- 7 Mayıs 2010
- 3.377
- 1.268
- 173
Koskoca kampüsün önünde elinde çiçeklerle bekleyen, gelip geçenin dikkatle bakmasına rağmen duruşundan ödün vermeyen bir romantik!
Ve onu uzaktan görür görmez telefonla arayıp "hayatım yaaa, ben o çiçekleri okulun önünde alamam utanırım, sen şimdi yavaşça yürü ben arkandan gelirim otobüste verirsin" diyen bir odun!
Allah'ım biz nasıl hem bu kadar zıt hem de bu kadar birbirimize göre olabiliyoruz?
Yerim ben bizi yerimm
Çiçeklerimi ayrıca yerim
İyi ki varsın, seni karşıma çıkaran Rabbime şükürler olsun mutluluk sebebi sevdiceğimm!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?