- 30 Nisan 2018
- 362
- 105
- 103
Herkese merhaba
Bugün itibariyle 9 haftalık hamileyim. Planlı bir hamilelikti. Hamileliğimi öğrendiğim ilk günlerde her şey çokça heyecan vericiydi. Fakat çok uzun sürmedi.
Bulantılarımın başlamasıyla birlikte kendimi değişik ruh halleri içerisinde buldum. Hiçbir şeyden zevk alamıyorum. Yemek hazırlamak hatta yemek yemek bile tam işkence. Bugün rahatça yiyebildiğim yiyeceği ertesi gün son derece iğrendirici bulabiliyorum. Doğru düzgün yemek yiyemediğim için haliyle güçsüz ve bitkin hissediyorum.
Çalışan bi bayanım. İdare etmekte çok zorlanıyorum artık. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Eşim sağolsun her konuda destekçi. Fazlasıyla yoğun çalıştığı halde ev işlerine çok yardımcı oluyor. Yemeğimi bile hazırlayıp önüme getiriyor. Böyle olunca da vicdan yapıyorum tabi.
Mide bulantım azalsa bile ya belim ağrıyo ya sırtım ya da başka bir yerim. Bütün bu ağrılar da mutsuz hissetmeme neden oluyor.
Hepsinden daha önemli gördüğüm bi durum var. Bazen hamile olduğum için gerçekten mutlu muyum diye soruyorum kendime. Hatta bazen hamile olduğumu bile unutuyorum. Bunun nedeni hamilelikten dolayı yaşadığım değişik ruh halleri olabilir mi sizce?
Etrafımdaki hamile arkadaşlarım ultrasona girmek için can atıyor gün sayıyor. Daha şimdiden anne olduklarını söylüyorlar. Ama ben henüz öyle hissedemiyorum. Onlar kadar hevesli bulmuyorum kendimi. Onlar mı abartıyor bende mi bir sorun var çözemiyorum.
Henüz bebeğimin hareketlerini hissetmediğim için mi benimseyemedim hamileliği?
Yeterince iyi bir anne olamayacak mıyım diye düşünmeden duramıyorum. Ya bebeğime yetemezsem?
Bu durum hep böyle mi devam edecek yoksa kendime zaman vermeli miyim?
Uzun oldu kusura bakmayın. Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden hepinize teşekkür ederim. Hayırlı cumalar..
Bugün itibariyle 9 haftalık hamileyim. Planlı bir hamilelikti. Hamileliğimi öğrendiğim ilk günlerde her şey çokça heyecan vericiydi. Fakat çok uzun sürmedi.
Bulantılarımın başlamasıyla birlikte kendimi değişik ruh halleri içerisinde buldum. Hiçbir şeyden zevk alamıyorum. Yemek hazırlamak hatta yemek yemek bile tam işkence. Bugün rahatça yiyebildiğim yiyeceği ertesi gün son derece iğrendirici bulabiliyorum. Doğru düzgün yemek yiyemediğim için haliyle güçsüz ve bitkin hissediyorum.
Çalışan bi bayanım. İdare etmekte çok zorlanıyorum artık. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Eşim sağolsun her konuda destekçi. Fazlasıyla yoğun çalıştığı halde ev işlerine çok yardımcı oluyor. Yemeğimi bile hazırlayıp önüme getiriyor. Böyle olunca da vicdan yapıyorum tabi.
Mide bulantım azalsa bile ya belim ağrıyo ya sırtım ya da başka bir yerim. Bütün bu ağrılar da mutsuz hissetmeme neden oluyor.
Hepsinden daha önemli gördüğüm bi durum var. Bazen hamile olduğum için gerçekten mutlu muyum diye soruyorum kendime. Hatta bazen hamile olduğumu bile unutuyorum. Bunun nedeni hamilelikten dolayı yaşadığım değişik ruh halleri olabilir mi sizce?
Etrafımdaki hamile arkadaşlarım ultrasona girmek için can atıyor gün sayıyor. Daha şimdiden anne olduklarını söylüyorlar. Ama ben henüz öyle hissedemiyorum. Onlar kadar hevesli bulmuyorum kendimi. Onlar mı abartıyor bende mi bir sorun var çözemiyorum.
Henüz bebeğimin hareketlerini hissetmediğim için mi benimseyemedim hamileliği?
Yeterince iyi bir anne olamayacak mıyım diye düşünmeden duramıyorum. Ya bebeğime yetemezsem?
Bu durum hep böyle mi devam edecek yoksa kendime zaman vermeli miyim?
Uzun oldu kusura bakmayın. Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden hepinize teşekkür ederim. Hayırlı cumalar..