• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Garip bir ikilem :(

maniavril

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Mayıs 2010
113
0
46
Ankara
Kızlar hepinize iyi geceler öncelikle.Çok kararsız bir insan olduğum için ve ikilem arasında kalmaktan çok sıkıldığım için sizlere danışmak istedim bu konuyu.Fikirlerinize gerçekten çok ihtiyacım var.Öncelikle şöyle gireyim konuya uzaktan akrabamızın oğluyla uzun zamandır görüşmemiştik zaten babasının mesleğinden dolayı sürekli farklı şehirlerde yaşıyorlardı en son 2 yıl önce kıbrısa üniversite okumaya gittiğini öğrenmiştim ve bende yaşadığım şehirde yani Ankara'da okumaya başlamıştım aynı yıl.Artık babasının emekliliği yaklaştığı için son tayini Ankara'ya çıkmıştı ve artık burada yaşamaya başladılar geçtiğimiz ramazan bayramında çok uzun bir zamandan sonra karşı karşıya geldik o gün çok garip bir şekilde sanki yıllardır konuşuyormuşuz gibi bi samimiyet vardı aramızda derken bir iki gün sonra facebooktan bana mesaj attı ve ordan yazışmaya başladık bi müddet konuştuk dan sonra benden çok etkilendiğini ve birşeyler yaşamak istediğini dile getirdi garip bir şekilde bende ondan etkilendim bir yanım isterken diğer yanım beni geri çekiyor çünkü henüz kıbrısta 2 yıl daha okuması lazım ve biz bu 2 yılı ayrı geçiricez beni de asıl korkutan mesafe....Bunları dile getirmek istedim ve konuştum ara ara fırsat buldukça Ankara'ya geleceğini söyledi zaten mezun olunca tamamen dönecek Ankara'ya fakat bu 2 yıl beni korkutuyor açıkcası nasıl olur neler olur insan özledikçe hırçınlaşır ve bu durumun da bize zararı çok olur.Benim ablam olmadığı için hayatım da yaşadığım her olayı anneme anlatırım ve ondan akıl alırım bu konuyu ona da açtım çünkü dayanamadım o ise bu duruma çok sevindi zaten aileler birbirini çok seviyor böyle bir durum olursa çok mutlu olacağını da belirtti ama ben içimde ki bu 2 yıl bizi nasıl etkiler sorusuyla boğuşmaktan yoruldum :(

Çok konuştum bunun da farkındayım kızlar ama gerçekten içim içimi yedi ve tavsiyelerinize gerçekten çok ihtiyacım var

Yardımlarınız için şimdiden teşekkür etmek istiyorum.
 
Tereddütlerinde çok haklısın ama birbirini hiç tanımayan insanlar değilmişsiniz. Aranızda uyum, çekim varsa ve bir de anne bu kadar olumlu yaklaştıysa bence denemelisin :) Mesafelerin iyi mi kötü mü geleceği de belli olmaz derim :)
 
Bi sure sonra yoruyo acikcasi uzakta olmasi.seviniyosun yaninda yok biseye uzuluyosun yaninda yok. Ama gercek manada severseniz birbirinizi ve sayginizi kaybetmeseniz sorun olmuyo. Hem gelip gidecekmis hemde internet telefon bi sekilde idare ediliyo. Hakkinizda hayirlisi olsun :)
 
Uzaktayken evet çok zor geliyor bazı anlar ama buluşmak,görüşmek,mesajlaşmak,birlikte yaptığın herşey daha anlamlı daha heyecanlı... 2 yıl çok uzun bir süre değil,biz de üniversitede 2 yıl ayrı kaldık. Eşimin ailesi farklı şehirde,okulu başka şehirde,ben başka şehirde... Sizde en azından ailesini görmeye geldiği zamanlarda her gün görüşebilirsiniz,bizim o şansımız yoktu.

