Beni kontrol altına almaya çalışma artık, ne senin ne kimsenin canının isteğine göre davranamam. Ağzımdan çıkanlar senin istediğin gibi olamaz, senin istediğin şeylere ilgi duyamam. Ben yeterince kendimi biliyorum, çocuk değilim.
Sen istemiyorsun diye insanlarla konuşmayı kesemem, sen istediğinde görüşemem, sen istediğin zamanlar telefonla uğraşamam sadece(maalesef bazı şeyler de beni mecbur bırakıyorsun yine de, büyük olay çıkacağı ve çoook canım sıkılacağı için). Benimle uğraşmayı bırak artık. Yeni nesilinizin psikolojisini sağlam bırakın bari!
Hem kendi başımın çaresine bakayım istiyor hem hala otorite kullanmaya çalışıyorsun.
Aynı zamanda başkalarına karşı da sürekli beni suçlu çıkarıyorsun, canın nasıl istiyorsa öyle algılıyorsun her şeyi.
Ben gerçeklerden bahsederim, ben olandan bahsederim, kendimden bahsederim, sadece düşüncemi söylerim altında bir şey olmaksızın. Ama sen her şeyi suçlu psikolojisiyle üstüne alınıyorsun, üstünde düşünmüyorsun direkt kötü algılıyorsun, sürekli seni yeriyoruz sürekli seni suçluyoruz sürekli imada bulunuyoruz sana göre. Ve ortada bir şey yokken karşı saldırıya geçiyorsun.
Daha bencil mi davranmam gerek, bilmiyorum ben çok yoruldum!