- 12 Haziran 2022
- 156
- 283
- 18
Geçmiş olsun.Kırık ayakla çocuğun peşine nasıl dolaşıyorsunuz o kısmı anlamadım?"Aşırı derecede mecbur kaldığım için geldim"diyorsunuz?Tek başınıza nasıl yapacaksınız??
Geçmiş olsun.Kırık ayakla çocuğun peşine nasıl dolaşıyorsunuz o kısmı anlamadım?"Aşırı derecede mecbur kaldığım için geldim"diyorsunuz?Tek başınıza nasıl yapacaksınız??Herkese selam. Uzatmadan konuya gireyim.
18 Haziran'da yani 15 gün önce ayağımı kırdım. 2 yaşında bir bebeğim var. Tek başıma bakamayacağım için önce annem ve babam yardıma geldi. Geçtiğimiz perşembe günü de annemin işi olduğu için onlarla beraber aile evime geldim.
Şimdi sorun şu. Ben bakamayacağım diye buraya geldik ama burada da çoğu zaman ben bakmak zorunda kalıyorum. Annemin gün içleri bazı işleri olduğu için günün çoğunda evde olmuyor. Bayrama kadar da böyle devam edecek. Babam evde ama bir yere kadar bakıyor. Çoğu zaman ben çocuğun peşinden koşmak zorunda kalıyorum. Babam genelde başka bir şeyle ilgilenip çocuğu unutuyor. Erkek kardeşim var 24 yaşında, o hele hiç yardımcı olmuyor. 5 dakika baksa 6. Dakika telefona kitleniyor.
Kısacası aile evine gelmemin bana faydadan çok zararı oluyor. Sonuçta aktif bir şekilde bebek yaşamadığı için ev de bebeğe çok uygun değil. Sürekli bir şeyler oluyor az çok tahmin edersiniz.
Ben kendi evime dönmek istiyorum. Evet tek başıma zor olacaktır. Sonuçta eşim çalışıyor, her zaman yardımcı olamaz. Ama en azından kendi düzenimizde olacağız. Ev bebeğe aşırı derecede uygun hale geldiği için sğrekli peşinden koşmam da gerekmeyecek. Buradakinden daha çok bile dinlenebilirim bence.
Sizce çok mu saçma düşünüyorum. Evime dönmek için kendimi mi kandırıyorum acaba? Çünkü gelmeyi hiç istemiyorum. Aşırı derecede mecbur kaldığım için geldim.
Bir de esas sorun şu. Eşim bizi almaya gelecek. Normalde ay sonu alacaktı. Ama şimdi dönmek istiyorum desem illaki neden sorgulayacak. Ve bana bakmıyorlar, kimse benimle ve çocukla ilgilenmiyor demek istemiyorum. Daha önce ailelerimize falan küstük, ortalık yeni toparlandı diyebilirim. Bizimle ilgilenmediklerini öğrenince illaki bozulacaktır. Sizce ne yapmalıyım? Bana bir yol gösterin lütfen.
Aynen bu. Ellerinden geleni yapıyorlar ama alışmışım kendi düzenime evime.Ayy yokk anan baban da olsa herkes de etrafında koşsa insanın evi gibisi yokkk diye girerdim ben konuya.
Eşimle tabiki rahat konuşabiliyorum ama basit bahanelerin şu an bir geçerliliği yok. Bakıma ihtiyacım olduğu için geldim. Ve evimi özledim, çocuk durmuyo vs bahanelerimi sağlamayacağına eminim. Çünkü gelmeden önce de gelmemek için çok direndim. Her zamanki halim diye düşünüp iyileşene kadar kalmamı istiyor. Temelde mantıklı ama burda düzen o şekilde değil maalesef. Gelip alması için geçerli bir sebep değil yani. Gerçekleri de söylemek istemiyorum. Sonuçta ailem.Evimi ozledin deyin. Bunda birsey yok ki. Yaga da batırsalar insanin kendi evi deyin. Kendi duzenimiz cocuk icin daha uygun deyin. Annemler yoruluyor, bu da beni uzuyor, kendimi onlari yoruyorum diye huzursuz hissediyirum, yuk oldum diye dusunuyorum deyin. Insan esiyle rahat konusamaz mi?
Şükür ağrım yok. Diz kapağıma kadar alçıda. Topuk kısmıyla alakalı bir sorunum da olmadığı için alçının topuğuna basarak çok rahat olmasada yürüyebiliyorum.Geçmiş olsun.Kırık ayakla çocuğun peşine nasıl dolaşıyorsunuz o kısmı anlamadım?"Aşırı derecede mecbur kaldığım için geldim"diyorsunuz?Tek başınıza nasıl yapacaksınız??
Sizi anliyorum ama aklima da baska bir sebep gelmiyor.Eşimle tabiki rahat konuşabiliyorum ama basit bahanelerin şu an bir geçerliliği yok. Bakıma ihtiyacım olduğu için geldim. Ve evimi özledim, çocuk durmuyo vs bahanelerimi sağlamayacağına eminim. Çünkü gelmeden önce de gelmemek için çok direndim. Her zamanki halim diye düşünüp iyileşene kadar kalmamı istiyor. Temelde mantıklı ama burda düzen o şekilde değil maalesef. Gelip alması için geçerli bir sebep değil yani. Gerçekleri de söylemek istemiyorum. Sonuçta ailem.
