benim için dün akşam ÖLDÜN SEN. her şeyi yok ettim sana dair, içinde sen de dahil. meğer ne kadar aptalmışım! ben senin de orda acı çektiğini sanarak ayakta durmaya çalışırken sen hayatına ne de güzel devam ediyormuşsun. ne kadar mutlusun öyle.. yeni imajın hayırlı olsun. görünce inanamadım. dakikalarca baktım resmine. eskiden bir iz aradım, sana benzeyen bir parça. ama bulamadım. sanki bir yabancıya bakar gibi oldum. benim bıraktığım insan bebek kadar masum yüzlüydü,şimdi adeta bir zamparaya benzemişsin o top sakalınla.iğrendim.seni bu halinle tanımış olsaydım dönüp bakmazdım bile. insan tam 1 sene boyunca bir yalanın içinde yaşayabiliyormuş demek ki. sen benim masalım olamazsın. sen benim kahramanım da değilsin. SEN KOCA BİR YALANDAN İBARETMİŞSİN.ve biliyor musun, herşeyi parçaladım attım,hepsinin yerine yenisi gelir de ama tek bişeyin gelmeyecek, resimlerimizi sildim. onların benim için ne anlam ifade ettiğini biliyordun.artık resimler yok anılar da yok. kalbimden o pis varlığını çıkarıp yerine bir kaya parçası koydum. şimdi eminim seni beğenenler çoktur, kendine pek bir güvenin gelmiş, pek bir havalanmışsın. ama gülerim onlara! onlar bir yanılsamaya gelecekler. oysa ben o görüntünün altındaki her şeyi biliyorum. ben senin ruhunu ciğerini biliyorum. ve bir şey daha biliyorum: BENİM GİBİ OLMAYACAK.
şimdi var git yoluna, haydi yolun açık ola..