İşkence yaşatıyorsun insana..
Başım(ız)a bir şey gelse "hah gördün mü" deyip içinden de bir yandan "haklıydım işte" diye güleceksin biliyorum.
Yıllardır çok şükür ki getirtemedin bir şey negatifliğinle, kendi boyutuna getirtemedin beni çünkü.
Bir şey olsa bile bir suçlu mu olmalı illa? İlla biri suçlanmalı mı?
Kimse mükemmel değil. Tahammülsüzsün, hem de fazlasıyla.
Ve suçlu psikolojisindesin hep, hep bir şüphe hep bir korku.
Ben de insanım ama ya.
Yok diyorum değil diyorum anlamıyorsun inanmıyorsun hiç bir şeye.
Hadi öyle diyelim, bir insan hiç mi hata yapmaz hayatında.
Ben her şeyi bilmek zorunda da değilim. Kimse değil.
En iyi bildiğin işte sorun çıksa suçlasak seni ne tepkiler verirdin biliyorum ben.
Bilgisayar okumasam bilgisayar kullanmayacak mıydık, sorun yaşamayacak mıydık ya da gencim diye bilmek zorunda mı olacaktım?
Adı üstünde "hata" bilmeden istemeden yapılan şeyler, kim ister ki yapmayı?
Put gibi yaşayalım madem hiç bir şey yapmayalım. Başımıza gök taşı düşse napcaz, bizim suçumuz mu?
Sen her şeyden kork dokunma öğrenme ya da öğrenmeni geciktir ama abartmalarına beni alet etme, suçlu çıkarma, suçlu arama. Sinirini hıncını çıkarma kimseden.
Ne istiyorsun benden? Cidden çok yoruldum, gerçekten.
Bilmiyorum kim travma yaşattı sana böyle ya da kendin mi oldun, psikolog falan da istemiyorsun çünkü sen doğrusun, ama çok yoruyorsun...