diye numara mı yaptı? Manipule mi edildim? Asla bilemeyeceğim. Üstelik şimdi tekrar tayini çıkacak (mesleğinden dolayı sürekli tayin çıkıyor) ve hiç arkadaşlarımın ve aile bireylerimin olmadığı kıyıda köşede saçmasapan şehirleri önerip duruyor. Ben zaten yapayalnızım, üstüne bir de kimsenin olmadığı iyice tek başıma kalacağım şehirler istemiyorum. İstanbul Ankara dururken Balıkesir diyor Manisa diyor buralarda hem hiç tanıdığım yok, hem de ailem Antep’te onlara gitmem çok zor olur benim icin çok ters. Ama adama dinletemiyorum.
Şu anki sorunum şu. Bu kişiyi boşamak mantıklı mı? Bu forumda çok daha kötü hikayeler okudum onlar bile boşanmadı ben mi abartıyorum? Bu toplumda boşanmış bir kadın olmak çok zor ondan da çok çekiniyorum.
İkinci mesele de çocuk. Şu an çocuğumuz yok ve eşim zaten istemiyor. Evet bu şartlarda çocuk yapmak mantıklı değil AMA bu adamı boşasam, yeni biriyle tanış evlen vb şansım varsa 4-5 yılımı alır ve ben çocuğum 10 yaşına geldiğinde 50 yaşımda olmak istemiyorum. Yaşım geçiyor. Hormonlarıma söz geçiremiyorum. Bu kişiyi böyle kabul edip çocuk için bastırayım mı yoksa kaçıp yoluma mı bakayım? Tavsiye bekliyorum
Gezme olayı şöyle oluyor. 2 hafta öncesinden bildiriyorum kendisini hazırlasın diye. Örnek: aysellerle kahve içeceğiz 2 hafta sonra diyorum biraz söyleniyor gidiyoruz. Bir iki gün önceden söylersem gitmez kendimi hazır hissetmiyorum der. Turistik yerlere zaten götüremiyorum Van’a Kars’a falan götüremedim adamı.Peki sen planlar yapsan uyuyor mu? Bi yerlere gezme gibi haftasonunuz boşmuş doğudasınız çok güzel yerler var sürekli bi yerlerde gezebilirsiniz. Yani hiç mi birlikte yaptığınız bi aktivite yok dışarda? Evde açıp film izlemek falan?
Ne yapıyordu mesela sizi mutluluktan ağlatan?İnanması zor ama evlenmeden önce çok farklıydı. Bana prensesmişim gibi davranıyordu zaten o yüzden şokta ve ne yapacağımı bilemez haldeyim
Ya bebelerle ilgileneceğini bilsem adama istediğim bir şehri yazdırdıktan sonra çocuk yapmaya çalışırım muhtemelen. Ama bu forumdaki arkadaşlar çok haklı, muhtemelen çocuklarla ilgilenmeyecektir.Konunun bir yerinde ve hamileyim yazmanızı bekledim ne yalan söyleyeyim.
İçimden bir ses boşanmayacak , üzerine 2 de çocuk yapacak
Bu adamla devam edeceksiniz diyor.
Bu net farklılıkları söylediğiniz zaman, kahvaltı da dahil, nasıl oluyor da “ben hep böyleydim” diyebiliyor?Gezme olayı şöyle oluyor. 2 hafta öncesinden bildiriyorum kendisini hazırlasın diye. Örnek: aysellerle kahve içeceğiz 2 hafta sonra diyorum biraz söyleniyor gidiyoruz. Bir iki gün önceden söylersem gitmez kendimi hazır hissetmiyorum der. Turistik yerlere zaten götüremiyorum Van’a Kars’a falan götüremedim adamı.
Evlenmeden önce nasıl oluyordu: pat diye londra’ya uçak bileti alıp 1 ayda pasaport vize hepsini halledip beni gezmeye kendi hür iradesiyle götürmüştü. Hayatımın en iyi tatiliydi. Böyle before after karşılaştırarak anlatıyorum yine iyice anlamanız için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?