- 7 Mart 2013
- 6.717
- 20.093
- 548
Siz mi böyle bir şeyin içinde bulunamayacağınızı söylediniz karşı taraf mı?
Evli olduğumu bilmiyor. Yani işin doğrusu boşanmış olduğumu tahmin etmiş son 2 yıllık hayatıma bakılırsa bekar biri gibiyim zaten her yere tek gidiyor, her işi tek başıma hallediyorum.
Hala evli olduğumu duyunca, konuşup böyle bir şeyin içinde asla yer alamayız deyip konuyu kapattık zaten.
Yaşını başını almış insanlarız. Macera aradığımız yok merak etmeyin.
Evet ondan bahsediyordum ben de şanslısın çünkü çuval giyse yakışan kadınlar var ve en ufak gülümsemesinden bile anlam çıkaran adamlar ama sanırım sen kifayet demek istedin ikisi de aynı kapıya çıkıyor .Güzel olmak başa bela misaliAhh evet birşey hissedilecek kiyafete sahip değilim ühüü hissetseler kapılıp giderdim . Kedi ciğer misali
Asıl soru şu: birinden hoşlanmasanız da boşanır mıydınız? Cevabınızın evet olduğunu zannetmiyorum. Bu heyecan geçince pişman olma olasılığınız var bu yüzdenMerhaba,
Konu uzun olabilir. Şimdiden özür dilerim.
8 yıllık evliyim ve bir çocuğumuz var.
Eşimle çok problemler yaşadık, çok kez boşanma noktasına kadar gelip sevdiğimiz için vazgeçtik. Çocuktan sonra iyice işin içinden çıkamaz hale geldik. Ani sinirleri ve bağırma huyu var. Aslında normalde çok iyi çok ilgili bir baba. Oyunlar oynar, öz bakımı ile ilgilenir. Ama sinirlenince çocuğa da çok kızıyor. Geçen dışarıda yemek yedirme savaşında yediremeyince ne .ok yiyorsan ye dedi 2.5 yaşındaki çocuğa.. Sonra çok özür diledi ama ben gerçekten çok soğudum.
Sürekli böyle çıkışları ve sonra özür dileyişleri var. Yakın bir zamanda çok sevdiğim bir arkadaşımı / kardeşimi kaybettim. Bir süredir de psikolojik tedavi görüyorum. Ama hiç destek olmuyor mesela. Bir dert anlatıyorum aman sende taktığın şeye bak diyor. İletişim hiç yok. Sevgi gösterme asla yok. Lohusayken bile ayaklarına kapanıp beni nolur sev diye ağlamışlığım var. Evet seviyor ama bunu dile getirmiyor.
Bir diğer konu da aynı iş yerinde çalıştığım biri ile sohbet ede ede ( son zamanlarda sohbetimiz arttı) ne kadar çok ortak yönümüz olduğunu, iletişimimizin ne kadsr çok kuvvetli olduğunu fark ettik. Durum artık hoşlanmaya gidince ikimiz de böyle bir şeyin içinde bulunamayacağımızı söyleyip vedalaştık ve iş dışında asla iletişim kurmuyoruz. Fakat ben aklımdan çıkaramıyorum. Zaten boşanmayı düşünen ben, bir fe üstüne bu eklenince ne eşime ne kendime bunu yapamayacağımı düşünüp bir kaç gün içinde boşanmak isteyeceğimi söyleyeceğim. Tek korkum çocuğum. Ayrı evlere alışır mı ? Psikolojisi kötü etkilenir mi ? Ya da ben sonra pişman olur muyum ? Kafam o kadar bulanık ki..
Maddi olarak kaygım hiç yok. İyi bir maaşım ve yatırımım var.
Lütfen yargılamayın ve asla başıma gelmez demeyin. Ben dedim çünkü.
