- Konu Sahibi efdal mevta
-
- #21
şiddette varmış. neden hala duruyorsun. ve neden şiddetten sonra 2ci çocukSeverek evlendim sayılır. Görücü usulü oldu ama nişanlıyken sevdim eşimi. O biraz mükemmelliyetçi. Ben ise (bunu söylemek bir paradoksa sebep oluyor gerçi): Biraz alçak gönüllüyüm eşime kıyasla. Dolayısı ile o her zaman en iyi en güzel en en en oldu. Ben bi iş yapamayan beceremeyen oldum. Dayak da yemişliğim var. Beni İlk hamileliğim de kapının önüne koymuşluğu da var. Ne olur gitmeyeyim bebeği doğurayım ondan sonra giderim demiştim( ne kadar da aptalmışım) İkinci bebek beklenmedik bi durumdu.
Şu an kafam alla bullak. Ayrılırsak çocuklar ne olacak diye sorup duruyorum. biraz abartacağım belki ama ben insanlarla çok kolay geçinebilen birisiyim. Şimdiye kadar kavga çıkardığım küslük başlattığım görülmemiştir. nasıl yapıyorum emin değilim ama eşime sen bilirsin demek bana hiç zor değil. haliyle kavgalı dövüşlü bi evliliğimz yok . Sadece birbirinin yüzüne bakmayan anne babanın olduğu bir evlilik bizimki. O dayak olayı da beni dışarı atmaya çalıştığı zamandan 1 yıl sonra çocuklara çok kızıyorsun dediğim için bana yine git demişti. ben de bu ikinci kovulmaya tepki olarak bağırmıştım. Bağırdığım için beni dövmüştü. bu kadar da otoritecidir.
kızdım sana iğrenç dedim o vakit ,üyelik tarihinin eski olması bile bana inandırıcı gelmedi nedense.Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Durduk yere sebepsiz yere bitirdik demişsiniz..
Siz sebepli bitmesini mi tercih ederdiniz?
Çok saçma bir cümle olmuş!
Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Durduk yere, sebepsiz yere bitirdiniz
hay massallahhh!!!!!!!
tuhh niye bitti ki sebebi de yokmus!
Kocası ilgisiz olabilir,Hakikaten de..
Sebep kendinin evli olması.
Ama konusahibi için yeterli bir sebep değil demek ki..
ilgisizlikten çok şiddet var. o yüzden 2ciyi yapmadan ayrılmalıydıKocası ilgisiz olabilir,
Burda kaç tane bayan kocasının ilgisizliğinden yakınıyorlar.
Onlarda mı hemen internet ortamından biriyle sohbet etsinler.
Boşluk yaşamış olabilir ilgisizlik gerçekten kötü birşey.
Ama ozaman neden 2 çocuk yaşta 25.
Ben sevdiğim aşık olduğum adamdan 2 çocuk yaparım şahsen!!
Hmm şiddet olduğunu okumadım.ilgisizlikten çok şiddet var. o yüzden 2ciyi yapmadan ayrılmalıydı
Kocası ilgisiz olabilir,
Burda kaç tane bayan kocasının ilgisizliğinden yakınıyorlar.
Onlarda mı hemen internet ortamından biriyle sohbet etsinler.
Boşluk yaşamış olabilir ilgisizlik gerçekten kötü birşey.
Ama ozaman neden 2 çocuk yaşta 25.
Ben sevdiğim aşık olduğum adamdan 2 çocuk yaparım şahsen!!
Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Siz boşandınız mı peki?Aynı hatayı ben de yaptım malesef.
Yaşım 35 in üzerindeydi ama oğurdum.
Hatta kazayla ikincisine hamile kaldım onu da doğurdum yaşıma başıma bakmadan.
Sadece ilgisiz değil ihanet de gördüm şiddet de..
O zaman tek düşündüğüm şey bebelerimle tek başıma ayakta kalmaktı.
İnşallah başardım da.
Hala da duygusal boşluk yaşamadım..
Bence evlilikteki sorunlar sadece yapılan yanlışın bahanesi..
Eğer çok kötü olsaydı gider boşanırdı..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?