Hep diyorumYa bebelerle ilgileneceğini bilsem adama istediğim bir şehri yazdırdıktan sonra çocuk yapmaya çalışırım muhtemelen. Ama bu forumdaki arkadaşlar çok haklı, muhtemelen çocuklarla ilgilenmeyecektir.
Öte yandan bu bir gösterge mi bilmiyorum ama benim 6 yıldır bir papağanım var ve papağanın üstüne çok titriyor???? Hayvanın ihtiyaçlarını benden çok düşünüyor. Belki bebeleri de sever, kim bilir. Bu çocuk mevzusunu açıp iyi bir baba olabilecek misin diye darlayıp ona göre aksiyon almayı düşünüyorum şu an.
Sperm bankası olayı türkiye’de yaygın ve sosyal olarak kabul edilebilir bişey olsaydı 5 dk durmazdım :))Hep diyorum
Yine diyeyim.
Kadınlar kendi basına bebek sahibi olabilecek olsa asla evlenmezler
Papağanlar bildiğim kadarıyla 2 saatte bir beslenmeye ihtiyaç duymuyor, zırıl zırıl ağlamıyor ve geceleri sizi uykusuz bırakmıyor ama siz bilirsiniz... Belki adam çocuk istiyor olsaydı bu tartışma anlamlı olabilirdi ama yok o zaman da anlamsız olurdu ya. Çocuk istemeyen birinden zorla çocuk sahibi olmayı düşünüyorsunuz hanımefendi. Düşünmeyin.Ya bebelerle ilgileneceğini bilsem adama istediğim bir şehri yazdırdıktan sonra çocuk yapmaya çalışırım muhtemelen. Ama bu forumdaki arkadaşlar çok haklı, muhtemelen çocuklarla ilgilenmeyecektir.
Öte yandan bu bir gösterge mi bilmiyorum ama benim 6 yıldır bir papağanım var ve papağanın üstüne çok titriyor???? Hayvanın ihtiyaçlarını benden çok düşünüyor. Belki bebeleri de sever, kim bilir. Bu çocuk mevzusunu açıp iyi bir baba olabilecek misin diye darlayıp ona göre aksiyon almayı düşünüyorum şu an.
Saygı duyarımSperm bankası olayı türkiye’de yaygın ve sosyal olarak kabul edilebilir bişey olsaydı 5 dk durmazdım :))
Haklısınız. bir umut, bir işaret arıyorum işte.Papağanlar bildiğim kadarıyla 2 saatte bir beslenmeye ihtiyaç duymuyor, zırıl zırıl ağlamıyor ve geceleri sizi uykusuz bırakmıyor ama siz bilirsiniz... Belki adam çocuk istiyor olsaydı bu tartışma anlamlı olabilirdi ama yok o zaman da anlamsız olurdu ya. Çocuk istemeyen birinden zorla çocuk sahibi olmayı düşünüyorsunuz hanımefendi. Düşünmeyin.
Anlıyorum sizi ama bu hayale ulaşmanın yolu mevcut dede kılıklı kocanızı boşamak. Prensiniz başka bir kaledeHaklısınız. bir umut, bir işaret arıyorum işte.
Mutlu mesut çoluklu çocuklu bir yuvadan başka bir isteğim yoktu arkadaşlar. Bunu elde edememenin hayal kırıklığını yaşıyorum sadece
Evlenmeden çocuk konusunu konuşmadınız mı?Haklısınız. bir umut, bir işaret arıyorum işte.
Mutlu mesut çoluklu çocuklu bir yuvadan başka bir isteğim yoktu arkadaşlar. Bunu elde edememenin hayal kırıklığını yaşıyorum sadece
Haklısınız. bir umut, bir işaret arıyorum işte.
Mutlu mesut çoluklu çocuklu bir yuvadan başka bir isteğim yoktu arkadaşlar. Bunu elde edememenin hayal kırıklığını yaşıyorum sadece
Konuştuk. Bi yıl bekleriz biraz gezeriz sonra yaparız dedi. Şimdi ne gezme var ne bebe. Dolandırılmış kadar oldum resmenEvlenmeden çocuk konusunu konuşmadınız mı?
Oynadığı oyunu rahat bi on yıldır oynuyor. Hatta aynı oyunu ben de oynuyorum. Eskiden birlikte oynardık günde bir saati geçmezdi. Şimdi o uzun saatler tek başına oynuyor, gel bir el birlikte girelim diyince yok diyorBende çocuk istemiyorum ama hayvanları çok seviyorum hamsterım var onu beslerim severim ama çocuk konusu farklı çocuk sevmiyorum. Yani ikisi ayrı şey o sebeple söyledim. Eşinizde böyle olabilir.
Gezme konusundaki uçurum farka şok oldum. Nasıl bu kadar olabilir? Oynadığı oyundan sonra mı böyle oldu ya da arkadaş çevresi mi değiştirdi? Bence ciddi bi konuşma yapın böyle devam ederse bu işin yürümeyeceğini belirtin. Ondan sonraki çabasına göre bakarsınız..