Ahahaha ayy işte çirkin şansıEvet ondan bahsediyordum ben de şanslısın çünkü çuval giyse yakışan kadınlar var ve en ufak gülümsemesinden bile anlam çıkaran adamlar ama sanırım sen kifayet demek istedin ikisi de aynı kapıya çıkıyor .Güzel olmak başa bela misali
Bunun için mutlu olmalısın ve şükretmelisin bence sevindim senin adına :)Ahahaha ayy işte çirkin şansı
Bana bugüne kadar kimse yürümedi o kadar kişi içinden biliyor musun bu ülkede damacanaya yürüyorlar bana yurumediler kendimi bir an Ferhans sandım gkkdkdfk
Çok teşekkür ederim lütfen beni çirkinlik ve yanlizligimla baş başa kalayımBunun için mutlu olmalısın ve şükretmelisin bence sevindim senin adına :)
Eşlerimiz bizi beğenmiş gerisinin beğenmesine ihtiyaç yok bence bebişle ve eşinle mutluluklar dilerim :)Çok teşekkür ederim lütfen beni çirkinlik ve yanlizligimla baş başa kalayım
1. Eşinizden ayrılınMerhaba,
Konu uzun olabilir. Şimdiden özür dilerim.
8 yıllık evliyim ve bir çocuğumuz var.
Eşimle çok problemler yaşadık, çok kez boşanma noktasına kadar gelip sevdiğimiz için vazgeçtik. Çocuktan sonra iyice işin içinden çıkamaz hale geldik. Ani sinirleri ve bağırma huyu var. Aslında normalde çok iyi çok ilgili bir baba. Oyunlar oynar, öz bakımı ile ilgilenir. Ama sinirlenince çocuğa da çok kızıyor. Geçen dışarıda yemek yedirme savaşında yediremeyince ne .ok yiyorsan ye dedi 2.5 yaşındaki çocuğa.. Sonra çok özür diledi ama ben gerçekten çok soğudum.
Sürekli böyle çıkışları ve sonra özür dileyişleri var. Yakın bir zamanda çok sevdiğim bir arkadaşımı / kardeşimi kaybettim. Bir süredir de psikolojik tedavi görüyorum. Ama hiç destek olmuyor mesela. Bir dert anlatıyorum aman sende taktığın şeye bak diyor. İletişim hiç yok. Sevgi gösterme asla yok. Lohusayken bile ayaklarına kapanıp beni nolur sev diye ağlamışlığım var. Evet seviyor ama bunu dile getirmiyor.
Bir diğer konu da aynı iş yerinde çalıştığım biri ile sohbet ede ede ( son zamanlarda sohbetimiz arttı) ne kadar çok ortak yönümüz olduğunu, iletişimimizin ne kadsr çok kuvvetli olduğunu fark ettik. Durum artık hoşlanmaya gidince ikimiz de böyle bir şeyin içinde bulunamayacağımızı söyleyip vedalaştık ve iş dışında asla iletişim kurmuyoruz. Fakat ben aklımdan çıkaramıyorum. Zaten boşanmayı düşünen ben, bir fe üstüne bu eklenince ne eşime ne kendime bunu yapamayacağımı düşünüp bir kaç gün içinde boşanmak isteyeceğimi söyleyeceğim. Tek korkum çocuğum. Ayrı evlere alışır mı ? Psikolojisi kötü etkilenir mi ? Ya da ben sonra pişman olur muyum ? Kafam o kadar bulanık ki..
Maddi olarak kaygım hiç yok. İyi bir maaşım ve yatırımım var.
Lütfen yargılamayın ve asla başıma gelmez demeyin. Ben dedim çünkü.
Hatalar insanlar icin olmazsa iyi olur ama malesef insan bazen boşluga düşebilir kimsenin kimseyi kinasina gerek yokMerhaba,
Konu uzun olabilir. Şimdiden özür dilerim.
8 yıllık evliyim ve bir çocuğumuz var.
Eşimle çok problemler yaşadık, çok kez boşanma noktasına kadar gelip sevdiğimiz için vazgeçtik. Çocuktan sonra iyice işin içinden çıkamaz hale geldik. Ani sinirleri ve bağırma huyu var. Aslında normalde çok iyi çok ilgili bir baba. Oyunlar oynar, öz bakımı ile ilgilenir. Ama sinirlenince çocuğa da çok kızıyor. Geçen dışarıda yemek yedirme savaşında yediremeyince ne .ok yiyorsan ye dedi 2.5 yaşındaki çocuğa.. Sonra çok özür diledi ama ben gerçekten çok soğudum.