Sonuçta bu uzaklık bittiği zaman heyecanlı ve tatlı zamanlar olarak hatırlıyorsun :34:
 
Uzakta olmak o kadar kötü bir şey değil aslında.
Daha çok özlüyorsun, özledikçe de daha çok seviyorsun.
Birbirinizin kıymetini daha iyi anlarsınız bence.:34:
 
uzaklık ewet zor ama bu geçici bişey anladığım kadarıyla ona güveniosanız sevginiz ağır basıosa deneyin derim annenizde çok olumlu bu konuda anladığım kadarıyla
 
Yaşamadan anlayamazsın.Kendi yakında olur,kafa yapısı uzakta olur.Veya aynı şehirdesinizdirde başka problemler çıkar.İlişki önceden varsayımlarla anlaşılamaz.
 
Kızlar hepinize iyi geceler öncelikle.Çok kararsız bir insan olduğum için ve ikilem arasında kalmaktan çok sıkıldığım için sizlere danışmak istedim bu konuyu.Fikirlerinize gerçekten çok ihtiyacım var.Öncelikle şöyle gireyim konuya uzaktan akrabamızın oğluyla uzun zamandır görüşmemiştik zaten babasının mesleğinden dolayı sürekli farklı şehirlerde yaşıyorlardı en son 2 yıl önce kıbrısa üniversite okumaya gittiğini öğrenmiştim ve bende yaşadığım şehirde yani Ankara'da okumaya başlamıştım aynı yıl.Artık babasının emekliliği yaklaştığı için son tayini Ankara'ya çıkmıştı ve artık burada yaşamaya başladılar geçtiğimiz ramazan bayramında çok uzun bir zamandan sonra karşı karşıya geldik o gün çok garip bir şekilde sanki yıllardır konuşuyormuşuz gibi bi samimiyet vardı aramızda derken bir iki gün sonra facebooktan bana mesaj attı ve ordan yazışmaya başladık bi müddet konuştuk dan sonra benden çok etkilendiğini ve birşeyler yaşamak istediğini dile getirdi garip bir şekilde bende ondan etkilendim bir yanım isterken diğer yanım beni geri çekiyor çünkü henüz kıbrısta 2 yıl daha okuması lazım ve biz bu 2 yılı ayrı geçiricez beni de asıl korkutan mesafe....Bunları dile getirmek istedim ve konuştum ara ara fırsat buldukça Ankara'ya geleceğini söyledi zaten mezun olunca tamamen dönecek Ankara'ya fakat bu 2 yıl beni korkutuyor açıkcası nasıl olur neler olur insan özledikçe hırçınlaşır ve bu durumun da bize zararı çok olur.Benim ablam olmadığı için hayatım da yaşadığım her olayı anneme anlatırım ve ondan akıl alırım bu konuyu ona da açtım çünkü dayanamadım o ise bu duruma çok sevindi zaten aileler birbirini çok seviyor böyle bir durum olursa çok mutlu olacağını da belirtti ama ben içimde ki bu 2 yıl bizi nasıl etkiler sorusuyla boğuşmaktan yoruldum :(

Çok konuştum bunun da farkındayım kızlar ama gerçekten içim içimi yedi ve tavsiyelerinize gerçekten çok ihtiyacım var

Yardımlarınız için şimdiden teşekkür etmek istiyorum.

benim de başıma böyle bir durum gelmişti canım, o bana teklif etmişti ama çıkmaya başladığımız an araya mesafe girecekti, görüşemeyecektik uzun bir süre. ben de ona şu an bunun kararını vermek için erken, zamana ihtiyacım var dedim o da tamam dedi. o süre içerisinde de konuştuk hep zaten, ama adı sevgili olmadığı için ikimiz için de rahat geçen bir süreçti. hemen sevgili olmadığımız için de tabi daha çok bağlandık birbirimize çünkü daha yaşayacağımız bir sevgililik dönemi olduğunu düşündük hep. hani hep yaşanmayanın, kesin olmayanın uktesi kalır ya içinde insanın öyle. hem de o ayrılık süreci daha kolay geçti kesinlikle. sen de biraz böyle bi süre isteyebilirsin.
 
