Fedakarlik

Her şeyi anladım da şu Almanya sevdanızı anlamadım. Öyle çok süper bir hayat standartınız olduğunu hiç sanmıyorum. Ben gittim bu Berline b.k gibiydi, evler eski püskü, sokaklar köpek b.ku, zenci arap göçmenler hippiler sorumsuz yaşayan tipler... Kocanız da orda gördüğüm kendini 20yaşında sanan 40lık işsiz güçsüz sorumsuz tiplere tam da benziyor. Bilmiyorum farkıda mısınız ama toplumun en alt tabakası olan sosyal yardımla geçinen göçmen sınıfındansınız şu anda. Almanyayı kaybedersem çıldırcam yazmışsınız neyine çıldırıyorsunuz çözemedim sanki çok süper bir hayat standartını mı kaybediceksiniz? İstanbulda eminim adam yerine konduğunuz bir çevredensinizdir eee anlamadım adam yerine konmamak mı hoşunuza gidiyor ki çıldırıyorsunuz?
 
Berlin avrupaya giris icin ilk start noktamiz. Is bulup yer degistiricez, tum almanyaya acigiz. Berlin sadece bir ilk adim noktasi.
Devlet yardimi olayina gelince....issizken bu cok normal, is bulunca otomatik olarak bu girdaptan cikiyorsunuz. Avantajli olan yonleri, sizi bedava olarak dil kursuna gonderiyor, is basvurulariniz icin ucretsiz kocluk hizmeti sagliyor. Kisaca akillica hareket edip devletin imkanlarini kullanabilme avantajiniz oluyor. Yoksa devlet sirtindan gecinme amaci tasiyanlarla ayni amaci tasimiyorum.
Yirtindigim nokta, turkiyeden binlerce kisi burada oturum alabilmek icin yirtiniyor ve ben buradayim, ellerimle oturumu geri vermek delilik gibi geliyor.
Ama tabi yine yuzumden dolayi esime bagimli olma durumu da var.
Ve yine o takik oldugum phd var.
Kisaca, delir delirebildigince....
 

Ablacım şu yazdığın ilk cümlelere sen inanıyor musun? Eşin iş mi bulacak? Adam iş aramıyor ki halinden memnun, derdi çalışmak değil ki. Sosyal yardıma tabi kç karşı değilim. Ama eşin sosyal yardımı geçinme biçimi olarak görüyor ya, o bana çok ters.
 
Dalga gecmiyorum. Yorumlarin yarisi kal yurtdisinda daha ne istiyorsun, diger yarisi don doktorana.
Corba oldum, zaten perisan durumdayim iyice corba oldum

Bende kalın demiştim ama dayak yediğinizden bahsetmemiştiniz o konuda. Tek diyeceğim: deli misiniz? Size şiddet uygulayan biri için nasıl fedakarlık yapabilirsiniz ,kendinizi nasıl feda edersiniz? bu herşeyi değiştirir.
 
Siz olsaniz, kazadan once cok guzel bir kadinsiniz, ve sonra yamuk biri. Bosanmak cok mu kolay bu durumda? Allahin tam bir sopasi, ve Allahin bir imtihani bu bana

O kazadan sonra hiç olmayabilirdiniz de ...
Bi de bu taraftan bakmaya çalışın .
Bu size verilmiş bir ikinci şans olabilir
 
Yok yok, ancak ben is bulursam yardimdan cikariz, "sen ise girersen, belki ben de biraz daha fazla calisirim" diyor.
 
Dayagi asla hafife almak icin demiyorum. Ancak burada sizleri ayni konuyu onlarca defa acarak nasil delirttiysem, onu ne kadar delirtmis oldugumu siz dusunun....benimki gibi beyin ameliyati gecirenlerin, karakterlerinde inanilmaz bozulmalar oluyormus, ve bu yillarca surebiliyormus. Sinirlerim her daim havadaydi ve devamli soylenen, bagirip cagiran birine donustum, e tabi onu da delirttim, dedigim gibi tokadi asla hafife almiyorum ancak ne kadar tahrik ettigimi anlayin diye anlattim. Benden sonra psikolojik tedavi olmus, ge en haftalarda cidden saglam tartisma yasadik, eskisi gibi olsa tokadi basardi, simdi sadece oda degistirdi, kisaca tedavi olmus. Tekrar diyorum, dayagi asla kucumsemiyorum ancak yaptigim tahrik de kucumsenecek gibi degilmis, ben de bunu sakinlesince farkettim
 
doğru söze ne denirrr
 
ben dede beyin tümörü var yaza doğru ameliyat olacağım körlük riskim ölüm riskim var ama hayata bağlıyım mutluyum.burda her gün konu açıp kendime acımıyorum.sizin sorununuz içinde bulunduğunuz durum değil .hangi ortamda olursanız olun asla mutlu olamazsınız artık iyice emin oldum
 
