Senden nefret ediyorum,aslında kendimden nefret ediyorum. Sana haketmediğin o devasa değeri verdiğim için...Sen entel dantel süsünün altında koskoca bir süzme salak, dindar ahlaklı kisvesi altında ahlaksızın önde gideni, kafasını yüz bezle örtse bile dindarlığı kendini kurtarmayacak, kalbinin çirkinliği çirkin yüzünden ve bakışlarından belli olan, çok uyduruk bir insansın. Hayatımda gördüğüm en ikiyüzlü ve yalancı kişinin bir dindar çıkması ise benim için en büyük öfke kaynağı.Bir de kafamı birsürü dindarlık vaazlarıyla şişirdin...Senin seviyene indim seni dinlemek için,bana yazık!
Dedim ya kendimden nefret ediyorum en çok, sen gibi uyduruk bir insana harcadığım zaman,verdiğim değer öyle komik geliyor ki gözüme şimdi...
Hayat hakkında bir b.k bilmeden oturduğun yerde dik dik laf yumurtlamak kolay tabi değil mi?Muhallebi çocuğu, aile kızı,entel özentisi.Benim gibiler bilir hayatı,benim gibiler.Ama işte en çok da benim gibiler üzülür,çünkü insan olmaya azmetmişiz bir kere...