Sürekli böyle çıkışları ve sonra özür dileyişleri var. Yakın bir zamanda çok sevdiğim bir arkadaşımı / kardeşimi kaybettim. Bir süredir de psikolojik tedavi görüyorum. Ama hiç destek olmuyor mesela. Bir dert anlatıyorum aman sende taktığın şeye bak diyor. İletişim hiç yok. Sevgi gösterme asla yok. Lohusayken bile ayaklarına kapanıp beni nolur sev diye ağlamışlığım var. Evet seviyor ama bunu dile getirmiyor.
Bir diğer konu da aynı iş yerinde çalıştığım biri ile sohbet ede ede ( son zamanlarda sohbetimiz arttı) ne kadar çok ortak yönümüz olduğunu, iletişimimizin ne kadsr çok kuvvetli olduğunu fark ettik. Durum artık hoşlanmaya gidince ikimiz de böyle bir şeyin içinde bulunamayacağımızı söyleyip vedalaştık ve iş dışında asla iletişim kurmuyoruz. Fakat ben aklımdan çıkaramıyorum. Zaten boşanmayı düşünen ben, bir fe üstüne bu eklenince ne eşime ne kendime bunu yapamayacağımı düşünüp bir kaç gün içinde boşanmak isteyeceğimi söyleyeceğim. Tek korkum çocuğum. Ayrı evlere alışır mı ? Psikolojisi kötü etkilenir mi ? Ya da ben sonra pişman olur muyum ? Kafam o kadar bulanık ki..
Maddi olarak kaygım hiç yok. İyi bir maaşım ve yatırımım var.
Lütfen yargılamayın ve asla başıma gelmez demeyin. Ben dedim çünkü.
Pişman olursun. Eğer karşındaki evliyse o kesinlikle boşanmaz. Sende monoton giden evliliğinde heyecan ararken yuvanı yıktığınla kalırsın.Merhaba,
Konu uzun olabilir. Şimdiden özür dilerim.
8 yıllık evliyim ve bir çocuğumuz var.
Eşimle çok problemler yaşadık, çok kez boşanma noktasına kadar gelip sevdiğimiz için vazgeçtik. Çocuktan sonra iyice işin içinden çıkamaz hale geldik. Ani sinirleri ve bağırma huyu var. Aslında normalde çok iyi çok ilgili bir baba. Oyunlar oynar, öz bakımı ile ilgilenir. Ama sinirlenince çocuğa da çok kızıyor. Geçen dışarıda yemek yedirme savaşında yediremeyince ne .ok yiyorsan ye dedi 2.5 yaşındaki çocuğa.. Sonra çok özür diledi ama ben gerçekten çok soğudum.
Sürekli böyle çıkışları ve sonra özür dileyişleri var. Yakın bir zamanda çok sevdiğim bir arkadaşımı / kardeşimi kaybettim. Bir süredir de psikolojik tedavi görüyorum. Ama hiç destek olmuyor mesela. Bir dert anlatıyorum aman sende taktığın şeye bak diyor. İletişim hiç yok. Sevgi gösterme asla yok. Lohusayken bile ayaklarına kapanıp beni nolur sev diye ağlamışlığım var. Evet seviyor ama bunu dile getirmiyor.
Bir diğer konu da aynı iş yerinde çalıştığım biri ile sohbet ede ede ( son zamanlarda sohbetimiz arttı) ne kadar çok ortak yönümüz olduğunu, iletişimimizin ne kadsr çok kuvvetli olduğunu fark ettik. Durum artık hoşlanmaya gidince ikimiz de böyle bir şeyin içinde bulunamayacağımızı söyleyip vedalaştık ve iş dışında asla iletişim kurmuyoruz. Fakat ben aklımdan çıkaramıyorum. Zaten boşanmayı düşünen ben, bir fe üstüne bu eklenince ne eşime ne kendime bunu yapamayacağımı düşünüp bir kaç gün içinde boşanmak isteyeceğimi söyleyeceğim. Tek korkum çocuğum. Ayrı evlere alışır mı ? Psikolojisi kötü etkilenir mi ? Ya da ben sonra pişman olur muyum ? Kafam o kadar bulanık ki..