Allah size de acil sifa versin.
 
kendinize değer verin diye biraz acımazsızca yazıyorum.silkinin diye .ne kadınlar var çirkin eğitimsiz parasız ama mutlu azimli neler gördüm ben.kariyere güzelliğe takıntılı kalmayın ha biraz da kader e inanın.demek ki yaşamam gereken hayat şu an buymuş bu şartlarda da mutlu olmalıyım çünkü nefes alıyorum o bile yeter diyin.yani bir yerden başlayın artık ayağa kalkmaya dibe vurmuşsunuz zaten tek gereken ayağınızı hızla yere vurup tekrar yüzeye çıkmak
 
Sen esin icin bir fedakarlik yapmiyorsun ki. Anlattiklarinda, seceneklerinde esin hep figuran gibi. Bosanmamanin iki nedeni var bence: biri yuzundeki durum yuzunden baskasini bulamam yalniz kalirim korkusu, Ikincisi almanyada oturum hakki saglamasi. Hayir böyle degil esime cok asigim, o yuzden ondan asla ayrilamam diyebiliyo musun?
 
Siz ne zaman kendinizi dünyanın en cefakar en fedakar insanı olarak görmeyi bırakacak sınız?
Ben eşim için okadar değiştirdim ki hayatımı, ee? Seçimler, hayatlar.
Kötü yorum yapmayı sevmiyorum ama lütfen bir psikoloğa gidin ya.
Ay rumuzun bile içimi karartıyor vallahi.
 
Bosanma safhasindayken esimi seviyorum diye agliyordum, cok seviyorum geri istiyorum, ama dedigim gibi istiyorumun altinda yatan sebepler sadece yuzum vecalmanya degil, birlikte paylastiklarimizdi da ayrica....
Ama cok asigim diyemem, zira ask yerini coktan sevgiye birakti, ask ilk zamanlardi.
 
Psikologa cok uzunnsure gittim bosanma donemimde, "sevmiyorsun" deyip durdu belki burada anlatmadiklarimdan dolayi bilmiyorsunuz ama ben evlenirken dahil tum yadantimi onun icin degistiren kararlar alarak yaptim, tek tarafli hem de. Ve bosanmaktan vazgecip tekrar onunla barisinca, tum ailem benibevlatliktan reddetti, bunu gozevalmak es icin yapilan fedakarlik degil de medir? Tum esyalarimla evden atildim, evlatliktan reddedildim, bunu hafife alabilir misiniz? Tamam annem babam beni affetti ama erkek kardesim benimle konusmayacak. O kadar agir seyler yasadim tekrar baristim diye. Siz benim cikmazda oldugumu gormuyor musunuz? Ne kadar karman corman durumdayim, ne kadar yardima ihtiyacim var halbu ki....
Gittigim psikolog, pardon paikolog degil, aile danismani, esimle resmimizi gorup "enerjiniz tutmuyor, siz farkli kisilersiniz" diyordu. E nasil yani resimden nasil anliyorsunuz dedigimde "benim uzmanlik alanim enerji ben anlarim" diyordu. Anneme "beni buna goturme yahu" dedikce "sus otur gideveksin" dedi ve aylarca gittim, tum biriktirdiklerimi verdik ona seans ucreti olarak. Nildu? Esimi unutturamadi, hem gaza getirio icimde uhde kalan doktoraya baslamama vesile oldu, bir yandan da esimi unutturamadi.
 

Ailenize bu kadar yansıtırsanız olacağı bu.
Tamam da bu seçim sizin seçiminiz. Seviyorsunuz ve döndünüz, sadece eşiniz değil kendiniz için. Bunu burnunuzdan getirmek zorunda mısınız? Hem kendinizin hem eşinizin? İtiraf edin, bütün seçimlerinizde önce kendinizi düşündünüz. Bu yüzden fedakarlık naraları atmanıza gerek yok.

Psikatristte gitmelisiniz, aile danışmanını falan boşverin.

Bir oturun düşünün; ben nasıl mutlu olurum? Nerede yaşarsam huzurlu olurum? Eşimi seviyor muyum? Ailemle yaşamak istiyor muyum?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…