İşin sonunda gerçeği söylemek zorunda kalacağım galiba. Konuştum eşimle bizi en erken ne zaman alabileceğini sordum. Dur daha bismiallah yeni gittin dedi, güldü falan makaraya vurdu. Dedim zor oluyor burda çocukla tedirgin oluyorum dedim. Bakarız modunda. Düşündüğüm gibi pek sallamadı.Sizi anliyorum ama aklima da baska bir sebep gelmiyor.
Çok teşekkür ederim. Paçayı ve kemik suyunu çok söyleyen oldu. Kemik suyu neyse de paçayı içmem mümkün değilBu arada gecmis olsun. Bir an once iyilesmenizi dilerim.
Bir de paça suyu kırık icin iyi gelir derler.
Anlasilan sen ozlememissin bizi deseydinizİşin sonunda gerçeği söylemek zorunda kalacağım galiba. Konuştum eşimle bizi en erken ne zaman alabileceğini sordum. Dur daha bismiallah yeni gittin dedi, güldü falan makaraya vurdu. Dedim zor oluyor burda çocukla tedirgin oluyorum dedim. Bakarız modunda. Düşündüğüm gibi pek sallamadı.
İşte o birkaç gün nasıl geçer onu bilmiyorum. Üstğnde konuşmuyorum ama ailemin bu tutumu çok zoruma gidiyor. Bir tane torunları ve pandemi vs sebeplerle sayılı gördüler. Evet normalden kat kat hareketli bir çocuk. Bakması falan kolay değil ama yine de torunları. Kendileri ısrar ettiler götürücez de götürücez diye. Şimdi böyle ilgisiz alakasız kalınca çok bozuluyorum.Anlasilan sen ozlememissin bizi deseydiniz. Bir kac gun daha idare edin. Sonra yine bir aradiginda ne zaman alacaksin bizi deyin.
Bozulmayin, uzulmeyin. Belli bir yastan sonra cocuk bakimi zor geliyor da olabilir. Iki hafta once annem ameliyat oldu benim de meniskusten. Ona bakmak icin gittim ben de. Bir hafta kaldim. Sonra ablam geldi ben evime dondum. Ama bir yastan sonra hele de insan kendine bir duzen kurunca cocuklugunu gecirdigi o baba evinde bile yapamiyor, ben de ablamin gelecegi gunu saydim, evimi ozledim. Ev ev ustunde olmuyor diyorlar ya, hakikaten olmuyor. Insan kendi duzenini ariyor. Annem bir de benim biraz zor bir insan. Baba evinde bile misafir gibi hissediyorsun. Azicik daha sabır. Elbet yuvaniza doneceksiniz. Bir iki gun sonra esinize yine ayni seyi soylerseniz gelip alacaktir sizi.İşte o birkaç gün nasıl geçer onu bilmiyorum. Üstğnde konuşmuyorum ama ailemin bu tutumu çok zoruma gidiyor. Bir tane torunları ve pandemi vs sebeplerle sayılı gördüler. Evet normalden kat kat hareketli bir çocuk. Bakması falan kolay değil ama yine de torunları. Kendileri ısrar ettiler götürücez de götürücez diye. Şimdi böyle ilgisiz alakasız kalınca çok bozuluyorum.
Yasa çok tatlısınız, çok sevdim bu fikriBu sefer buldummm eşinizi arayin eve gitmem lazim birsey yapmayı unuttum diyin taviz vermeyin sorarsa unuttum yapmam lazım diyin.gelir alirsa eve vardiginizda boynuna sarilin evdeyken sana sarilmayi unuttum diyin gecin köşenizeona küçük sürprizler yapın böyle
Çok teşekkür ederim yorumunuz ve yönlendirmeniz için. İyi geldi gerçekten.Bozulmayin, uzulmeyin. Belli bir yastan sonra cocuk bakimi zor geliyor da olabilir. Iki hafta once annem ameliyat oldu benim de meniskusten. Ona bakmak icin gittim ben de. Bir hafta kaldim. Sonra ablam geldi ben evime dondum. Ama bir yastan sonra hele de insan kendine bir duzen kurunca cocuklugunu gecirdigi o baba evinde bile yapamiyor, ben de ablamin gelecegi gunu saydim, evimi ozledim. Ev ev ustunde olmuyor diyorlar ya, hakikaten olmuyor. Insan kendi duzenini ariyor. Annem bir de benim biraz zor bir insan. Baba evinde bile misafir gibi hissediyorsun. Azicik daha sabır. Elbet yuvaniza doneceksiniz. Bir iki gun sonra esinize yine ayni seyi soylerseniz gelip alacaktir sizi.
