Bazen çok kötü şeyler yaşarsın. Herkes her şey aralarında anlaşma yapmış gibi art arda üzer seni. Önce şaşırırsın, yaşadıkların dank eder kafana, bunlar benim başıma geldi mi der acını yaşarsın.. Ağlarsın, canın çıkana kadar hem de.. Sonra kırıldığını fark edersin, çekilirsin köşene geçmesini beklersin. Zaman yarana merhem olur, dua sürersin yarana daha da iyi gelir, günden güne unutmaya başlarsın daha az yakar canını.. Silkelenirsin, kendine gelirsin, dimdik durursun o insanlara inat.. Sonra biri gelir bu farklı dersin! Seni düşünür, önemser, ilgilenir, sıcaklığını kilometrelere rağmen hissettirir, kimseye-kendine bile- güvenmediğin kadar güvenirsin ona..
Sonra o da s.çar hayatının içine, hayatta yapmaz dediklerini yapar, hayatta söylemez dediklerini söyler.
Sonra anlarsın ki; bu hayatta her önüne gelene değer verip iyice tanımadan etmeden güvenirsen yaşadıkların sana müstahak..