Arkadaşlar ben eskiden insanlar laf soktu mu neden bana laf soktu ben hak etmiyorum ki ben ona hiç zararım olmadı ki falan diye düşünürdüm. ZAMANLA terapi in de etkisiyle anladım ki insanların laf sokma eleştirme kıyas ve sürekli kendilerini övmeleri aslında bu insanların mutsuz hazımsız ve kıskançlıktan mutlu olmayı kendi içinde becrememekten ve kendiyle barışık olmayan insan başkasına sarıp laf sokarak kendi egosunu tatmin etmek rahatlamak yani mutlu olmak için yaptığını o laf soktuğunda benim kendimi mutsuz yetersiz ve değersiz hissetmemin umurunda olmadığını sadece bencil ve egoist olduğu için yaptığını fark ettim. O zaman bende bu durum beni üzdüğünü çok kere söylediğim halde sonra bağırarak çağırarak söylediğim halde hiç bir işe yaramadığını kişi hala laf sokmaya devam ettiğini yani empati duygusunun 0 olduğunu fark ettim. O zaman benkendimi üzmek yerine ona bir cvp uygun yapıştırıp hayatıma odaklanmam gerektiğini fark ettim. Bir de ailem özellikle annem çocukluktan beri hiç bir sorumluluk vermediği için sorunlar karşısında benim adıma akıl yürütüp benim adıma çözüm ürettiği için ben başkalarına bağımlı fikir anlamında veya hayatımla ilgili hareket ederken öz güven sorunum olduğunu fark ettim. Sorumluluk almak istemeyen aldığında da sorun yaşadığında çözüm odaklı düşünen biri olmadığımı fark ettim. Daha doğrusu kendime ait bir düşüncem olmadığını fark ettim. Şimdi gelelim bundan sonra hayatımı yeniden düzenlemem lazım ama geç mi yaş geldi 33 e yine fikir almak için yazdım buraya ama hayata yeniden başlamak istiyorum yeni tecrübelerime nasıl plan yapsam acaba?