Anne derdin ne benimle..
Niye uğraşıyorsun, niye kızmak için bahane arıyorsun..
Niye her lafımı kötü anlamaya meyillisin..
Kendi paramı kazanıyorum ya şimdi başka bir yerden vurmaya kalkıyorsun..
Fazla harcama müsrif olma diye kızarsın bi, harcamasam dikkat etsem bir şeylerin ucuzunu bulsam bu sefer pinti dersin..
Gerekiyorsa vereceğim ama bulursam uygun ve güzelini elbette dikkat edeceğim, normali bu.
Ağzımı açmadığım halde iyi ki bir şey almamışsın bana diyorsun, ben sana bir şey mi dedim, sen söylüyorsun bana durduk yere, söylemediğim şeyi söylemişim gibi kurup suçluyorsun.. Kendin söylüyor kendin olmayan söylenmeyen şeyi duyuyorsun bu nasıl bir şey anne? Ben vermiyor muyum, alın diyorum yok, alayım sana diyorum yok, ben tek alsam beğenmeyeceksin boşa gidecek. Çok ilginçsin.. Bir şeyleri başa kakan biri varsa o sensin anne. Ağzımı açmıyorum bir şey ima etmiyorum ama sen nereden bulup çıkarıyorsun bu lafları, alakasız konulardan...
Anne Allah aşkına beni kırmak için mi varsın, niye bu çaba?
Yapmadığım bir şey için suçluyorsun ama gerçekten işim gücüm oturunca o normalde olmayan düşünceyi bana kurdurtup beni kaçırtacaksın...
Ama sonra da biliyorum bak gördün mü zaten böyle yapacağın belliydi dersin bundan da eminim, anlama gibi bir çaban yok... Yokk...
Bunaltıyorsun beni.