Oynadığı oyunu rahat bi on yıldır oynuyor. Hatta aynı oyunu ben de oynuyorum. Eskiden birlikte oynardık günde bir saati geçmezdi. Şimdi o uzun saatler tek başına oynuyor, gel bir el birlikte girelim diyince yok diyor
Konuştuk. Bi yıl bekleriz biraz gezeriz sonra yaparız dedi. Şimdi ne gezme var ne bebe. Dolandırılmış kadar oldum resmen
esiniz niye cocuk istemiyor? neden issiz yalniz sehirlere gitmek istiyor? is disinda kimlerle gorusuyor? cinsel hayatiniz nasil?Merhabalar dostlarım biraz uzun olacak. ben 29 yaşında, 1,5 yıldır evli bir kadınım. Eşimle 3 yıldır sevgiliyiz ve severek evlendik. Evlendiğimizde ben İstanbul’daydım o Tekirdağ’daydı, ilişkiyi bir süre bu şekilde uzaktan yürüttük. O dönemler çok iyiydi her hafta görüşüyorduk, hayatımda ilk kez bu kadar sevildiğimi hissetmiştim diyebilirim. Saatlerce sarılmalar, sohbetler, muhabbetler vb rüya gibiydi. Gözlerim yaşla dolu Allah’a şükrettiğimi hatırlıyorum bana böyle bir adam gönderdiği icin.
Evlendikten 2 ay sonra eşimin tayini Ağrı’ya çıktı, ben de devlet memuru olduğum için eş durumuyla yanına gittim. Şöyle söyliyim şehirle ilgili hiçbir sıkıntım yok burada insanlar çok sıcakkanlı. İstanbul’un kalabalığından sonra iyi bile geldi. Fakat sorun eşim. Tekirdağ’da yanına gittiğim sevgi dolu adamdan eser kalmadı. Adam işten eve geliyor, bilgisayarın başına geçiyor, 10’a kadar kalkmıyor. 10’da da yatıp uyuyor. Başta depresyonda olduğunu düşündüm ama
1. Ağrı’ya kendisinin ısrarıyla geldik. Ben başka yerleri önerdim ama sırf zorunlu görev süresi daha kısa diye Ağrı’yı kendi yazdırdı.
2. İş yerinden arkadaşlarıyla gayet güzel takılıyor, kendi üniden arkadaşlarıyla telefonda gayet güzel sohbeti muhabbeti var. Adam sadece benimle konuşmuyor yani.
Bütün gün sıfır diyalog. Günaydın iyi geceler yok. Pazar kahvaltısını bile tek başıma yapıyorum. Eğer burada kendi arkadaş çevremi oluşturmamış olsam aklımı kaçırırdım. Nasıl bu hale geldi, nasıl düzelecek bilmiyorum. Acaba hep mi böyle bir insandı da ben evleneyim diye numara mı yaptı? Manipule mi edildim? Asla bilemeyeceğim. Üstelik şimdi tekrar tayini çıkacak (mesleğinden dolayı sürekli tayin çıkıyor) ve hiç arkadaşlarımın ve aile bireylerimin olmadığı kıyıda köşede saçmasapan şehirleri önerip duruyor. Ben zaten yapayalnızım, üstüne bir de kimsenin olmadığı iyice tek başıma kalacağım şehirler istemiyorum. İstanbul Ankara dururken Balıkesir diyor Manisa diyor buralarda hem hiç tanıdığım yok, hem de ailem Antep’te onlara gitmem çok zor olur benim icin çok ters. Ama adama dinletemiyorum.
Şu anki sorunum şu. Bu kişiyi boşamak mantıklı mı? Bu forumda çok daha kötü hikayeler okudum onlar bile boşanmadı ben mi abartıyorum? Bu toplumda boşanmış bir kadın olmak çok zor ondan da çok çekiniyorum.
İkinci mesele de çocuk. Şu an çocuğumuz yok ve eşim zaten istemiyor. Evet bu şartlarda çocuk yapmak mantıklı değil AMA bu adamı boşasam, yeni biriyle tanış evlen vb şansım varsa 4-5 yılımı alır ve ben çocuğum 10 yaşına geldiğinde 50 yaşımda olmak istemiyorum. Yaşım geçiyor. Hormonlarıma söz geçiremiyorum. Bu kişiyi böyle kabul edip çocuk için bastırayım mı yoksa kaçıp yoluma mı bakayım? Tavsiye bekliyorum
Evet ben de o yüzden delirmediğime emin olmak için buraya yazdım.Evlendikten sonra oyun bağımlılığı mı başladı yada evlendikten sonra ailevi vs bişeyler mi yaşadınız
Yani bana garip geliyor bi insan evlendikten sonra nasıl bu kadar değişebilir
esiniz niye cocuk istemiyor? neden issiz yalniz sehirlere gitmek istiyor? is disinda kimlerle gorusuyor? cinsel hayatiniz nasil?