Maddi olarak kaygım hiç yok. İyi bir maaşım ve yatırımım var.
Lütfen yargılamayın ve asla başıma gelmez demeyin. Ben dedim çünkü.
bnm maddi gücüm olsa dakka durmam sevsen gönlün kaymaz kiBirini gantilemek ? Hiç düşündüğünüz gibi bir durum yok. Ben evliliğimi bitirip bi ilişki içine düşmeyeceğim. Ben eşime yaptığım haksızlıktan dolayı boşanmak istiyorum. Yani madem aklıma biri girebiliyor bu evliliği devam ettirmemem haksızlık olur düşüncesindeyim. Kimsenin kimseyi garantilediniz yok. Maddi manevi kendime yetebilecek biriyim
Keşke benim konuma da gelseydiniz, katılıyorumBen kendinle mücadeleni, eşini olumlu olumsuz anlatmanı ve girdiğin çelişkili duygu durumunu anladım.
evet yanlış okumuyorsun anladım.
buradakiler sosyal hayatta arkadaşım olsa allah muhafaza bir açığımı görmesinler derdim. ( bazılarını tenzih ederim)
bu kadar yargı dağıtmak nedir arkadaş.
evet evlilik sadakat birliğidir, anlaşmadır. sen o kişiye sadakat ile bağlı olmak zorundasın.
olamadın mı boşanırsın.
bu düz mantık.
düz mantığın işlemediği yerlerde amalar vardır. sebepler vardır. yine de kişiyi doğru olana yönlendirmek gibi bir niyet varsa yargılayarak yapamazsınız. benzer üsluplar aldatma meyilinde olan ya da aldatan her kadına yönelmiş. yahu kadın artık aldatmış. bu olay olmuş. bırakın müsaade edin de yargılamayı Allah yapsın. adliyeye sıçrarsa hakim yapsın.
kimsiniz yahu siz?
kadın soruyor. bu benim derdim diyor.
evet yapılan yanlış.
fakat kadın kadına diyor ki hem cinslerim bu benim derdim. çıkmazdayım. yargılamayın da bir destek verin.
batsın sizin desteğiniz.
Senin konundaki infial sonrada ben de linclenmistim tövbe tövbeKeşke benim konuma da gelseydiniz, katılıyorum
Ee nasıl gelicem, bilsem gelmez miyim?Keşke benim konuma da gelseydiniz, katılıyorum
Kapattım artıkEe nasıl gelicem, bilsem gelmez miyim?
Yıllardır burayı takip ederim. Eskiden ben de birkaç konu açmıştım.Kapattım artık
En mantikli ve guzel cevap sizinki olmuşBen kendinle mücadeleni, eşini olumlu olumsuz anlatmanı ve girdiğin çelişkili duygu durumunu anladım.
evet yanlış okumuyorsun anladım.
buradakiler sosyal hayatta arkadaşım olsa allah muhafaza bir açığımı görmesinler derdim. ( bazılarını tenzih ederim)
bu kadar yargı dağıtmak nedir arkadaş.
evet evlilik sadakat birliğidir, anlaşmadır. sen o kişiye sadakat ile bağlı olmak zorundasın.
olamadın mı boşanırsın.
bu düz mantık.
düz mantığın işlemediği yerlerde amalar vardır. sebepler vardır. yine de kişiyi doğru olana yönlendirmek gibi bir niyet varsa yargılayarak yapamazsınız. benzer üsluplar aldatma meyilinde olan ya da aldatan her kadına yönelmiş. yahu kadın artık aldatmış. bu olay olmuş. bırakın müsaade edin de yargılamayı Allah yapsın. adliyeye sıçrarsa hakim yapsın.
kimsiniz yahu siz?
kadın soruyor. bu benim derdim diyor.
evet yapılan yanlış.
fakat kadın kadına diyor ki hem cinslerim bu benim derdim. çıkmazdayım. yargılamayın da bir destek verin.
batsın sizin desteğiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?