Evet iyisin çok iyisin hatta. Ama biz birbirimize göre değiliz ki. Üzeriz, kırarız birbirimizi. Yapamayız birlikte.
Keşke bu kadar farklı olmasaydık, keşke hayata aynı yerden bakabilseydik. Belki o zaman evet derdim sana. Belki o zaman şans verirdim ikimize ama şimdi.. şimdi evet diyemiyorum. Şimdi sadece sessiz kalıyorum.
Allah'ım inşallah her şeyin en güzelini versin sana, en hayırlısını, istediğin gibisini versin.
Bu günden sonra anladım ki kimseye güvenmeyeceksin .
Ben sana çok güvendim kardeşim dedim tek dostum dedim yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi .
Meğer sen bana ne kadar çok zarar vermişsin beni olmadığım bi hale çevirmişsin .
Aslında bu sayede çok şey öğrendim kimseye güvenmem , inanmam artık mesafemi koyarım .
Bana yaşadıklarım büyük ders oldu belki de olgunlaşmamı sağlayacak daha çok .
Neyse....
Hani birbirinizin yüzüne canımmmm diyorsunuz ya.. Birbirinize arkanıza döner dönmez Canın çıksına dönüyor o.
Olurda Vicdan azabı çekerseniz diye söyleyeyim dedim, ikiniz de aynısını yapıyorsunuz :)
Ben mi ne yapıyorum? İki yüzlülüğünüzü gülümseyerek izliyorum.
Çok garipsin, ve ikiyüzlüsün. Evet aslında seni bir gram bile sevmıyorum.
Çünkü içimde sevgi bırakmadın.. Yaptığım onca iyiliğe hep nankörlüğün ile karşılık verdin!
Yazık gerçekten, sen ve senin gibiler yüzünden "dostluk" diye bir şeyin hiç olmadığını düşünüyorum artık.
Keşke bunları yüzüne de söyleyebilseydim ama dur, sen o zamanda konuyu değiştirip gülerdin falan.
Hiç çekemem..
Bundan sonra herkes ederi kadar. Bir daha gelip benden bir şey istersin.. Ama yok artık kullandırmayacağım kendimi.
Bu sondu.
Ohh ne güzeeel evlilik arefesinde olduğumuz halde sürekli kavga etmek, birbirimizi kırmak, küs kalmak ne hoş yarabbim. Ne kadar da eğleniyorum oysakiiii.......