benim de başıma böyle bir durum gelmişti canım, o bana teklif etmişti ama çıkmaya başladığımız an araya mesafe girecekti, görüşemeyecektik uzun bir süre. ben de ona şu an bunun kararını vermek için erken, zamana ihtiyacım var dedim o da tamam dedi. o süre içerisinde de konuştuk hep zaten, ama adı sevgili olmadığı için ikimiz için de rahat geçen bir süreçti. hemen sevgili olmadığımız için de tabi daha çok bağlandık birbirimize çünkü daha yaşayacağımız bir sevgililik dönemi olduğunu düşündük hep. hani hep yaşanmayanın, kesin olmayanın uktesi kalır ya içinde insanın öyle. hem de o ayrılık süreci daha kolay geçti kesinlikle. sen de biraz böyle bi süre isteyebilirsin.

Bazı şeyleri konuştuk bunu bende dile getirdim bi an da her şey olsun istemiyorum şuan yaz okulu için kıbrısa döndü kurban bayramında tekrar gelicek her şeyi uzun uzun konusucaz bakalım hayırlısı diyelim artık:) peki şuan aranız nasıl :)
 
Bazı şeyleri konuştuk bunu bende dile getirdim bi an da her şey olsun istemiyorum şuan yaz okulu için kıbrısa döndü kurban bayramında tekrar gelicek her şeyi uzun uzun konusucaz bakalım hayırlısı diyelim artık:) peki şuan aranız nasıl :)

o ayrılık süreci sonundaki kavuşma ve ilişkiye başlama, ilişkinin devamı süperdi diyebilirim. özlemini çektiğin bir şeye kavuşuyosun sonuçta. evliyiz şu an zaten.
 
sevmek bir nebze de acı çekmektir seveceksen olacaklara da katlanmak zorundasın mesafeler özlem endişeler elbette olacak ama 2 yıl sabredip tamamen kavuşmak varsa işin ucunda değer bence yok ben üzüntüyü özlemi vs duyguları yaşamayı sevmiyorum bunlar beni yıpratır diyorsan vazgeçeceksin ama gönlüne söz geçecek mi bakalım aşk sevgi pek mantıklı hareket etmeyi sağlamıyor
sonunu düşünen kahraman olamaz olayları akışına bırak anı yaşa derim ben
 
o ayrılık süreci sonundaki kavuşma ve ilişkiye başlama, ilişkinin devamı süperdi diyebilirim. özlemini çektiğin bir şeye kavuşuyosun sonuçta. evliyiz şu an zaten.

O kavuşma sırası her şeye bedel zaten:) sizin içinde çok mutlu oldum nazar değmesin Allah'ım mutluluğunuzu daim etsin inşallah:)
 
Uzaklık sorun diyorsan başlama
Beklerim telefonlaşırız arada bir de zaten gelecek ziyarete diyorsan dene
ama 2 yıl çok diyosan hiç düşünme, askerliği vs de var bu işin sonra daha
 
sevmek bir nebze de acı çekmektir seveceksen olacaklara da katlanmak zorundasın mesafeler özlem endişeler elbette olacak ama 2 yıl sabredip tamamen kavuşmak varsa işin ucunda değer bence yok ben üzüntüyü özlemi vs duyguları yaşamayı sevmiyorum bunlar beni yıpratır diyorsan vazgeçeceksin ama gönlüne söz geçecek mi bakalım aşk sevgi pek mantıklı hareket etmeyi sağlamıyor
sonunu düşünen kahraman olamaz olayları akışına bırak anı yaşa derim ben

