Sen sen 3 milyar 750 milyar milyon gündir karşıma çıkmamışsın bugünü mü buldun la? Ergenliğimin o bol egolu günlerinde tanışmıştık. Sonra sen beni fazla çocuksu buldun başlamadan bitti falan. Ben yıllarca fakir ama egolu halimle plan yaptım. "Gün gelecek, karşına serpilmiş gelişmiş bir kadın çıkacak. İşte o gün her şey için çok geç olacak maralım" diye diye paraladım kendimi. Hoş son birkaç yıldır aklıma bile gelmedin de bugünü mü buldun la?
Sabah uyanmışım. Ağzımdan akan sıvılar çenemde hoş desenler oluşturmuş. Geceden çok mutsuz uyuduğumdan aklıma ilk olarak tütün gelmiş. Validem evdeki tüm tütünü tüketip ben uyurken gittiği için beynimin iki lobu sürtünmekten alev almış. Yüzümü bile yıkamadan bakkala gidip tütün temin etmek istemişim. Aceleden iki farklı çorap giymişim. Botlarımın içine sıkıştırmaya çalıştığım pijamanın tek paçası isyan etmiş, öyle hovarda, öyle çapkınca fırlamış dışarı. Zayıf zamanlarımda satın aldığım paltonun göğüs hizasındaki düğmesi açık kalmış. Adeta dipsiz bir kuyu olmuş, içinde bol miktarda kilo barındıran. Kovayı salsan löp löp et gelecek kısmetine. Hastalıktan kırılan bünyem pazar gününün de etkisiyle salına salına ilerlemekte. O sırada kaşınan burnumu serçe parmağımla hırpalarken "ehe ehe şimdi biri görse burnumu karıştırıyorum sancek eheiei" diye ebleh ebleh sırıtırken mi çıktın karşıma bre densiz?
Bari düğmelerim kapansaydı! Neyse ya ben bir şey demiyorum peki.