Çok sıkıldım, günlerdir evde yoksun.
Tamam çalışıyorsun, ne diyebilirim ki... Ama sabrım taşıyor. Ben seni özlüyorum.
Üç beş dakikalık muhabbetlerle idare edemiyorum. Eski canlılığın kalmadı, eve geliyorsun, uyuyorsun, uyanıyorsun, işe gidiyorsun... Kendi sağlığın o aptal işten daha önemli.
Özlemim yüzünden hem sana hem kendime zarar vermekten korkuyorum. Sabrım kalmadı, neye sabredeyim ki elin işinde çalışıyorsun, mesai parası için çalışıyorsun, garantin yok, nesine sabredeyim bunun. Çok doluyum ya çokkk. Üç beş kuruş fazla kazanacaksın diye ben neler çekiyorum evde.