Normal bir durumda olsak evim sonuçta bahaneyi geçtim, kendim çıkar giderim. Ama bakıma ihtiyacım olduğu için burda kalmama karar vermiştik 1 ay kadar. Şimdi kaldırıp evimi özledim gel beni al demem baya garip olacaktır.Dönmek istiyorum, evimi kendi duzenimi ozledim deyin. Bahane uydurmak zorunda misiniz illa ki?
Benzer şeyleri yaşayan bir hemcinsinden selamlar.. ne zaman çok bunaldım az memlekete gideyim deyip gitsem, ister kendi evimizde ister kv evinde bulunayım hiçbir zaman dinlenemem. Kimse demez ki sen yat ben yaptırdım kahvaltısını… ya da öğle yemeğini yediriyorum vakti geldi mi… hele benim anne babamın bir de yüreği daralıyor yani o derece.elalemin büyükleri nasıl yıllarca torun bakıyor valla maaşallah onlara. bu sebeplerden bir süre sonra gitmek istemeyecksin anne evine onları çağırır duruma geleceksin. Çünkü kendi evinde olmak en rahatı. O yüzden bahane falan arama. Dinlendim çok iyiyim, devamını evimde halledebilirim deHerkese selam. Uzatmadan konuya gireyim.
18 Haziran'da yani 15 gün önce ayağımı kırdım. 2 yaşında bir bebeğim var. Tek başıma bakamayacağım için önce annem ve babam yardıma geldi. Geçtiğimiz perşembe günü de annemin işi olduğu için onlarla beraber aile evime geldim.
Şimdi sorun şu. Ben bakamayacağım diye buraya geldik ama burada da çoğu zaman ben bakmak zorunda kalıyorum. Annemin gün içleri bazı işleri olduğu için günün çoğunda evde olmuyor. Bayrama kadar da böyle devam edecek. Babam evde ama bir yere kadar bakıyor. Çoğu zaman ben çocuğun peşinden koşmak zorunda kalıyorum. Babam genelde başka bir şeyle ilgilenip çocuğu unutuyor. Erkek kardeşim var 24 yaşında, o hele hiç yardımcı olmuyor. 5 dakika baksa 6. Dakika telefona kitleniyor.
Kısacası aile evine gelmemin bana faydadan çok zararı oluyor. Sonuçta aktif bir şekilde bebek yaşamadığı için ev de bebeğe çok uygun değil. Sürekli bir şeyler oluyor az çok tahmin edersiniz.
Ben kendi evime dönmek istiyorum. Evet tek başıma zor olacaktır. Sonuçta eşim çalışıyor, her zaman yardımcı olamaz. Ama en azından kendi düzenimizde olacağız. Ev bebeğe aşırı derecede uygun hale geldiği için sğrekli peşinden koşmam da gerekmeyecek. Buradakinden daha çok bile dinlenebilirim bence.
Sizce çok mu saçma düşünüyorum. Evime dönmek için kendimi mi kandırıyorum acaba? Çünkü gelmeyi hiç istemiyorum. Aşırı derecede mecbur kaldığım için geldim.
Bir de esas sorun şu. Eşim bizi almaya gelecek. Normalde ay sonu alacaktı. Ama şimdi dönmek istiyorum desem illaki neden sorgulayacak. Ve bana bakmıyorlar, kimse benimle ve çocukla ilgilenmiyor demek istemiyorum. Daha önce ailelerimize falan küstük, ortalık yeni toparlandı diyebilirim. Bizimle ilgilenmediklerini öğrenince illaki bozulacaktır. Sizce ne yapmalıyım? Bana bir yol gösterin lütfen.
Ben yazmışım gibi okudum gerçekten. Çok çok tanıdığım duygular malesef.Benzer şeyleri yaşayan bir hemcinsinden selamlar.. ne zaman çok bunaldım az memlekete gideyim deyip gitsem, ister kendi evimizde ister kv evinde bulunayım hiçbir zaman dinlenemem. Kimse demez ki sen yat ben yaptırdım kahvaltısını… ya da öğle yemeğini yediriyorum vakti geldi mi… hele benim anne babamın bir de yüreği daralıyor yani o derece.elalemin büyükleri nasıl yıllarca torun bakıyor valla maaşallah onlara. bu sebeplerden bir süre sonra gitmek istemeyecksin anne evine onları çağırır duruma geleceksin. Çünkü kendi evinde olmak en rahatı. O yüzden bahane falan arama. Dinlendim çok iyiyim, devamını evimde halledebilirim de
Bence hic de garip olmaz. Ben evimden 1 gun ayri gecirsem kosa kosa evime donuyorum. 1 ay cok uzun zaman. Evimi cok ozledim cocuguma da ben kendim bakarim guveniyorum kendime deyip dönün. Insan anne babasinin evinde bile rahat edemiyor bi zaman sonra.Normal bir durumda olsak evim sonuçta bahaneyi geçtim, kendim çıkar giderim. Ama bakıma ihtiyacım olduğu için burda kalmama karar vermiştik 1 ay kadar. Şimdi kaldırıp evimi özledim gel beni al demem baya garip olacaktır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?