Nasılsın bebeğim, mutlu musun? Gülümsüyorsun, iyisin. Kilo almışsın, iyi bakıyor sanırım sevgilin sana... Mutlusun evet.
Ne çabukta geçti 1,5 ay değil mi? Ne garip sana karşı hiç öfkem yok şimdi. O yanağındaki minik gamzen aklıma geldiğinde boğazımda bi yumrusun sadece... İnce bir sızı... Ne o üzerime maloz yığını gibi bıraktığın sözlerin, ne ettiğin küfürler, ne kavgalarımız, ne çarpılıp tekmelenen kapılar, ne gidişler, hiçbiri hiçbiri senin hayatında bir su damlası kadar yerimin olmayışından daha fazla acıtmıyor canımı. Ben hiç olmamışım gibi eski sevgiline dönmen kadar yaralamıyor. Biri bıçağı kalbime saplayıp, döndürüyor döndürüyor... Ellerim kadar küçük kalbimin canına okuyor. Üşüyor yüreğim, çok üşüyor. En kötüsü de tüm bedenim seni özlüyor...
İşin özü; facedeki yeni resmini görünce karnıma tekmeler yedim. Dayak yemiş gibi bi ağırlık çöktü üstüme. Zaten b.ka sarmıştı hayatım, şimdi iyice battım. Bak, sözlerim bile bitti. Sen gülümsüyorsun hala, peki...