Aynen kalbe söz geçirmek oldukça zor.Şuan kestirip atsam bile bu sefer yaşayamadığım için içim içimi kemirecek bu yüzden anı yaşıcaz:)
 
Kızlar hepinize iyi geceler öncelikle.Çok kararsız bir insan olduğum için ve ikilem arasında kalmaktan çok sıkıldığım için sizlere danışmak istedim bu konuyu.Fikirlerinize gerçekten çok ihtiyacım var.Öncelikle şöyle gireyim konuya uzaktan akrabamızın oğluyla uzun zamandır görüşmemiştik zaten babasının mesleğinden dolayı sürekli farklı şehirlerde yaşıyorlardı en son 2 yıl önce kıbrısa üniversite okumaya gittiğini öğrenmiştim ve bende yaşadığım şehirde yani Ankara'da okumaya başlamıştım aynı yıl.Artık babasının emekliliği yaklaştığı için son tayini Ankara'ya çıkmıştı ve artık burada yaşamaya başladılar geçtiğimiz ramazan bayramında çok uzun bir zamandan sonra karşı karşıya geldik o gün çok garip bir şekilde sanki yıllardır konuşuyormuşuz gibi bi samimiyet vardı aramızda derken bir iki gün sonra facebooktan bana mesaj attı ve ordan yazışmaya başladık bi müddet konuştuk dan sonra benden çok etkilendiğini ve birşeyler yaşamak istediğini dile getirdi garip bir şekilde bende ondan etkilendim bir yanım isterken diğer yanım beni geri çekiyor çünkü henüz kıbrısta 2 yıl daha okuması lazım ve biz bu 2 yılı ayrı geçiricez beni de asıl korkutan mesafe....Bunları dile getirmek istedim ve konuştum ara ara fırsat buldukça Ankara'ya geleceğini söyledi zaten mezun olunca tamamen dönecek Ankara'ya fakat bu 2 yıl beni korkutuyor açıkcası nasıl olur neler olur insan özledikçe hırçınlaşır ve bu durumun da bize zararı çok olur.Benim ablam olmadığı için hayatım da yaşadığım her olayı anneme anlatırım ve ondan akıl alırım bu konuyu ona da açtım çünkü dayanamadım o ise bu duruma çok sevindi zaten aileler birbirini çok seviyor böyle bir durum olursa çok mutlu olacağını da belirtti ama ben içimde ki bu 2 yıl bizi nasıl etkiler sorusuyla boğuşmaktan yoruldum :(

Çok konuştum bunun da farkındayım kızlar ama gerçekten içim içimi yedi ve tavsiyelerinize gerçekten çok ihtiyacım var

Yardımlarınız için şimdiden teşekkür etmek istiyorum.

Canım bu konuda onunde fikrini alsan? Uzaklık yıpratırmı ne düşünüyosun bu konda hem kendine hem bana güvenebilcekmisin desen? Bence bu ikilemi yalnızca onun sana verdiği cevaplar çözebilir ve içinide sadece o rahatlatabilir :)
 
Denemekte fayda var.

Annen de oluru vermiş:) Demek ki güvenilir bir çocuk aile terbiyesi almış, karşılıklı etkilenme de olmuş..

Evt uzak mesafe biraz zor gelir başta, özlersiniz ama olsun, özlemek de iyidir bir açıdan. zaten devir teknoloji devri, görüntülü görüntüsüz her türlü iletişim var..

kaybedecek birşey yok..bir şans ver bence.
 
Canım bu konuda onunde fikrini alsan? Uzaklık yıpratırmı ne düşünüyosun bu konda hem kendine hem bana güvenebilcekmisin desen? Bence bu ikilemi yalnızca onun sana verdiği cevaplar çözebilir ve içinide sadece o rahatlatabilir :)

Çok haklısın zaten yaz okulundan dolayı şuan kıbrısta gelicek bi müddet sonra her şeyi ayrıntılı konuşucaz:)
 
Back
X