Sen burayı hiç okumayacaksın.
Sen böyle yerleri okumazsın ki zaten.
Tut ki okudun, bunun senin için yazıldığı aklının ucundan bile geçmez.
Bi de benim burada yazdığımı duysan...
Hayatta inanmazsın.
Gerçi inanmasan daha iyi. Aksi halde nasıl kurtulurum dilinden.
Kahkahalarını hayal edebiliyorum, dayanamam ben de gülerim sonunda seninle. Zaten sonunda hep alırsın gönlümü.
Yani alırdın.
Neyse, ne diyecektim ben?
Özür dilerim. Çok çok çok çok... çok özür dilerim.
Pişmanım demiyorum, gerçekten değilim. Şimdi olsa her şeyi farklı da yapmazdım, ne yaptıysam aynısını yapardım.
Ben yanlış bi şey yapmadım, sen de yapmadın.
Peki sonu neden bu kadar boktan bi yere çıktı?
Öyle bi durum düşün ki özür dilemek yanlış, hataları telafi etmeye çalışmak hataların kendisinden daha kötü. Hata da yok ya ortada neyse.
Öyle işte, özür dilerim.