bebiş sanırım sen boya yapan krizden ziyade, eskisi gibi sürekli kitap okuyan krizi çok seviyorsun gibi :26:
yanılıyor muyum? ama kitap okuyasım gelmiyor, zorluyorum kendimi
sanki sana söyleyecek çok şeyim varmış da söyleyemiyormuş gibiyim, aklıma da gelmiyor, sadece hissediyorum:26:
sabah moralim bozuldu. buzdolabında çok olan ve kötü olmaya yanaşan her şeyi ben mi tüketmek zorundayım? sen yemeyince benim de iştahım gidiyor ve çıkarmayı bile unutuyorum. bundan ben sorumluymuşum ve suçluymuşum gibi davrandığını düşünüyorum ve çok kırıldım. ki bunu çoğu kez yaptığını düşünüyorum. sinirimden tüm bir hafta salatalık ve biber yiyesim geliyor karşında
sen de sabah kuru üzümleri ve cevizleri misilleme yapmak için mi götürdün? bak sen onları tüketiyorsun ama ben de bunları tüketmeye çalışıyorum, kötü olmasınlar gibisinden.
ay ben çok mu kötüyüm
bunları okusan yüzün çok düşer eminim
ama bebiş ne yapayım düşüncelerimi duygularımı söylemeyeyim mi :26:
hakikaten belki de sen üzüldüğün için paylaşmakta kimi zaman zorlanıyorum
mükemmel bir ev hanımı değilim, olmaya çalışıyorum, farketmiyor musun